รักของคนไม่สำคัญมันต่ำต้อย ดูเลื่อนลอยกว่าใครใฝ่ฝันถึง ความแหนหวงห่วงหาไม่ตราตรึง ไม่ลึกซึ้งพอที่จะมีเธอ ความจริงใจไร้ค่าไม่น่าต้อง เกินจะสนองรักงามตามเสนอ ทนขมขื่นกลืนกล้ำพร่ำละเมอ คงเพ้อเจ้อเกินไปใจถูกเมิน เพราะไม่ใช่คนสำคัญที่ฝันถึง ยามเธอขึ้งจึงลาร้างทิ้ง...ห่างเหิน พูดไม่ออกสักคำช้ำเหลือเกิน ใจยับเยินแตกสลายอายสิ้นดี ใจเอยใจเจ็บไม่จำยังพร่ำเพ้อ ต้องมนต์เธอจนลืมรักต่อศักดิ์ศรี หลงคารมใจเพริดเกิดราคี ถูกย่ำยีหลายครั้งยังไม่จำ เพราะเป็นคนไม่สำคัญรักหันเห หลงเสน่ห์เล่ห์ร้ายพ่ายถลำ เจ็บดักดานบ่อยบ่อยหลงรอยคำ คนใจดำฝากไว้ไม่เคยลืม ถึงจะมีรักแท้ก็แค่นั้น ไม่สำคัญพอให้ใจเธอปลื้ม รักชั่วคราวไกลลิบแค่หยิบยืม รักดูดดื่มแค่สายลม...พรมหยอกใจ
22 พฤษภาคม 2549 09:19 น. - comment id 578819
สวัสดีจ้า เหงานะ พี่เรา อิอิ แวะมาเยี่ยมจ้า รักคิดถึงจ้า
22 พฤษภาคม 2549 09:32 น. - comment id 578824
อย่ากัวงวลไปเลย เนื้อทุกกิโลของเธอสำคัญกับฉันเสมอ อิอิ
22 พฤษภาคม 2549 09:52 น. - comment id 578830
เพราะไม่ใช่คนสำคัญจึงแพ้ให้คนอื่นไป เอาน่าสักวันคงได้เป็นคนสำคัยบ้างหล่ะ
22 พฤษภาคม 2549 10:14 น. - comment id 578837
แค่เราเห็นว่าตัวเองสำคัญก็พอแล้ว...เดินหน้าต่อไป..ไม่หวั่นเกรง..น่ะจ๊ะ
22 พฤษภาคม 2549 11:13 น. - comment id 578843
ซับน้ำตาให้คนซื่อ ชื่อ เพียงพลิ้ว คนใจหวิวโหยหาค่าความฝัน ร้องร่ำไห้ใครไม่รักไม่ผูกพัน กลายเป็นคนไม่สำคัญ ทุกวันเลย มาปลอบใจเพียงพลิ้ว คนน่ารัก ใครหนอผลักไสส่งโปรดเปิดเผย จะปลอบเธอให้หายเศร้าอย่าเหงาเปรย จะเอื้อนเอ่ยคำกลอนมาวอนคำ ซับน้ำตาคนซื่อ ชื่อ เพียงพลิ้ว คนใจปลิว ใจลอย ในทุกค่ำ ยิ้มเถอะนะ อย่าโศกอย่าระกำ อย่าชอกช้ำเลยนะ ... คุณเพียงพลิ้ว
22 พฤษภาคม 2549 11:16 น. - comment id 578846
เธอคือคนสำคัญไม่ต่ำต้อง ร้อยทั้งร้อยมีแต่รักเสมอ จะวันนี้วันหน้าขอพบเจอ มีแต่เธอเสมอ i love u หวานปนขม เศร้าปนสุขนะจ้ะ
22 พฤษภาคม 2549 11:54 น. - comment id 578861
เช็ดน้ำตาแล้วมามองกันได้ไหม สวัสดีค่ะ พี่กานต์
22 พฤษภาคม 2549 13:21 น. - comment id 578882
สำคัญเป็นฉันใดไม่เคยรู้ สิ่งใดอยู่ในฤดียากหนีหาย คิดแต่ได้..ไม่มี..ทีท่าจะตาย เถอะ...ฟูมฟายดายเดียว ..ขี้เขี้ยวจริง
22 พฤษภาคม 2549 15:01 น. - comment id 578904
