ม่านราตรีเยื้องกรายเข้ามาถึง เมฆตราตรึงขึงเงาบนฟ้าเศร้า ลมเย็นโชยดาวใสใจยิ่งเฉา ด้วยใจเบาเขาทิ้งจากไปไกล ม่านราตรีสีดำขลับขยับครอบ คลุมกรอบรอบทุกวันน่าหวั่นไหว เฉกเช่นดั่งกมลคงคล้ำนัย อักแน่นไปด้วยปวดร้าวและเจ็บจำ อยากกระโจนแล่นลิ่วลงทะเล คลื่นหันเหหัวใจไปถล่ำ พรายฟองน้ำชำระสิ่งครอบงำ เสียงเจ็บช้ำร่ำไห้หายกลายคลื่นครวญ ม่านราตรีเยื้องกรายให้รู้สึก ฝั่งร่างลึกแผ่นน้ำหยุดผันผวน หลับตาพริ้มยิ้มรับสิ่งทั้งมวล ทิ้งแส้ตรวนห่วงรักจักกล่าวลา
28 พฤษภาคม 2549 16:22 น. - comment id 580100
กระโจนลิ่วลงทะเลเห่คลื่นฉาว ล้างคราบคาวหัวใจใฝ่ถลำ น้ำทะเลชำระไคลคราบดำ ยิ่งแสบซ้ำกว่าพิษรักที่ปักตรึง ใช้น้ำธรรมดาดีกว่ามั๊ง ไม่แสบ อิอิ
28 พฤษภาคม 2549 23:22 น. - comment id 580164
... โห...ม่านหมอก ครอกใจ ... เรื่องอะไรกันล่ะครับ พี่ รุ่งถึงได้ มือดำซะอย่างนั้น
29 พฤษภาคม 2549 02:51 น. - comment id 580183
ม่านราตรีนี้เป็นสีดำ...ค่ะพี่รุ่ง...สงสัยม่านหมอกบังตาเหมือนฟ้าบังใจ...น่ะค่ะกระต่ายว่า...
29 พฤษภาคม 2549 08:15 น. - comment id 580226
เล่นน้ำทะเลกลางคืนไม่ดีค่ะ หนาวววววววววววววว ไว้ไปโดดด้วยกันนะคะ
29 พฤษภาคม 2549 10:31 น. - comment id 580272
สวัสดีค่ะ ม่านราตรีคืนนี้ใจช้ำ ความมืดดำ...ครอบครองจนหมองเศร้า มองทะเลไกลพร้อมขอบฟ้าทาสีเทา คล้ายดั่งเรา...ต้องเจ็บช้ำจำทนฝืน... อยากให้ผ่านไปในคืนนี้ ดวงฤดี...มิทนช้ำกล้ำกลืน สิ่งที่ผ่านพ้นไปอย่าหมายคืน เสียงสะอื้น...ของใจจะไม่มี... เขียนไป ง๊ง งง ไป ก็มัน งง อิอิ พี่รุ้งสบายดีนะค่ะ คิดถึงเสมอ... รักษาสุขภาพนะค่ะ
30 พฤษภาคม 2549 15:02 น. - comment id 580646
ม่านราตรีเคลื่อนขับขยับครอบ แผ่รายรอบทาบฟ้านภากว้าง ทุกแห่งที่มืดมิดจนปิดทาง จำต้องวางรักเร้นดังเช่นเงา ม่านราตรีเยื้องกรายให้รู้สึก ดำดิ่งลึกห้วงอารมณ์จนตรมเศร้า หลีกวิถีแห่งรักผลักใจเรา และเลิกเฝ้าโหยไห้อาลัยลาญ บางคำฟังดูเหมือนง่าย ๆ แต่เรากลับทำได้ยากจังนะคะ......
30 พฤษภาคม 2549 18:51 น. - comment id 580715
ฟ้าหลังฝนสดใสเสมอ นะ