1. ผมตื่นขึ้นมาตอน 0:45 น. เพราะหมาเห่าคนที่เดินผ่านหน้าบ้านมา นาทีที่ผมนิ่งสังเกต ผมเห็นคนผู้นั้นพูดโทรศัพท์ แสงเรืองจากหน้าปัทม์มือถือ ระบุตำแหน่งและการทรงตัวยืน ของเขาว่าเกือบซวนเซ และอีกไม่กี่อึดใจ เสียงรถเครื่องขับช้าจากท้ายซอยก็ดังใกล้มายังจุดที่เขายืน 2. แวบหนึ่งระหว่างดูการณ์อันเป็นไป ผ่านช่องหน้าต่าง ผมได้เหลือบเห็นดาวระยิบเต็มฟ้าเหนือยอดไม้ ที่ผมลืมเกือบสนิทตลอดหลายวันที่ผ่านมา ว่าฟ้ายังมีดาวแขวนเกลื่อน 3. แสงไฟของรถเครื่องที่ใกล้เข้ามา ฉายให้เห็นจังหวะขยับเคลื่อนของคนที่ปากซอย ซึ่งยืนยันว่า สายตาและการคาดเดาของผมถูกต้องพอใช้ เมื่อรถหยุดตรงปากซอย ผมก็จับรายละเอียดได้ว่า คนขี่รถเครื่องน่าจะเป็นใครและคนที่ยืนเกือบโงนเงนอยู่ตรงนั้นเป็นใคร ไม่นาน รถเครื่องก็เคลื่อนออกไปจากตรงนั้น และอีกไม่นานนักรถคันเดิมก็ย้อนกลับเข้ามาในซอย ไปหยุดที่ท้ายซอยดังเดิม ณ ช่วงหลายนาทีนั้น ผมได้แวบนึกย้อนไปถึงเรื่องคุณธรรมน้ำมิตร ในหนังสือเล่มใหม่ที่เพิ่งได้มาและอ่านไปแล้วครึ่งเล่มเมื่อตอนกลางวัน อืม.. คืนนี้ผมโชคดี ที่ได้ตื่นขึ้นมาทันเห็นบางสิ่งบางอย่างที่ผมนึกว่า มันได้จางหายไปจากจิตใจของใครต่อใครหลายคนแล้ว ในสังคมอันแก่งแย่งข้นเข้มนี้
27 พฤษภาคม 2549 03:37 น. - comment id 579879
ขอฝากความห่วงใยมายังมิตรทางภาคเหนือทุกท่านนะครับ
27 พฤษภาคม 2549 08:54 น. - comment id 579898
แวะมาฝากความห่วงใยถึงชาวเหนือทุกท่านด้วยค่ะ
27 พฤษภาคม 2549 10:22 น. - comment id 579929
เมื่อคืน อัลมิตรากลับบ้านดึก เนื่องจากไปงานเลี้ยงสมรสของเพื่อน เพื่อนคนนี้เคยทำงานร่วมกัน ตอนนี้ไปเป็นอาจารย์ที่ ม.สยามฯ ตอนที่เขาโทรมาแจ้งข่าวมงคลของเขา อัลมิตราก็ดีใจไปกับเขาด้วย ถึงไม่ได้รับปากเขาว่าจะไป แต่อัลมิตราไปแน่นอน เมื่อวาน .. อัลมิตราหอบซองแดงทั้งหมด 21 ซองที่ไม่รวมของอัลมิตรา ใครต่อใคร .. ไม่ไป เขา..จะรู้สึกอย่างไรหนอ .. อัลมิตราเห็นใจเพื่อนเหลือเกิน .. เขาอาจน้อยใจลึก ๆ โต๊ะที่เขาจัดเตรียมไว้ มีเพียงอัลมิตราและเพื่อนอีก 3 คน ส่วนอีกสองโต๊ะ ที่ขึ้นป้ายชื่อที่ทำงานของอัลมิตรา ... ว่าง เขาแนะนำเจ้าสาวของเขาให้รู้จักอัลมิตรา \"นี่ไง อิม .. เพื่อนผม\" อัลมิตรายิ้ม .. และรู้สึกดี ที่ตัดสินใจตั้งแต่แรกว่า ต้องมาแสดงความยินดีกับเพื่อนให้ได้ . ....................