...ไพเราะ ...แต่ช้ำนักครับ
22 พฤษภาคม 2549 15:32 น. - comment id 578918
สวัสดีค่ะน้องเหมียว แสงไร้เงา ไม่เหงาหรอกค่ะน้องสาว แค่น้อยใจใครบางคนเองค่ะ ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยม เช่นกันค่ะ สวัสดีค่ะคุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ อิอิ เนื้อคนนะคะ ไม่ใช่เนื้อหมู เดี๋ยวตัดให้สักขาเลยนี่ อิอิ ขอบคุณค่ะที่แวะมาบอกไม่ให้กังวล สวัสดีค่ะคุณไรไก่ หวังว่านะคะ....เมื่อไรน้อจะถึงวันนั้น คงสักวันนะคะ ขอบคุณค่ะที่อวยพรให้ สวัสดีค่ะพี่กุ้ง กุ้งหนามแดง นั่นสิคะพี่กุ้งจ๋า ตัวเองยังมองตัวเองไม่สำคัญ แล้วใครจะเห็นความสำคัญของเรานะคะ ขอบคุณนะคะพี่กุ้ง กานต์จะเดินไหวไหมน้อ สวัสดีค่ะคุณปราณรดี ฟังคำปลอบคุณปราณรดีที่น่ารัก ซึ้งใจนักอยากทำให้ให้เลิกเหงา มีคุณซับน้ำตาให้ทุกข์บางเบา คงหายเศร้าจริงจริงได้ในสักวัน ขอบคุณน้ำใจในมิ่งมิตร มอบน้ำจิตล้ำค่ามาปลอบขวัญ ไม่ได้ลืมคนช้ำไม่สำคัญ มอบรางวัลยิ่งใหญ่ให้สู้ทน จะพยายามทำใจให้แข็งแกร่ง มิล้าแรงยอมแพ้แม้สับสน จะยิ้มหวานมอบให้ใครทุกคน จะเริ่มต้นตั้งใจใหม่ให้ร่าเริง วันนี้อาจจะยิ้มได้ไม่กว้างนัก ถ้ามีกำลังใจดีๆเช่นนี้เสมอไป..ไม่แน่ ขอบคุณมากนะคะ สวัสดีค่ะพี่น้ำแข็ง ไอดาโฮ่ เพราะว่าไอไม่สำคัญยูผันเปลี่ยน เลิฟจนเพี้ยนไปแล้วพี่แก้วเอ๋ย เพียงพลิ้ววันนี้เจ็บจังเลย รักรำเพยพริ้วผ่าวผ่านชั่วคราว จริงด้วยค่ะพี่น้ำแข็งจ๋า หวานๆขมๆ ขอบคุณมากค่ะ สวัสดีค่ะน้องดอกบัว รอน้ำตาแห้งๆค่อยคุยกันนะคะ อยากคุยกับน้องสาวเวลาสดชื่นนนนนนนนน ขอบคุณนะคะ สวัสดีค่ะคุณเพลงผิว ไม่สำคัญฉันรู้อยู่เต็มอก หลงละเมอเพ้อพกสะทกไหว เจ็บฤดีพิรี้พิไร ร้องโหยไห้ใครไม่สนทนเดียวดาย ฟูมฟายไปได้อะไรก็ไม่รู้นะคะ นอกจากเจ็บกับเจ็บ ก็ประสาคนไม่สำคัญแหละค่ะ สวัสดีใครคนนั้น ฉันไม่ได้ขี้เขี้ยวสักหน่อยค่ะ แค่ดื้อเอง ว่าไหมคะ อิอิ ยังไม่สำคัญต่อคุณอยู่ดี
22 พฤษภาคม 2549 15:46 น. - comment id 578924
สวัสดีค่ะคุณแทนคุณแทนไท มาเงียบๆ กานต์มองไม่เห็นคุณเลยค่ะ ขอโทษนะคะ ขอตอบคุณตรงนี้เลยนะคะ ขอบคุณมากค่ะสำหรับคำว่า ไพเราะ และก็จริงที่สุดค่ะสำหรับคำว่าช้ำ ช้ำบ่อย นึกว่าจะชิน ที่ไหนได้ กลับรุนแรงขึ้นทุกที ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทายกานต์
