เพื่อนเล่นเพื่อนกันวันเก่า บัดนี้นั้นเล่าเข้าวัยแก่ บ้างล่วงบ้างลับดับแด เหลือแต่อัฐังอังคาร อุ่นใจในรักถักใจ บ้านใกล้เรือนเคียงเรียงบ้าน ไปมาหาสู่เจือจาน สนุกสนานสนั่นฟุ้งคุ้งแคว เล่นหุงข้าวต้มแกง อ้ายดำอีแดงเป็นพ่อแม่ อีน้อยเป็นลูกร้องงอแง อ้ายสีแกล้งแบกแหหาปลา มาเถิดมามากินข้าว ปลาดุกเงี่ยงยาวจากท่า ทุบหัวบั้งตัวเอาเกลือทา ราไฟอ่อนอ่อนเพียงร้อนอัง กับข้าวเรามีเราแบ่ง น้ำแล้งแต่น้ำใจไล้หลั่ง น้ำเหือดจิตแห้งเขาจะชัง พอมีบ้างก็ประทังกันไป ตะวันลาโลกดังโศกกล้ำ มืดย้ำยิ่งน่าน้ำตาไหล มัจจุราชท่านขามาไวไว มารับข้าให้ไกลจากโลกร้าย www.r-ty.cjb.net แหล่งสังสรรค์ บ้านของเรา ร่มเงาที่อบอุ่น
16 พฤษภาคม 2549 14:46 น. - comment id 577550
อ้าวกลับเป็นยังงั้นไปเชียวหรือครับ แก้วประเสริฐ.
16 พฤษภาคม 2549 14:57 น. - comment id 577556
ไม่เห็นหน้านานเลยนะครับ
16 พฤษภาคม 2549 16:23 น. - comment id 577578
ทักทายกันที่นี่ไมตรียังคงอยู่
16 พฤษภาคม 2549 16:53 น. - comment id 577588
น่าสนุกนะครับ อ่านแล้วเพลินตามเลย อิอิอิอิอ
16 พฤษภาคม 2549 17:49 น. - comment id 577598
สหายเกรียงไกร ---> มตรภาพมิได้อยู่ที่สถานที่และเวลาครับ ท่านอัสสุ---> ครับ นึกถึงตอนเด็ก ๆ น่ะครับ ดีหน่อยที่เวลาย้อนกลับคืนไม่ได้ ไม่งั้นอาจจะเห็นเด็กล้นโลกก็ได้
16 พฤษภาคม 2549 21:57 น. - comment id 577646
ตอนเด็ก ๆ อัลมิตราเคยคิดว่า อัลมิตราน่าจะรู้วิธีจี้จุด เพื่อไม่ให้เกิดความรู้สึกใด ๆ เผื่อว่าเวลาใกล้ตาย หรือต้องบาดเจ็บมาก ๆ ก็จะได้จี้จุดตัวเองน่ะ .. เรื่องตายไม่ใช่เรื่องน่ากลัว แต่ไม่อยากเจ็บนี่นา
17 พฤษภาคม 2549 12:49 น. - comment id 577786
วันนี้ได้มาสวัสดีคุณทิวฟ้าที่นี่ ว่าแต่...โลกไม่ร้ายขนาดนั้นหรอกสิน่า คุณทิวฟ้า
17 พฤษภาคม 2549 16:51 น. - comment id 577833
สวัสดีครับ ยินดีครับ ไม่รู้ยังไง อยู่ดี ๆ บทกวีมันก็ไปซะงั้นอ่ะครับ สบายดีนะครับคุณนาง