๏ รำแพนหางกางวาดลีลาศฟ้อน อรชรฉะอ้อนชู้คู่กระสัน ป้อปีกป้องประคองนวลชวนผูกพัน กรีดกรายกั้นโก่งร้องเสียงก้องไพร โอ้ แม่งามทรามสงวนเย้ายวนนัก จะสมัครอยู่เดียวเปลี่ยวไฉน จะไร้ร้างห่างคู่อยู่กระไร มาร่วมใจพิศวาสไม่คลาดกัน ด้วยระตีมีฤทธิ์พาจิตชื่น เริงระรื่นรสภิรมย์สมสุขสันต์ สนุกสนานดาลใจได้ทุกวัน อย่าประหวั่นหวาดระแวงแหนงฤดี ขอแม่อยู่ดูพี่ที่ลีลาศ ลีลานาฎน้อมรัญจวนมิควรหนี อย่าคลาไคลให้ระกำช้ำชีวี ช้ำอกพี่เพียงน้องไม่ต้องตา รำแพนหางกางวาดลีลาศฟ้อน ยูงฉะอ้อนออดคู่เคียงคูหา มิระวังพลั้งตนคนบีฑา วายชีวาวอดวางด้วยหางตน ๚
16 มกราคม 2545 01:22 น. - comment id 30668
อ่านแล้วไพเราะ.... แบบบทกวี....
16 มกราคม 2545 13:42 น. - comment id 30716
ยอดเยี่ยมจริงๆ...สัมผัสใน....ยกนิ้วให้เลยนะคะ แถมข้อคิดตอนจบอีก....
16 มกราคม 2545 19:16 น. - comment id 30747
มีแนวคิดใหม่มาเขียนกลอนเรื่อยเลยนะคะ ดีจัง
16 มกราคม 2545 21:13 น. - comment id 30786
เขียนได้ดีจัง....เยี่ยมเลยและเพราะมากด้วยค่ะ
17 มกราคม 2545 01:46 น. - comment id 30818
ตามอ่าน ไม่เคยขาด
17 มกราคม 2545 02:43 น. - comment id 30832
ขอบคุณครับ สำหรับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากเพื่อนนักกลอน หมู่นี้งานรัดตัวมากขึ้น ... ผมก็ มา ๆ หาย ๆ ไม่สม่ำเสมอนัก แต่เพื่อน ๆ นักกลอนก็ไม่ลืมกัน ... ซึ้งใจมากเลยครับ
27 มกราคม 2545 02:29 น. - comment id 32342
ติดตามชม เก่งจังเลยค่ะ