๑) เจ้าลูกยางเลิศเลอผู้เย่อหยิ่ง ขั้วหลุดกิ่งกวัดไกวบินไกลต้น ทะเยอทะยานถลาไปตามใจตน สองปีกกล้าเกลียววนบนฟ้าคราม เจ้าทะโมนโจนห่างแม่ยางใหญ่ เสาะหาดินถิ่นไกลมิไถ่ถาม ลืมป่าดิบดินดีสีดำงาม ปลิวไปตามโลกหล้ากล้าฝ่าฟัน ลอยละล่องโลดลิ่วปลิวสู่ฟ้า เพื่อไขว่คว้าสู้ไปอย่างใจฝัน เจ้าผกผินบินทะนงคงสักวัน ไม่เคยหวั่นอนาทรร้อนฤทัย ลูกยางโทนเที่ยวท่องละล่องแล้ง ฝ่าเปลวแดดทวนแข่งด้วยแรงใฝ่ แม้นระโหยโรยแรงลงแหล่งใด อุปสรรคเผชิญได้รายรอบทิศ จะคุ้มค่าแค่ไหนที่ได้เลือก ปลิวตามเปลือกลอยลมฤๅพรหมลิขิต ปล่อยตัวเองตามยถาท้าความคิด ทุกชีวิตใครกำหนดกฎหรือกรรม ๒). แม่เหม่อมองลูกไกลใจหมองหม่น ด้วยระคนห่วงใยกลัวใจถลำ เจ้าปีกกล้าทะยานเสี่ยงกลัวเพลี่ยงพล้ำ อกระส่ำลูกหายไกลสายตา ตกระกำลำบากยากแค่ไหน อยู่หนใดแกร่งสู้ดุจภูผา ให้ยิ่งใหญ่ยืนยงคงศรัทธา ปรารถนาเจ้าสมฝันอย่างมั่นคง เจ้าจะรู้หรือไม่ที่ใดเหมาะ ตาส่ายเสาะทรายขาววาวแสงส่ง หารู้ไม่ใช่ที่ที่เจ้าลง ฤๅเพราะหลงดั่งสวรรค์วันรอคอย เพียงคิดว่าจะเติบใหญ่เมื่อไกลต้น เปรียบดั่งคนไม่ระย่อหรือท้อถอย ทะยานกล้าไม่หวั่นแม้ฝันลอย ลูกยางน้อยสมสง่าน่าภูมิใจ ๓) นี่แหละคือกฎเกณฑ์ธรรมชาติ เจ้าองอาจทะยานบินแม้ถิ่นใหม่ ดำรงได้เยี่ยงแม่แผ่กิ่งใบ ยางเติบใหญ่สืบต่อเลือดทระนง
-ร้อยแปดพันเก้า- 4 พ.ค. 2549 07:49 น. - ID 88899 
2170
6
0
4 พฤษภาคม 2549 11:20 น. - comment id 574700
เห็นรูปแย้วนึกถึงซาหมัยเด่ะๆง่ะ ไม่เล่นมานานแย้วง่ะ ลูกยาง อิอิ อยากกลับเป็นเด่ะอีกทีเนอะ
4 พฤษภาคม 2549 08:10 น. - comment id 574751
เติบไกลต้นเพื่อค้นทางที่ดีกว่า มิใช่กล้าถีบทะยานลืมรากเถา แท้เมล็ดเผ่าพันธุ์ยังตามเงา สืบต้นเก่าขยายใหม่ให้งามจริง สร้างสรรค์เถิด ... เปิดโลก นะ ชีวิต อย่าหลงผิดล่องลอยไร้รากสิง แน่นที่หลักผลักกายหมายพึ่งพิง อาศัยอิงธรรมชาติ ... ใช่ลำพอง รู้ที่มา รู้ที่ไป ไปให้ถึง จะสู่ซึ่งความมั่นคงใช่เริงผยอง อย่าลืมเหง้า อย่าติดเหง้า เงาครรลอง จึงจะปองสู่ที่หมายตะกายทะยาน
4 พฤษภาคม 2549 08:42 น. - comment id 574761
อึมม์..ชอบเล่นๆๆเจ้าลูกยาง เอามาแข่งกันว่าใครจะปลิวไปไกลกว่ากันเนาะ
4 พฤษภาคม 2549 09:22 น. - comment id 574771
สวยด้วยสรรภาษา เลอค่าด้วยความหมาย จับใจด้วยบรรยาย ชั่งหลากหลายความดี
4 พฤษภาคม 2549 10:49 น. - comment id 574823
สวัสดีค่ะผ่านมาทักนะค่ะ
4 พฤษภาคม 2549 13:03 น. - comment id 574873
ไม่เคยพลาดทุกงานงามเลยค่ะ เพียงระยะนี้ พุดไม่ค่อยมีเวลามาฝากคำชื่นชม ด้วยรักศรัทธาค่ะ
4 พฤษภาคม 2549 19:35 น. - comment id 574926
ทางอีสานจะมีดอกสะแบง ที่คล้ายลูกยาง(ดอกยาง) แต่ดอกสะแบงสีแดงสดกว่าใหญ่กว่า ปลิวไกลเหมือนกัน ตอนเด็กผมก็ชอบเล่น ไม่รู้ว่าภาษากลางเรียกต้นสะแบงว่าอะไร ต้นกราดหรือป่าว ไม่แน่ใจนะคับ
4 พฤษภาคม 2549 21:45 น. - comment id 574963
อย่างนี้เรียกว่าลูกไม้หล่นไกลต้นซิครับ
5 พฤษภาคม 2549 06:34 น. - comment id 575024
เยี่ยม!!!!!!!