พลิกฉาก............... อัลมิตราได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้ ได้ยินเสียงคร่ำครวญบ้าง แต่ไม่ชัด ตีสองกว่าแล้ว อัลมิตราหลับสนิทหลังกลับจากงานเลี้ยง ออกมายืนที่ระเบียง ค้นหาแหล่งที่มาของเสียงนั่น เธอคนนั้น กองอยู่กับพื้นหน้ารั้วร้องไห้ อัลมิตราเห็นเป็นเงาตะคุ่ม ลำพัง .. ไม่มีคนอื่นอีก ถึงแม้ว่าอัลมิตราจะไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร ไม่รู้ว่าจะลงไปปลอบอย่างไร หรือควรลงไปหรือไม่ แต่อัลมิตราก็ยืนอยู่ตรงนั้น เหมือนยืนเป็นเพื่อนเธอ รับรู้ความรู้สึกที่เธออยากปลดปล่อย อยากระบาย ฟ้าระยิบระยับด้วยดาว.. อัลมิตรามองฟ้าบ้าง สลับกับมองเธอ วันข้างหน้า วันที่อัลมิตราอ่อนแอสุด ๆ อย่างนี้บ้าง ไม่รู้เหมือนกันว่า จะมีใครหรือเปล่า ที่มายืนฟังเสียงคร่ำครวญของหัวใจ ..บ้าง
27 พฤษภาคม 2549 10:47 น. - comment id 579932
แมนแล่วพี ค่นไท่ยคื่อกั่น บ่ถิ่มกั่นเดิ๊ก ย่ามทุกข์ย่ามยาก เฮาซอยกั่นดี่คือหยังนิตั้ว .... เป่นต่าเหลียโตนพู่เพินถืกน่ำถ่วมเนาะ ซงแฮงใจ่ไป่ซูเพินน่ำเด้อ ....
27 พฤษภาคม 2549 15:32 น. - comment id 579968
แวะมาทักทายครับคุณก่อพงษ์...น้ำใจจากพี่น้องต่างหลั่งไหลมาสู่พี่น้องภาคเหนือ..นี่แหละน้ำใจคนไทนด้วยกันครับ.... ....คืนที่มืดมิด..ท้องฟ้าก็ยังสวยงามเช่นเดิม...ชายหนุ่มกวาดสายตาไปทั่วท้องฟ้าเพื่อค้นหาดาวที่จะตกให้เห็นอีกครั้งหนึ่ง..ซึ่งก่อนหน้านี้ไม่มีความคิดที่จะจ้องมองท้องฟ้ามาก่อน...และจำไม่ได้ว่าครั้งสุดท้ายได้แหงานหน้ามองดวงดาวบนท้องฟ้าเกิดขึ้นเมื่อไหร่....คืนที่มืดมิดคล้ายแว่วยินเสียงคร่ำครวญของหัวใจของใครคนหนึ่ง...ล่องลอยจากป่าคอนกรีตข้ามภูผาป่าดอยมาถึงเวียงพิงค์....เถิด..คนดีร้องไห้ให้พอ..หากน้ำตามันสามารถล้างรอยความหมองหม่นออกจากหัวใจ..(เก็บมุขอัลมิตรามาจบ..555)
27 พฤษภาคม 2549 20:02 น. - comment id 580002
เล่าเรื่องได้น่าติดตาม น้ำมิตรแม้หายาก แต่ก็ยังคงพอมีให้เห็นบางครา แต่ที่บ้านผมจะมีให้เห็นบ่อยครับ
28 พฤษภาคม 2549 05:53 น. - comment id 580044
มาทักทายคุณกระต่ายใต้เงาจันทร์ คุณอัลมิตรา คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ คุณชัยชนะ ในเช้าวันอาทิตย์ครับ อากาศวันนี้เย็นสบายมาก ลมเช้าโยกยอดไม้บอกนัยว่าฝนท่าจะมาช้าล่ะปีนี้ แต่ยังไงผมก็ตัดสินใจไม่ทำนาไปแล้ว ชาวบ้านที่ต้องรอน้ำฟ้าทำนาปลูกข้าวนี่ ถ้าฝนไม่มา สีหน้าเห็นได้ว่าเหงาพิลึกครับ แต่เป็นเหงาคนละอย่างกับที่พวกเราเหงากัน ความไม่มีกินมันไม่ใช่เหงาธรรมดาหรอกครับ เรียกว่าโคตะระเหงาทุกข์เศร้าถึงจิตวิญญาณ เหงาแบบนี้ผมเคยสัมผัสรสของมันอย่างเข้มข้นในวัยเด็ก มันทำให้ผมอยากเป็นนักเขียนด้วยมั้ง อ่านที่คุณอัลมิตราเขียน ผมรู้ว่าหัวใจดวงนี้งดงามยิ่งนักครับ คุณชัยชนะและคุณบินเดี่ยวเห็นด้วยไหมครับ