22 พฤษภาคม 2549 15:54 น. - comment id 578931
ช่างเถอะถ้าไม่เห็นคุณค่าเราก็อย่า ไปสนใจเลย มองไปข้างหน้าเพราะยังมีสิ่งดี ดีอยู่ข้างหน้าอีกเยอะ พี่เป็นกำลังใจให้นะ ........................................................... น้องกานต์ พี่เล่นกีฬาวอลเลย์ฯ ตอนนี้ก็ยังเป็นตัวแทนเขต 14 ของสาธารณสุขอยู่แชมป์7สมัยแล้วนะไปแข่งที่กระทรวงทุกปี
22 พฤษภาคม 2549 15:55 น. - comment id 578933
ขอตอบด้วยกลอนเก่าที่เคยแต่งไว้ง่ะงับ เห็นความหมายตอบกันได้ของับ \" โอ้!อดีต รักเคยฝัน สะบั้นค่า ไร้ราคา แสนชั่วช้า เช่นนั้นหรือ เมื่อสิ้นแล้ว หลุดคลาดแคล้ว ไปจากมือ จึ่งจุดแค้น ไฟกระพือ เผาใจลาม ไหนลองย้อน กลับมุมมอง ที่ตรองไว้ ว่าหัวใจ เราหลงใหล ที่ใฝ่ถาม อาจเป็นใจ หยิบยืมได้ มาชั่วยาม บ่ใช่ใจ ที่จะตาม ติดเราไป \" \" เพราะ..รัก..เผาใจ หรือ เพราะ..ใจ..หยิบยืม \" ของับ
22 พฤษภาคม 2549 16:29 น. - comment id 578951
สวัสดีค่ะพี่หลักไม้เลื้อย ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ ยากจังนะคะพี่ที่จะทำได้ พยายามหลายครั้งที่คิดจะทำ ไม่สำเร็จทุกทีค่ะ คงเป็นเช่นนี้เสมอไปมั้งค่ะ ไม่ต้องห่วงกานต์นะคะพี่ กานต์จะเข้มแข็งค่ะ ขอบคุณพี่นะคะ +++++++++++ เก่งจังนะคะ เป็นนักกีฬาวอลเลย์บอล ตบกระจุยเลย กานต์เล่นเป็นค่ะ แต่ไม่เก่งเลย อิอิ เคยแข่งแต่กีฬาสีค่ะ สนุกดีค่ะ กานต์ดีใจจังค่ะได้มีพี่สาวเป็นนักกีฬาด้วย ก็บ้านกานต์มีแต่คนตัวเล็ก และกลม อิอิ กานต์จะไปเชียร์นะคะถ้ามีโอกาส สวัสดีค่ะคุณมอมแมมซัง เพราะไม่ใช่คนสำคัญเธอฝันหา ตรมน้ำตาอกสะบั้นสั่นขวัญหาย มีรักจริงแต่หลงเสน่ห์เล่ห์อุบาย หมดความหมายแม้รักปักดวงใจ เพราะไม่ใช่คนพิเศษอย่างคนเขลา ไม่แล้วเศร้ายามรักถูกผลักไส ไม่คู่ควรควงคู่อย่างใครใคร จึงโหยไห้ลำพังครั้งถูกเมิน เศร้าสุมใจเพราะใจหยิบยืมค่ะ ขอบคุณนะคะสำหรับบทกลอน
22 พฤษภาคม 2549 18:21 น. - comment id 578967
เพราะดีจังค่ะคุณเพียงพลิ้ว ที่สำคัญโดนใจมากๆเลยในตอนนี้ ไม่ว่ากันนะถ้าจะขอบทกลอนนี้ส่งไปให้ใครบางคน......ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
22 พฤษภาคม 2549 18:41 น. - comment id 578968
ใครไม่สำคัญ...ไม่เป้นไร... แต่พี่กานต์สำคัญกว่าใครในใจกระต่ายเสมอ...มาค่ะกอดหน่อยค่ะ....
