เรื่องอะไรไม่รู้ตูละเบื่อ ไม่อยากเชื่อตัวเองเซ็งจริงหนอ แค่กับเรื่องของตัวก็มั่วพอ มันบ้าบอร้าวรวดปวดกะบาล ยามคนนั้นเริ่มรักกับคนนี้ ก็เห็นมีความสุขสนุกสนาน พอเริ่มรั่วเริ่มช้ำเริ่มรำคาญ ความชื่นบานหมดหวังเริ่มนั่งปลง จำต้องเป็นศิราณีที่ปรึกษา พึ่งคนบ้าคงรื่นรมย์สมประสงค์ จะได้พากันวุ่นทำงุนงง ไม่แคล้วคงบ้าบอพอพอกัน เพราะว่าน้ำท่วมปากไม่อยากโบ้ย อยากจะโกยอ้าวหนีสักปีฉัน ให้พวกเขาวุ่นวายให้หายคัน ใครจะปั่นหัวใครไม่อยากฟัง ใครก็ได้คนดีมีน้ำจิต จะเป็นมิตรหรือไม่ก็ไม่หวัง หากว่ามีฉันนี้ดีใจจัง ส่งไปนั่งเอ๋อที่ศรีธัญญา
สติแตก 4 พ.ค. 2549 22:24 น. - ID 88921 
773
0
0
4 พฤษภาคม 2549 22:45 น. - comment id 574990
อ่านแล้วให้ความ คิดแปลกใหม่ เพราะด้วยครับ
5 พฤษภาคม 2549 05:00 น. - comment id 575013
ที่ตรงนี้ศรีธัญญาก็หาไม่ มีไม้ใหญ่จามจุรีที่ด้านหน้า มีคลองผ่านร่มเย็นเย็นอุรา บ้านสมเด็จเจ้าพระยา มาอยู่มั้ย เตียงข้าง ๆ หนีไปเที่ยวยังไม่กลับ จะมาอยู่แทนก็ได้นะ แต่ถ้าศรีธัญญาติดต่อท่านพี่เดาอังคันด่วน
6 พฤษภาคม 2549 20:22 น. - comment id 575255
เอาเหอะอยากบ้าก็บ้าซะ เดี๋ยวจะส่งดอกไม้แดงให้นะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
