เคี่ยวกรำโดยลำพัง หทัยหวังถึงเป้าหมาย ความหวังก่อนวางวาย คือสืบสายคนสมหวัง เส้นทางเขาผู้ท้อ เห็นตอนก่อแล้วแก่ชัง พับพ่ายในตอนหลัง บถึงฝั่งอันตนฝัน นับนิ้วเริ่มแต่หนึ่ง เห็นจริงจึงอัศจรรย์ ว่าคนบนฝั่งนั้น ล้วนข้ามวันอันเปลี่ยวเขลา บาดแผลที่แลเห็น บอกประเด็นอันบเบา กรำการชำนาญเข้า ท้ายแปรเฉาเป็นโชนฉาย บมีผู้ถึงฝั่ง วาดความอันหวังอันจางวาย ทั้งมวลล้วนต้องว่าย ข้ามห้วงน้ำความขื่นขม บนฝั่งของความฝัน เกษมสันต์เอิบอารมณ์ เคี่ยวกรำบเลิกล้ม จึงเริงรื่นฉะนี้นอ !! ฯ
9 พฤษภาคม 2549 06:26 น. - comment id 575808
สวัสดีครับ เช้านี้ผมนึกอยากเขียนกาพย์ยานี ผังยานี 11 ในใจของผมชัดมาก วรรคละ5 กับ 6 สลับกัน สัมผัสนอกอย่างกลอน เสียงสูงต่ำไล่กันไป ยานีใช้ได้ดีกับทางกระตุกสติกระตุ้นสำนึก (ของตัวเอง) ผมรู้สึกว่ายานีเข้ากับทางไม่ค่อยหวาน เหมือนกลอนครับ เช้านี้อากาศดีมากครับ แดดไม่จ้า เพราะเมฆบังตะวันไว้แต่เช้า ก็ดีครับ แดดร้อน อารมณ์อาจร้อนได้ง่าย สบายดีนะครับมิตร
9 พฤษภาคม 2549 07:06 น. - comment id 575812
แวะมาช่วย...ฉุดขึ้นฝั่งค่ะ..อิอิ ขอบคุณที่เขียนเกี่ยวกับกาพย์ให้ได้อ่านนะคะ ...... อากาศดีงั้นเกเรไม่ไปทำงานดีกว่า..555
9 พฤษภาคม 2549 08:48 น. - comment id 575822
อัลมิตรามีความเห็นส่วนตัวว่า กาพย์ มีจังหวะ หากเปรียบกับลีลาแล้ว คงดุจกระต่าย หรือ เก้ง กวาง บอกไม่ถูกเหมือนกัน.. ว่าเพราะอะไรจึงคิดเช่นนั้น แต่สังเกตว่าหนังสือร้อยกรองของเด็กส่วนใหญ่จะเป็นกาพย์ จังหวะในการปรบมือ หรือไม่ก็ท่วงท่าทำนองนี่เอง ที่ก่อให้เกิดความบันเทิงใจ ..
9 พฤษภาคม 2549 09:12 น. - comment id 575828
มาอ่านครับผม...ไม่ได้เขียนนานเหมือนกัน เด๋วจะลองดูก่อน..วันก่อนด้วยความง่วงปล่อยนกตัวเป้งในกระทู้อัลฯ...
9 พฤษภาคม 2549 09:17 น. - comment id 575833
แวะมาอ่านบ้างบ้างค่ะยามเช้าอย่างนี้ดูแข้มแข็งดีว่าจะลองสักบทไม่รุ้กระต่ายจะทำได้รึปล่าวคงต้องลองดูกันบ้างค่ะเรื่องกาพย์,
9 พฤษภาคม 2549 09:50 น. - comment id 575849
แวะมาอ่านของับพี่ เมื่อก่อนซาหมัยเรียนมัธยมชอบแต่งนะกาพย์ยานี ๑๑ รุสึกว่าแต่งง่ายก่าอย่างอื่นๆ เด๋วนี้ไม่ค่อยได้จับงับ ไว้จะรื้อใหม่ อิอิ คุณครูเตรียมพร้อมกันหรือยัง รร.จาเปิดแย้วง่ะ
9 พฤษภาคม 2549 09:55 น. - comment id 575853
เมื่อฟ้าไม่เป็นใจ มองทางไหนก็แห้งเหี่ยว ร้อนแล้งทอนแรงเรี่ยว เก็บเกี่ยวฝันวันรอคอย ระอุคุในอก ร้าวสะทกสะท้านลอย ชอกช้ำระกำบ่อย แต่มิถอยมิร่อยแรง จึงอยู่อย่างมีหวัง ยืนหยัดยังความเปลี่ยนแปลง ดินแยกแตกระแหง กร่อนความแกร่งกินแรงฝัน แสนเหงาแสนจะเหงา มารุกเร้าดุจเกาทัณฑ์ ทิ่มแทงไม่เว้นวัน ความมุ่งมั่นเชื่อมฝันรอ แม้หวังไม่สมหวัง เจ็บขื่นขังจนขมคอ ล้มลุกมิทุกข์ท้อ มิร้องขอจะยอมทน เวลาไม่สิ้นสุด โลกมิหยุดยังหมุนวน ดั่งข้าวยังคอยฝน ชีวิตคนก็เช่นกัน สวัสดีครับ...พี่ก่อพงษ์ ผมเปรียบชีวิตที่บางครั้งมันล้มลุกคลุกคลาน แต่ก็ยังใช้ฝันหล่อเลี้ยง สร้างหวัง สร้างพลัง เหมือนข้าวที่คอยฝน ว่างๆ ผมจะเข้ามาคุยด้วยครับ ทำงานให้มีความสุขนะครับ