22 พฤษภาคม 2549 20:27 น. - comment id 578989
๐ กาละแห่งคำนึง ๐ ๐ หยาดน้ำฝนหล่นกลืนกับผืนหญ้า ล่วงเป็นสายธารานองบ่าทั่ว ขณะภาคโพยมบนนั้นหม่นมัว สะท้านทั่วกับวิชชุอันคุไฟ ๐ แตะสู่ผืนกระจกเม็ดผกกลิ้ง เลื้อยวนวิ่งสมสร้างเป็นทางไหล ปานเนตรหนึ่งขึ้งคากับอาลัย หยาดสุชลปนไห้ด้วยใจรอน ๐ ชั่วลมคลั่งถั่งโถมเข้าโลมหาว น้ำฟ้าก็ร่วงกราวลบผ่าวร้อน และชั่วเพียงพจน์พากย์เจ้าฝากวอน ความอาทรก็หลั่งโหมเข้าโลมใจ ๐ เมื่อวรรษาพาชัฏระบัดยอด แลเมื่อออดจำนรรจ์พาหวั่นไหว อันการณ์วาบวิเชียรเฉวียนไกล ฤๅจะเท่างามนัยน์ของใครนั้น ๐ กลางระลอกพรางผืนของคลื่นฝน ระหว่างฟ้าคำรนอึงอนสั่น เหมือนคลื่นเสน่ห์สร้างแต่ปางบรรพ์ ช่างรุมลั่นในอกเกินยกย้าย ๐ กรอบคำนึงตรึงอยู่ไม่รู้สิ้น ความถวิลยิ่งหนักเกินหักหาย กับเนตรนัยที่ตราอยู่ไม่รู้วาย แต่ชม้าย.!..จึงชะเง้อ...เฝ้าเหม่อลอย.
22 พฤษภาคม 2549 20:28 น. - comment id 578990
... ^ ^ ไม่สำคัญสำหรับบางคนเท่านั้นนะครับ...อย่าคิดมากสิ ใครไม่เห็นค่า ความสำคัญของเรา ไม่ยักตาย แต่ถ้าเราไม่เห็นค่าตัวเองยอมให้เขาเหยียบย่ำหัวใจ เอานี่สิ ตายแหงๆ อิอิ...
