ถ้วงทำนองและครรลองแห่งความรัก โคลงจิตรลีลา (หรือโคลง ๕ พัฒนา ของ ท่านจิตร ภูมิศักดิ์) ยามโลกแห้ง โหยหา สายธารา ถั่งรื้น ยามโลกา เลวเกิด ภูมิหล้าพื้น ผ่าวสิง มีสิ่งซึ้ง สึงทรวง เติมรินตวง เริ่มต้น น้อยสู่หลวง หลากหลั่ง ความไข้พ้น ผ่านเข็ญ รักเช่นท้น ธารทอง หมายครุ่นครอง ครอบไว้ ฉันเธอปอง เปรอเปี่ยม เลอล้ำไล้ หลั่งโลม โสมส่องร้าง ราคี สาดรังสี สู่หล้า เช่นไมตรี มีต่อ มากพร้อมท้า ถ่อยอธรรม์ ปันรักได้ เรืองดล แดนดำกล เด่นเกื้อ ผองชาวชน ชูเชิด เปรียบแม้นเนื้อ มิ่งมณี มีรักให้ ราวเหม รักซึ่งเปรม ปรี่แล้ว โลกย่อมเขม ยงค่า พราวพร้อยแพร้ว พร่างสวย อินทรธนูฉันท์ ๑๒ (ฉันทลักษณ์ซึ่งคิดขึ้นโดย อ. คมทวน คันธนู) หากมีรตีสมัคร ใจรักจะรุ่งจะรวย ยามท้อระย่อระทวย รักแท้มิแปรประเทือง ลมโหมคระโครมผิว์เห็น หน่วงเน้นประนังประเนือง มรรคาประดาจะเคือง คงมองคระลองละไม โขดเขินฤเนินสิขร หนาวร้อนระรุมกระไร ท่องทางสว่างฤทัย ก้าวทัน ณ ฉันแหละเธอ เนืองนองกะผองมนุษย์ จ้าจุดพลังลุเจอ สุขมั่นสมรรถ์เสมอ สืบมาสุภาประมวล รักถมภิรมยทัศน์ เร่งรัดมิเรมิรวน แย้มหอมพะยอมจะหวน ใฝ่หาอุราฤหรรษ์ หากมีรตีสมาน สำราญสฤษฎิ์นิรันดร์ สิ่งซึ่งคะนึงพิสัณห์ แสงช่วง ณ สรวงพิชัย กาพย์ยานี ๑๑ ทางเท้าที่เทาเที่ยว ดำเนินเดียวได้ฉันใด ทางผ่านต้องทานภัย อันเทินพ้นท่วมท้นพูน หลีกลี้เหล่าผีหลาย อาเกียรณ์ก่ายกันอากูล พลาดสิ้นก็ภินท์สูญ ต้องพังสิ้นชีวินทรีย์ เกิดล้นเล่ห์กลหลอน ให้ม้วยมรณ์อยู่มากมี คอยย้ำคอยย่ำยี เกินผันย้ายก็พ่ายเยิน รวมหมู่โดยรู้มั่น ร่วมด้นดั้นเร่งดลเดิน แม้ไกลย่อมไม่เกิน ที่ย่างก้าวทางยาวไกล หมายมั่นเป็นขวัญมิ่ง โดยใจจริงด้วยจริงใจ ผ่านวันฤาพรั่นไหว คงพรายหวังพร้อมพรั่งวาม รอชัยเรืองไรโชค ไร้สิ่งโศกเรื่องเสื่อมทราม รอเงาลำเพางาม ไร้กลเงื่อนกลบเกลื่อนงำ รักสายเรียงรายสร้อย รุ้งผ่องร้อยราวไพรำ ภัยกรมรรรทมกรำ ถึงเกรียงไกรก็ไม่เกรง กลอนสุภาพ เมื่อสื่อรู้สู่รักตระสักระรื่น อวยชุ่มชื่นชีพกระชับกระฉับกระเฉง สายรุ้งวาวราวแวววามแก้วเชวง ไม่ยำเยงย่นย่อรักก่อนิยาม คือความฝันมั่นฝ่ามุ่งหน้าเพราะใฝ่ คือโคมไขคงค่าแกล้วกล้ามิขาม เมื่อจิตเน้นเจนนักตระหนัก ณ นาม รัก นี้รามโรจน์เรื้องพ่างเรืองอุไร ใช่รักในใจหนุ่มร้อนรุ่มและหนาว ใช่รักสาวซ่านซ่าประสาวิสัย แต่รักเชิดเทิดชนทั่วท้นพิชัย รักแท้ในเพื่อนมนุษย์พิสุทธิ์คะนึง ไร้ฉ้อฉลชิงชังโดยหวังจะชั่ว ไร้มืดมัวมีมาด้วยหน้าขมึง ไร้เบียนบุกรุกบั่นตะบันตะบึง ไร้โกรธขึ้งขุ่นข้องหม่นหมองระคาย รักเช่นนี้ชี้นำชุ่มฉ่ำสนอง รักลำยองยิ่งใหญ่โยงใยขยาย รักเติมแบ่งแต่งบานละลานระบาย รักจักร่ายรำร้องกึกก้องนิรันดร์ ________________________________________
ตราชู 18 พ.ค. 2549 10:14 น. - ID 89357 
1058
0
0
18 พฤษภาคม 2549 11:06 น. - comment id 577952
ค่ะ ก็น่าจะเหนือยอยู่น่ะ เฮ่อ
18 พฤษภาคม 2549 11:08 น. - comment id 577956
อย่างว่าครับ กว่าจะกลั่นอะไรออกมา ถึงได้สวยงาม ไม่มีผิดพลาด เพราะ และงามครับ
18 พฤษภาคม 2549 12:00 น. - comment id 577978
ตั้งแต่ร่ำเรียนมา ก้อได้พบ โคลง ฉันท์ แปลกใหม่ๆ เนี้ยง่ะงับ ยินดีมาที่ได้รับความรู้ใหม่ๆจากคุณ ขอบคุณของับ แบบว่าเป็นคนรุ่นเก่าๆเยยรู้แต่ฉันทลักษณ์ที่เป็นแบบแผนง่ะ ขนาดกลอนเปล่ายังแต่งมิเป็นเย้ยยยย กาป๋มง่ะ
ชื่นชมของับ
19 พฤษภาคม 2549 09:49 น. - comment id 578235
ยอดเยี่ยมค่ะ คุ้มค่าเหนื่อยค่ะคนดี ด้วยรักชื่นชมสุดใจ จาก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