9 พฤษภาคม 2549 16:08 น. - comment id 575924
บนฝั่งที่ฝันหา ยังเวลาระยะไกล ไม่ท้อต้องทนไหว คงจะได้ดูรางวัล แม้ไม่ได้เข้ามานานยังคิดถึงเสมอครับ
9 พฤษภาคม 2549 16:48 น. - comment id 575934
สวัสดีครับรุ้งมณี แหมน่าอิจฉานะครับ ไม่อยากทำงานก็ไม่ต้องทำ ได้ แต่ว่างานมันก็มีหลายอย่างนี่ใช่ไหมครับ งานตามหน้าที่ หรือไม่ก็ งานตามที่ใจรัก คนที่เป็นอิสระในตนนี่น่าอิจฉาที่สุดเลย -------------------- สวัสดีครับคุณอัลมิตรา ผมเคยอ่านกาพย์เป็นเรื่องราวยาว ๆ ของคุณศิวกานท์ ปทุมสูติ เช่นเพื่อนแก้วคำกาพย์ ผมเห็นด้วยนะครับว่า จังหวะของกาพย์เป็นจังหวะที่พอเหมาะกับการปรบมือเข้าจังหวะของเด็ก ๆ แต่ถ้าเป็นจังหวะของฉันท์นี่ ผมว่าเป็นการสลักเสลาจังหวะนะ ซึ่งผมค่อนข้างหายใจอย่างติดๆขัดๆ เมื่ออ่านฉันท์แต่ละแบบ ----------------- ทักทายคุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ด้วย โพสต์กลอนให้อ่านบ้างนะครับ ผมชอบคำที่คุณบินเดี่ยวใช้มากเลย ---------------------- สวัสดีครับคุณกระต่าย ลองเขียนกายพ์ยานีดูนะครับ จังหวะเรียบๆ ดี เขียนเป็นเรื่องเป็นราวก็น่าสนุกด้วย ผมจะรอติดตามครับ -------------------------- ทักทายคุณMomMamSan เขียนยานีจีบสาวให้อ่านซักสิครับ เอาตอนเรียน ม.4 ก็ได้ ลองดูซิว่า สำนวนของข้อยสิคือกันกับเจ้าบ่ ตอนมัธยมนี่อะไรมันก็หวานๆ ไหวๆนะ แม่นบ่-ฮา ---------------- คุณร้อยแปดพันเก้าชำนาญกาพย์น่าดูนะครับ เล่นคำได้ดี เขียนต่อไปครับ เขียนต่อไป ผมจะติดตามอ่าน ----------- แหมไม่ได้เจอคุณชัยชนะตั้งนาน ยังรำลึกถึงลีลากลอนของคุณชัยชนะอยู่ครับ
9 พฤษภาคม 2549 20:33 น. - comment id 576009
พักนี้ตันมาก ๆ ไม่ได้เขียนอะไรออกมาเป็นชิ้นเป็นอัน ก็เลยเกิดอาการ \"อ่านทุกอย่างที่ขวางหน้า\" ตามเวบบ้าง ยืมหนังสือจากห้องสมุดบ้าง ซื้อเองบ้าง ตามความสะดวก ไม่เจอกันนานเหมือนกัน สบายดีนะคะ ขอทักทายทุกคนด้วยค่ะ คุณอิม, คุณรุ้งมณี, คุณร้อยแปด, และคุณมอมแมม..
10 พฤษภาคม 2549 12:38 น. - comment id 576147
เพื่อสู้เพื่อสร้างให้ถึงฝั่ง เพื่อพลังเพื่อเสริมเติมสิ่งหมาย เพื่อก้าวเพื่อเดินเผชิญกาย เพื่อถึงฝั่งที่หมายได้ด้วยดี แวะมาอ่านกาพย์ที่ไพเราะทุกครั้งชอบเหมือนกันแต่แต่งไม่ค่อยไพเราะเหมือนคุณ
10 พฤษภาคม 2549 14:34 น. - comment id 576203
จัดให้ตามคำขอของับพี่ อิอิ แวะไปเยี่ยมไปติไปชมให้หน่อยเด้อ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem89112.html