22 พฤษภาคม 2549 21:56 น. - comment id 579014
สำคัญที่ใจเราขอรับ รักษาใจไว้ดีดีครับ
23 พฤษภาคม 2549 07:17 น. - comment id 579025
แล้วความรักจากคนไม่สำคัญอย่างเอม ... พี่มู๋กานต์จาคิดถึงบ้างหรือเปล่าคะ แต่มู๋เอมคิดถึงพี่กานต์มาก ๆ เลยค่ะ ช่วงนี้เอมแทบไม่ได้คุยกับใครเลย เพราะกลับบ้านไปก็ แห่ะ แห่ะ ... กระโดดลงเตียงหลังจากวิ่งผ่านน้ำไปก็หลับปุ๋ยเลยค่ะ
23 พฤษภาคม 2549 08:15 น. - comment id 579028
สวัสดีค่ะคุณta2805@hotmail.com ด้วยความยินดีค่ะ แต่ว่าไม่อยากให้คุณรู้สึกเหมือนเพียงพลิ้วนะคะ ทรมานจังนะคะที่รู้สึกแบบนี้ ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาอ่าน สวัสดีค่ะน้องสาวกระต่าย ซิลค์กี้ ขอบคุณค่ะน้องสาว อย่างน้อยพี่กานต์ก็สำคัญกับน้องสาว ดีใจจัง มามะ มากอดกัน อุ่นใจจังเลยค่ะ น้องกระต่ายก็สำคัญต่อพี่นะคะ สวัสดีค่ะคุณพี่สดายุ ...คนไม่พิเศษ... ..ค้นหาจะคว้ากมลไกล อุระไห้มิอาจครอง คร่ำครวญพิไรหทยหมอง ชลนองประนวลปราง ..ครุ่นคิดพินิจนยประหวัด ดุจวัดพลังนาง ครวญใคร่พิจัยจะประลุทาง ฤ จะร้างสยบดวง ..เคว้งคว้างระหว่างจิตะระโหย ส ติโบยสะท้านทรวง คืนซึ้งคะนึงพจนลวง มิละห่วงวจีชาย ..คมคำระส่ำระอุฤดี ริจะหนีก็เสียดาย ค่อนว่าประสาอุระสลาย อริร้ายก็คือตน ..ค่อนคืนสะอิ้นภวสลด มิประชดและแกล้งหม่น คำนึงก็หนึ่งนะนฤมล ดำริวนระทมใน ...คนไม่พิเศษ ฤ จะละฝัน ผิประหวั่นละเยื่อใย ครึ้มอกสะทกกมลไหว ห ฤทัยสถิตจำ ขอบคุณพี่นะคะสำหรับบทกลอนไพเราะ กานต์ยังคิดเลยค่ะเมื่อคืนว่าเมื่อไรกานต์จะเขียนกลอนได้สวยๆอย่างนี้บ้าง ไปฝึกเขียนฉันท์ต่อแล้วค่ะ ท้อนิดๆค่ะทรมานหน่อยๆ คำที่ใช้ก็ยังซ้ำๆอยู่เลยค่ะ คำในคลังสมองกานต์ยังน้อยอยู่ค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ สวัสดีค่ะคุณปักษาวายุ ^_^ เท่ากับว่าตอนนี้เพียงพลิ้วตายไปแล้วครึ่งหนึ่งเพราะว่ายอมให้เขาย่ำยีใจไปแล้วค่ะ มีกำลังใจดีๆจากพี่ๆเพื่อนๆน้องๆที่นี่ เพียงพลิ้วก็ดีใจค่ะที่สำคัญกับใครบางคนอยู่ ขอบคุณมากนะคะ สวัสดีค่ะคุณน้ำ ใจเรานี่สิคะ ไม่ค่อยจะเชื่อฟังเลยค่ะ อยากจะรักษาไว้ดีๆค่ะ ขอบคุณนะคะ สวัสดีค่ะน้องเอม เด็กดื้อทะเลใจ ความรักของน้องๆพี่ๆมีความหมายต่อพี่กานต์เสมอค่ะ คิดถึงสิคะ เมื่อวานอ่านเจอว่าน้องมีเรื่องไม่สบายใจ พี่กานต์จะโทรหาค่ะ แต่ว่าหลับไปก่อน เฮ้อ ตื่นมาอีกที ดึกเสียแล้ว ขอโทษด้วยนะคะ เอาเป็นว่า ค่อยๆคิดนะคะ ทุกอย่างมีปัญหากันทั้งนั้นแหละค่ะ พี่กานต์เอาใจช่วยคนเก่งนะคะ ขอบคุณค่ะน้องเอม