เริ่มเรื่องก็พอดูได้ไม่น่าเกลียด พอจะเจียดเนื้อหายังน่าอ่าน แต่เขียนไป เขียนมา น่ารำคาญ ยิ่งเขียนยิ่งฟุ้งซ่านพล่านวุ่นวาย ร่ายคำเปลืองเรื่องราวไม่เข้าหู อ่านอ่านดูเหมือนพร่ำไร้ความหมาย ยาวไปแล้ว ร้อยกรอง ฟ่องน้ำลาย เดี๋ยวฟูมฟาย เดี๋ยวยิ้มเย้ย เอ่ยอะไร คนหัดเขียนขาดเรียนรู้จากครูสอน ระบายกลอนตามอารมณ์เหมือนถ่มใส่ คิดคำนั้นสรรคำนี้ที่ลงไป อ่านเท่าใดไม่รู้เรื่องเปลืองถ้อยคำ แรกเริ่มเรื่องก็ดูดีเข้าทีอยู่ แต่ทำไมก็ไม่รู้ยิ่งพูดพร่ำ ตามนิสัยคนย้ำคิดและย้ำทำ สอนไม่จำจึงจบลง ด้วย ลงเอย.
แดดเช้า 10 พ.ค. 2549 07:29 น. - ID 89095 
1003
2
0
10 พฤษภาคม 2549 09:13 น. - comment id 576090
เริ่มต้นดีมีเนื้อความตามคิด ไงมันติดคิดไม่ออกตอนขับขาน วางแบบแปลนแกนนำของผลงาน เข้าประสานไม่ติดพลิกกับกลาย. เอ้อ!! แบบว่ากลอนพาไปจ๊ะ
10 พฤษภาคม 2549 13:49 น. - comment id 576188
เห็นด้วย อย่างที่ว่าไว้ในกลอนครับ เป็นเหมือนที่กลอนว่าไว้เลย ชื่นชมครับ
10 พฤษภาคม 2549 17:52 น. - comment id 576256
... ง่ะ...ลงเอยกันดื้อๆ เลยเหรอครับ ยังไม่ได้ลุ้นเลย นา...อิอิ
10 พฤษภาคม 2549 19:45 น. - comment id 576281
ผมตอบเป็นวิทยาทานแล้วนะครับ
10 พฤษภาคม 2549 23:26 น. - comment id 576310
"ลงเอย\" น่ะดีแล้วล่ะ แต่ถ้า \"ลงอวย\" ช่วยบ่ได้เด้อ...สิบอกให้
10 พฤษภาคม 2549 23:50 น. - comment id 576317
ทำไมรีบลงเอยจังแล้วกระต่ายทำไงหล่ะทีนี้ลงไม่ได้ค่ะปีนเขามันสูงเหนื่อยๆๆต้องค่อยๆๆหาที่ลงรอกันก่อนค่ะพี่
11 พฤษภาคม 2549 00:08 น. - comment id 576324
มาอ่านนะ ดูๆแล้ว ใช่เราเลย
11 พฤษภาคม 2549 15:49 น. - comment id 576462
อิอิ ！！！ ซาแหลงใจจังง่ะงับ ตัดโดนขั้วหัวใจเยยง่ะ อ๊าก！！สิ้นใจ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
