หวั่นหวั่นไม่ว่างแม้จะไกลจะใกล้ โหยโหยจับหัวใจจะสูญจะสิ้น ไหวไหวจิตหวิดจวนจะโบยจะบิน ห่วงห่วงจนห้วงจินต์กระวนกระวาย นานนานพรากนางพิสมัยสมร โอ้โอ้รอนอกราวสิแหลกสลาย เหมือนเหมือนเพลิงไหม้ผลาญทุรนทุราย ใคร่ใคร่กลับเคียงกายระบายระบม
23 พฤษภาคม 2549 18:35 น. - comment id 579152
เป็นเช่นนั้นฤา ท่านกวีปกรณ์
23 พฤษภาคม 2549 19:15 น. - comment id 579169
อย่าอย่าโศกเศร้านะ จะเหงาจะหงอย แค่แค่คอยวันชื่นมิขื่นมิขม วันวันกลับมาอยู่จะชูจะชม ให้ให้สมใจนี้ที่คร่ำที่ครวญ ห่างห่างเพียงหนึ่งวันที่ผันที่ผาย ยังยังหมายมุ่งมั่นมิผันมิผวน คอยคอยอีกหน่อยนะจะชื่นจะชวน อย่าอย่าด่วนเปลี่ยนไปนะนวลนะนาง
23 พฤษภาคม 2549 20:02 น. - comment id 579180
หวนหวนไปใจจะระทดระทม เจ็บเจ็บตรมสุดขั้วชะโศกชะสร่าง ซึ้งซึ้งความดีงามมิพ้อมิพราง รู้รู้วางความหลังละตรึกละตรึง ผูกผูกรักย่อมเจ็บจะเก็บจะกำ แบกแบกช้ำโศกกลืนสิหวงสิหึง จากจากแล้วทำใจมิซาบมิซึ้ง นิ่งนิ่งใจรำพึงคะนึงคะนอง
23 พฤษภาคม 2549 20:54 น. - comment id 579188
หวั่นหวั่นไหวไหวกระไรหนอ หวิวหวิววับวับวาบวาบไหวไหว หิวข้าวท้องร้องจ๊อกจีอกรำไร ตาเริ่มลายลายลมจับวับวับมา หวาดดีค่ะ...กร...กระต่ายกระต่าย.....มาแซว มาแซว ค่ะค่ะค่ะ...555555.....
23 พฤษภาคม 2549 22:51 น. - comment id 579213
... เก่งขึ้นเรื่อยๆนะครับ กรณ์
24 พฤษภาคม 2549 00:14 น. - comment id 579224
หวั่นหวั่นหทัยจะไหวจะวุ่น ครุ่นครุ่นคะนึงสมรเสมอ ร่ำร่ำละห้อย นะกลอยนะเกลอ เธอเธอจะร่อนจะจรจรัล เคยเคยกะเกยประคองประคับ ซับซับสนิทสนุกสนาน อิงอิงประวิงก็ยิ่งสราญ ซ่านซ่านหทัยไฉนจะเลือน โรยโรยฤทัยระท้อระทด หมดหมดพลังเพราะจำจะเคลื่อน คลาดคลาดสวาทนิราศ ณ เรือน เพื่อนเพื่อนเสมือนจะเชือนจะแช เพียงเพียงพระเพลิงจะรุมจริต พิษพิษพระกาฬก็ผลาญก็แผ่ ให้ให้ประลัยมิไหวสิแก้ หรือหรือวะแม่จะมุ่งฉะนั้น? ........... แจมด้วยคนขอรับ พี่ชาย
24 พฤษภาคม 2549 01:30 น. - comment id 579230
เขียนเก่งจังเลยยยยยยกร อิอิอิ จากไปเพื่อพบกันใหม่
24 พฤษภาคม 2549 09:01 น. - comment id 579279
สวัสดีค่ะ กวีปกรณ์ คงต้องไปฝึกฝนดูบ้าง กลบท อย่างนี้ รักษาสุขภาพนะค่ะ กวีปกรณ์
24 พฤษภาคม 2549 09:12 น. - comment id 579283
คงต้องไปลองหัดแต่งกลบทบ้างหล่ะ แวะมาแอ่วมาอ่านจ้า
24 พฤษภาคม 2549 11:26 น. - comment id 579318
เข้าใจใช้คำซ้ำดีนะ หรือว่าคนเขียนจะ \"เจ็บซ้ำน้ำใจ\" จากใครบางคนมาล่ะเนี่ย?
24 พฤษภาคม 2549 17:22 น. - comment id 579371
ตอบถ้อย น้ำตาเทียน เมื่อเมื่อยุพินจะสิ้นสมัคร หักหัก ณ รสสวาดิสม ลืมลืม ณ ครั้ง อุภัยภิรมย์ ถมถมถล่มจะให้ทลาย เราเราก็เศร้ากำสรดกำสรวล ครวญครวญชนวนสมัครมิหาย ทุกทุกข์ทุรนกระวนกระวาย หมายหมายริคิดจะปลิดชิวัน
24 พฤษภาคม 2549 22:37 น. - comment id 579422
แวะมาทักทายนะน้องชาย...
25 พฤษภาคม 2549 17:55 น. - comment id 579603
เจ๊มาแวะให้กำลังใจอีกคนละกันน่ะจ๊ะ เอาไว้วันหน้าจะแต่งกลอน(ไม่)เพราะๆมาให้ฟังละกันน่ะจ๊ะ
27 พฤษภาคม 2549 00:16 น. - comment id 579777
สวัสดีครับ พี่ปกรณ์ สบายดีม้ยครับผม ซาสบายดีครับ พี่แต่งกลอนฝีมือไม่เคยตกเลยนะเนี่ย