โอ้ตัณหา...ยอดรัก ตัณหา...เอ๋ยเฉลยหน่อยน้อยใจนัก มอบสิ่งรักหวานรสปรากฏเสียง รูปสวยสดงดงามยามใกล้เคียง กลิ่นจำเรียงเพียงฝากลากอารมณ์ แม้นเทพไท้เทวามาเสพสม ล้วนอภิรมย์ชมเชยยังเคยล่ม ปลูกพิศวาสวาดหวังยังชั้นพรหม สร้างตรอมตรมบ่มพิลาสมิคลาดคลา อภิโธ่...เอ๋ยเลยไปในวรรษา เดือนดาราหาฤดูกู่เรียกหา เรียบเรียงร้อยคอยเพ้อวันเวลา ล้วนตัณหาพาละเมอเผลอใจคอย ในหมู่สงฆ์องค์เจ้าเฝ้าใช้สอย ให้เลื่อนลอยในอมิตรติดไม่น้อย อุบาสกบาสิกานั่งตาลอย เถรชีกร่อยพลอยรันทดหดหู่ใจ ปวงชน...เอ๋ยเคยเห็นใบหน้าใส ลุ่มหลงไปแทรกซ้อนอ้อนตัวไว้ พอติดลึกตรึกครวญล้วนพิไร วนเวียนให้สลายสติปริเวทนา โอ้อกเราเฝ้าวิเวกอเนกนักหนา ลุล่วงมาพาดวงจิตคิดใฝ่หา ถูกกลิ่นเจ้าเร้าสะบัดมัดนำพา ช่างเจิดจ้านั่งตาปริบริบองค์ฌาน. *** แก้วประเสริฐ. ***
9 พฤษภาคม 2549 13:59 น. - comment id 575897
รักตัณหาอย่ามาผลาญข้าพาลโกรธ จะยึดโทษทุกผู้ดูน่าขำ คนนี้ยั่วคนนี้ยวนล้วนคนทำ มิใช่ช้ำเพราะใจตัว มัวโทษใคร เพราะ \"หลง\" อยาก หลงติด อวิชชา จึงเป็นข้า ของข้า วุ่นวายใหญ่ กอดตัณหาหลับฝันลืมวันใด มืดมนใจจมจ่อมยอมอุทิศ
9 พฤษภาคม 2549 15:28 น. - comment id 575907
รูป-รส-กลิ่น-เสียง-สัมผัส ช่างอวบอัดรัดใจให้ลุ่มหลง ทำทุกทางเพื่อให้ได้เจตน์จำนง ตาามประสงค์หลงกลบ่วงมาร ตัณหา..ยอดรักจริงๆ
9 พฤษภาคม 2549 15:58 น. - comment id 575918
สวัสดีค่ะ คุณลุงแก้วประเสริฐ คุณลุงเขียนงานชุดนี้ดีจังนะค่ะ กว่าจะเอาชนะกิเลสได้นี้หนักน่าดูนะค่ะ กลิ่นรสสัมผัส
9 พฤษภาคม 2549 16:00 น. - comment id 575920
ตัณหา...ไม่มี...แต่มีปัญหามาถาม..อิอิ...ตอนแม่นาคตายใครเป็นคนห่อศพ...ไปหละเด๋วลุงแก้วเตะเอา...อิอิ...
9 พฤษภาคม 2549 17:09 น. - comment id 575948
ตัณหายอดรัก แล้วความทุกข์เป็นอะไรดีล่ะคะคุณลุงแก้ว
9 พฤษภาคม 2549 20:38 น. - comment id 576014
ได้อะไร?..จากงานเขียนนี้..มากพอสมควร...แต่หากมองต่างมุม..ทุกอย่าง..ขึ้นอยู่ที่..ใจเรา...หากเราควบคุมจิตใจได้...ก็ไม่น่าเกิด..ตัณหา..นะคุณแก้ว...อิอิ... ..เอ!!.สอนจระเข้...ว่ายมหาสมุทรหรือเปล่าหนอ...
10 พฤษภาคม 2549 10:05 น. - comment id 576096
คู่โลกจริงๆ..เจ้าตัณหา...คือปัญหา จะนำพาความทุกข์พร้อมสุขสม จะนำพาสดชื่นรื่นอารมณ์ แล้วพร่างพรมปวดร้าวเราทั้งปวง ......แวะมาคารวะ
10 พฤษภาคม 2549 11:35 น. - comment id 576125
แวะมาชมงานงามๆ ภาพสวยๆ ค่ะ..
10 พฤษภาคม 2549 13:17 น. - comment id 576168
เพราะเหมือนเดิมครับ ติดตามเสมอ
10 พฤษภาคม 2549 16:44 น. - comment id 576237
คุณ ปราณรดี อันตัณหาทหารเอกเฉกเช่นสิงห์ สร้างทุกสิ่งให้อวิชชามาสนอง โลภโกรธหลงเฝ้าทนงหลงลำพอง จนเกริกก้องพ้องผานมารวิชา แทรกสิงอยู่ในจิตวิปริตเหลือ ปิดจุนเจือเหล่าธรรมยามค้นหา สอดแทรกซ้อนห่อนทำลายกายวาจา แล้วนำพาใจไปสู่ประตูมาร. แก้วประเสริฐ.
