เจ้ายุงตัวน้อย ล่องลอยหากิน ปีกบางโบยบิน เปลี่ยนถิ่นเรื่อยไป เดี๋ยวเกาะตรงขา เดี๋ยวมาตรงไหล่ เดี๋ยวบินไปไกล เดี๋ยวบินกลับมา มองเห็นเหยื่อใกล้ สุขใจหนักหนา รีบปรี่เข้ามา เกาะขาเร็วไว ย่องย่องค่อยแอบ ยลแยบหาไหน ไม่ได้เฉลียวใจ ว่าภัยจะมา โลหิตอุ่นอุ่น หอมกรุ่นตรงหน้า ปากเจาะเข้ามา บนขาเร็วพลัน มนุษย์ตัวใหญ่ ตกใจหน้าหัน เจ็บจี๊ดแสบคัน ไม่ทันตั้งตัว สายตาสอดส่าย กราดกรายมองทั่ว เห็นยุงทั้งตัว ดูดเลือดอาจิณ ท้องป่องท้องเป่ง ยุงน้อยเก่งกิน หมดแรงขึ้นบิน หย่องแหย่งหนีไป สองฝ่ามือหนัก ย่องยักเข้าใกล้ ตีเผียะทันใด ไม่รีรอกาล ร่างน้อยค่อยหล่น ลงบนพื้นบ้าน รอเจ้ามดคลาน ลากหามไปกิน.........
วิญญาณศิลา 19 พ.ค. 2549 10:59 น. - ID 89403 
2180
1
0
19 พฤษภาคม 2549 11:23 น. - comment id 578252
มาคนแรกเลย อ่านแล้วขำดีเจ้าค่า ที่บ้านยุงเยอะมั่กๆ
19 พฤษภาคม 2549 15:30 น. - comment id 578329
เดี๋ยวเกาะตรงขา เดี๋ยวมาตรงไหล่ เกาะลงตรงใจ เลือดไหลใจรั่ว
6 มิถุนายน 2549 15:55 น. - comment id 582224
ยุงเอ๋ยยุงลาย ช่างใจร้ายซะจริง ๆ ดิ่งเข้าหา บินเกาะปุ๊บกินเลือดปั๊บพุงกางไป ยังฝากไว้ไข้เลือดออกดูเจ้าทำ จะคว่ำบาตรค่ำขันในชาตินี้ คว่ำกะละอีกทีปิดโอ่งด้วย จะถมดินสิ้นบ่อเลิกอำนวย จะไม่ช่วยแหล่งเพาะลูกยุงลาย คือว่างอน...งุงิ...เพราะยุงมันชิชะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
