อ้างว้าง .. ใคร่ครวญอย่างถี่ถ้วนชวนขื่นขม ฉันทำผิดหรือไรใจจึงตรม เคยชิดชมกลับเปล่าไร้ไม่เหมือนเคย ดายเดียว .. สิ่งที่เคยยึดเหนี่ยวไยเมินเฉย เวลาเปลี่ยนใจคนเปลี่ยนดังคำเปรย โปรดเฉลยเหตุใดกันลืมฉันลง สายลม..แสงดาว .. ฝากลมหนาวหอบใจเอาไปส่ง วอนดาวน้อยช่วยสื่อความซื่อตรง ยังมั่นคงอย่างนั้นไม่ผันแปร เหินห่าง .. เว้นช่องว่างกว้างไปคงใช่แน่ จากคิดถึงกลับกลายเป็นไม่แล จึงเจ็บช้ำย่ำแย่แพ้ความไกล ........................... ปล. ลองเปลี่ยนเขียนแนวคุณหมอกจางดูบ้าง ..
ผู้หญิงสีม่วง 25 พ.ค. 2549 14:16 น. - ID 89606 
4358
2
0
25 พฤษภาคม 2549 14:57 น. - comment id 579548
ห่างไม่ห่างอยู่ที่ใจ
25 พฤษภาคม 2549 21:22 น. - comment id 579658
ห่างเหิน ไม่ห่างหาย แม้คล้ายห่าง อยู่ที่ใจ มีช่องว่าง ห่างไปไหม หากเช่นนั้น กระเถิบ เขยิบใจ เข้ามาใกล้ สายใยเรา เข้าใจกัน
25 พฤษภาคม 2549 22:38 น. - comment id 579674
จะเหินขึ้นเร้อ ..
25 พฤษภาคม 2549 22:43 น. - comment id 579675
อืมม . . เห็นด้วยกะความเห็นที่ 3. . . . กลอนเพราะนะ...
25 พฤษภาคม 2549 23:38 น. - comment id 579682
สงสัยต้องรันเวย์ยาวกว่าปกติ%19
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