10 พฤษภาคม 2549 16:56 น. - comment id 576240
อันรูปเสียงกลิ่นรสโผสสัมผัส วางถูกจัดเป็นประตูสู่โลกใส ทั้งในนอกบอกเส้นทางวางความนัย ที่กระจายในทางธรรมหรือนำมาร ก่อกำเนิดมวลธรรมนำพินิจ เพื่อใช้จิตปิดตัณหามาประสาน รู้สิ่งซึ้งตรึงไว้ให้ลนลาน พอชำนาญนั้นพึงฆาตฟาดด้วยธรรม. แก้วประเสริฐ.
10 พฤษภาคม 2549 17:03 น. - comment id 576243
คุณ ไรไก่ อันรูปเสียงกลิ่นรสโผสสัมผัส วางถูกจัดเป็นประตูสู่โลกใส ทั้งในนอกบอกเส้นทางวางความนัย ที่กระจายในทางธรรมหรือนำมาร ก่อกำเนิดมวลธรรมนำพินิจ เพื่อใช้จิตปิดตัณหามาประสาน รู้สิ่งซึ้งตรึงไว้ให้ลนลาน พอชำนาญนั้นพึงฆาตฟาดด้วยธรรม. แก้วประเสริฐ.
10 พฤษภาคม 2549 17:06 น. - comment id 576244
คุณ ดอกบัว ขอบคุณมากนะครับที่กรุณาชมมา เรื่องกิเลสนี้หลักใหญ่เกิดจากตัณหา ซึ่งเป็นหัวใจของกิเลสใหญ่สามทางคือ โลภะ โทสะ และโมหะ ซึ่งจะนำเราไปสู่ ประตูของมารได้ง่ายดายยิ่งครับ อันรูปเสียงกลิ่นรสโผสสัมผัส วางถูกจัดเป็นประตูสู่โลกใส ทั้งในนอกบอกเส้นทางวางความนัย ที่กระจายในทางธรรมหรือนำมาร ก่อกำเนิดมวลธรรมนำพินิจ เพื่อใช้จิตปิดตัณหามาประสาน รู้สิ่งซึ้งตรึงไว้ให้ลนลาน พอชำนาญนั้นพึงฆาตฟาดด้วยธรรม. แก้วประเสริฐ.
10 พฤษภาคม 2549 17:10 น. - comment id 576245
คุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้ หรือครับตัณหาอาจจะไม่มี แต่สงสัยเหลือเกิน คงสะสมราคะไว้มากระมังครับ อ้อ...แม่นาคหรือครับ ก็มนุษย์ไงล่ะครับเป็นคนห่อศพ 555 หรือว่าไม่ช่ายครับ แก้วประเสริฐ.
10 พฤษภาคม 2549 17:15 น. - comment id 576246
คุณ เพียงพลิ้ว อันความทุกข์สุขสร้างกลางดวงจิต เผลอเพียงนิดติดดวงไฟให้เผาผลาญ ก่อวังเวียงเลี่ยงสุขทุกข์นิรันดร์ ดวงใจนั้นพลันละลายคล้ายถูกไฟ. แก้วประเสริฐ.
10 พฤษภาคม 2549 17:19 น. - comment id 576248
คุณ ราชิกา พอจะรู้เล็กๆน้อยๆแหละครับเพื่อนที่รัก ยังเอาตัวไม่รอดเลย การเขียนนี้ก็ด้วยใจรัก งานนี้ผมรู้สึกว่าชอบมาตั้งแต่งเริ่มหัดเขียนกลอน เคยตั้งใจไว้และก็ได้ทำไปมากพอแล้วทั้งกลอนและ โคลง แต่อนิจจาความไม่เที่ยงหาคนสนใจยากเต็มที ขอบคุณเพื่อนที่รักมากนะครับ แก้วประเสริฐ.
10 พฤษภาคม 2549 17:22 น. - comment id 576249
คุณ กัณมัทรี ตัณหานี้ตามความนัยคล้ายคู่โลก ผู้บริโภคย่อมสู่ทุกข์หรือสุขยิ่ง อยู่ที่ใจเพียรระงับบังคับจริง สรรค์แต่สิ่งพอเหมาะและพอควร. ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
10 พฤษภาคม 2549 17:25 น. - comment id 576250
คุณ ดาวเคียงเดือน ก็เป็นเพียงภาพประดับงานที่ผมสรรค์สร้าง วางไว้มิให้หลงลืมงานกลอนธรรมในอดีตก็เท่านั้นแหละครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
10 พฤษภาคม 2549 17:27 น. - comment id 576251
คุณ อัสสุ ก็แค่เพียงงานที่เสนอสนองตามอารมณ์ผมครับ จะดีหรือไม่นั้นผมไม่อาจจะกล่าวได้ แต่ที่ได้คือความสุขใจยิ่งครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.