5 พฤษภาคม 2549 08:45 น. - comment id 575037
สวัสดีครับ..ทุกท่าน เคยสงสัยว่า ทำไมถึงมีภาษิตที่ว่า ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น ลูกไม้ใต้ต้น ลูกไม้ไกลต้น แต่... ลูกไม้มีปีกในป่าดิบชื้น : ลูกไม้ที่ต้องหล่นไกลต้น ต้นยาง (Dipterocarpus species) จัดเป็นไม้เด่นในป่าดิบชื้น เป็นพืชที่ชอบความชื้น จึงมักพบขึ้นอยู่บริเวณริมลำธาร เป็นพืชที่ชอบแสงแดด ลำต้นตรงสูงใหญ่ มีเรือนยอดอยู่ในชั้นหลังคาป่า บริเวณเหนือหลังคาป่าขึ้นไปนั้น จะมีลมพัดแรง เมล็ดยางซึ่งเป็นเมล็ดพืชที่ปรับตัวให้มีปีก เพื่อให้ลมเป็นพาหะช่วยกระจายพันธุ์ ทำให้ลูกยางซึ่งเบาและมีปีก ถูกลมพัดลอยไปได้ไกลจากต้นแม่ ลูกยางที่หล่นใต้ต้นไม้ใหญ่ จะไม่เจริญเดิบโต เพราะถูกร่มเงาไม้ใหญ่บังแดดหมด น้ำมันของต้นยาง ใช้เป็นวัสดุอุดรอยรั่วของเรือ วิธีการเอาน้ำมันยางของต้นยาง จะไม่เหมือนการกรีดยางพาราที่เพียงกรีดบริเวณเปลือกก็จะมีน้ำยางไหลออกมา แต่การทำน้ำมันยางจะต้องเจาะบริเวณลำต้นของมันให้เป็นช่อง เมื่อจุดไฟเผาในช่องนั้นสักครู่ จะเป็นตัวกระตุ้นให้น้ำยางไหลออกมา นอกจากนี้ เนื้อไม้ยาง ยังใช้ทำที่อยู่อาศัย และเครื่องเรือนได้อีกด้วย โดยทั่วไป ที่คุ้นเคยกับสุภาษิต ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น หรือ ลูกไม้ใต้ต้น ส่วนใหญ่จะมีความหมายไปในทางบวกมากกว่าลบ คือ พ่อแม่เป็นแบบไหน ลูกเป็นแบบนั้น เก่งเหมือนพ่อเหมือนแม่ ทำนองนั้น ในทางตรงกันข้ามก็เช่นเดียวกัน ถ้าไม่ดี ก็ใช้ภาษิตนี้ได้เช่นกัน บางครั้งธรรมชาติ ได้สร้างทุกอย่างมาอย่างสมดุล ลูกยางที่มีเมล็ดพร้อมจะแพร่พันธุ์ ขอเพียงดินสักนิด ชื้นๆ ชอบแดด ก็พร้อมจะเติบใหญ่ ตกใต้ต้นแม่ บังแดด ก็มักจะแห้งลีบไปได้เช่นกัน เคยเล่นลูกยางตอนเด็กๆ เดี๋ยวนี้ก็ไม่ค่อยได้เห็น เพราะที่ที่อยู่ไม่มีต้นยางใหญ่ ส่วนต้นสะแบงนี่ ผมไม่รู้จักครับครูใหญ่ฯ แล้วจะถามแม่ผมดู แล้วจะมาคุยกับครูใหญ่ฯ ต่อนะครับ ขอบคุณทุกท่านครับ
5 พฤษภาคม 2549 14:02 น. - comment id 575079
มาชื่นชมผลงานที่งดงามอ่ะค่ะ....^-^
23 พฤษภาคม 2549 11:22 น. - comment id 579061
บทนี้ทำได้ดี อ่านแล้วเกิดอารมณ์ร่วม
22 พฤศจิกายน 2549 08:22 น. - comment id 629455
"นึกถึงวัยเยาว์ที่เราวิ่งเก็บ "ลูกยาง" โยนขึ้นไปในอากาศ แล้วมองดูมันร่วงลงมาอย่างช้าๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า มิรู้เบื่อ บางคราบางหนก็นึกสนุกกับเพื่อนๆ แข่งว่า ใครจะโยนได้สูงกว่ากัน วันนี้ เวลานี้ ผมได้กลับมาโยนลูกยางขึ้นในอากาศอีกครั้ง แม้เพื่อนฝูงที่เคยวิ่งเก็บด้วยกัน จะไม่หวนกลับ มาโยนมันขึ้นอากาศแข่งกับผม แต่พวกเขาเหล่านั้น ต้องไปแข่งขันหลายสิ่งหลายอย่างกับคนอื่นๆ ลูกยาง มันลอยขึ้นบนอาศสูงเท่าที่แรงผมจะทำได้ และก็ร่วงลงมา ผมเดินไปเก็บมันขึ้นมาอีกครั้งและ โยนมันขึ้นไปใหม่ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า แม้มันจะไม่สูงเท่าครั้งแรก ผมก็พอใจที่จะมองดูมันร่วงหล่นลงมา ... ลอยขึ้น ร่วงหล่น ลอยขึ้น ร่วงหล่น ... บางครั้งการอยู่ใกล้ชิดกับธรรมชาติมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งทำให้เรามองเห็นตัวตนมากขึ้นเท่านั้น ที่สำคัญคือ มองเห็นสัจธรรมของการดำรงอยู่และดับไป" ... ชีวิตคนเราก็ไม่ต่างอะไรกับต้นยาง ... src="http://kradandum.com/intro/intro45.jpg">
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
