ทูตพญายม

ตราชู

เพื่อนๆครับ นี่คือของเล่นชิ้นใหม่ของผม ผมไปจ๊ะเอ๋ฉันท์ชนิดนี้ในหนังสือ เรียงถ้อยขึ้นร้อยถัก (บทกวีชื่อ มิใช่ครูก็เหมือนครู)ของ ท่านคมทวน คันธนู ก็สนุกซีครับ จากการจับจังหวะ ผมว่าฉันท์นี้คล้ายอินทรธนู ๑๒ ต่างแต่ว่า สองพยางค์แรกของวรรคเป็นลหุ ส่วนอินทรธนูนั้นวรรคแรกกำหนด ๖ พยางค์ โดยให้พยางค์แรกกับพยางค์สองเป็นครุ ขณะหาประเด็นจะเขียนอยู่นั้น สมองก็นึกเปรียบเทียบว่า สายฟ้าหากผ่าเปรี้ยงลงถูกสิ่งใดก็จะทำลายสิ่งนั้นย่อยยับ อุปมาเหมือนสายฟ้าจากปากกระบอกปืนในมือคน ถ้ามันเปรี้ยงถูกใครเข้าก็เอวัง จึงออกมาเป็นร้อยกรองบทนี้ครับ
ทูตพญายม
อัสนีฉันท์ ๑๔
	อสนีฉะนี้สนั่น
ปะทุลั่นถล่มทลาย
ปะทะลาญสะท้านสลาย
ชิวะล้วนประมวลประลัย
	ดุจปืนผิว์หืนประเปรี้ยง
พละเกรียงฉกาจไฉกร
ขณะนั้นจะกั้นไฉน
ก็พินาศชิวาตม์ประเนือง
	ทุรสัตว์สหัสประสงค์
ทุษปลงก็ปลิดก็เปลือง-
ชิวะเข่นกระเด็นเพราะเคือง
ระอุขุ่นวะวุ่นระคน
	ตริจะฆ่าชิวามิขาม
ประลุตามหทัย ณ ตน
ประจุพิษพิกฤตทุผล
ประจุภัยพิสัยทุพาล
	คณะคนน่ะข้นน่ะขัด
ณ มนัสคะนึงคุนาน
บมิหายมุหมายประหาร
กลิกลั่นฉกรรจ์มิกลัว
	ผิวะธรรมประจำสถิต
ภยพิษมิพันมิพัว
ภภหล้าประดาสลัว
ก็มล้างกระจ่างพิไล
_____________________________________