๏ จมวังวนกับอดีตเจ้าขีดเขียน ละความเพียรท้าทายตะกายหวัง ปล่อยฝั่งฝันล่มสิ้นชีวินพัง เก็บความหลังโบยตีฤดีตน หลากคำปลอบมอบไปดุจไร้ค่า มิชายตาเหลียวแลแม้สักหน กำลังใจรินหลั่งยังกมล มิท่วมท้นล้างเจ็บที่เหน็บทรวง คนในความทรงจำที่ช้ำชอก แม้นเขาตอกย่ำใจแสนใหญ่หลวง ยังครวญคร่ำพร่ำหาสัญญาลวง ทั้งที่ล่วงผันผ่านมานานปี ลมรำเพยรานกายแล้วหายลับ แต่เจ็บกลับจับใจมิหน่ายหนี คนนอกความคำนึงหนึ่งคนนี้ ฤๅวจีเพียงลมพัดสะบัดไกว๚ะ๛
4 พฤษภาคม 2549 11:18 น. - comment id 574699
แหม!!!!ตัดพ้อต่อว่าใครกันน้า ต่างฝ่ายต่างทิฐิมานะแบบงี้ ไม่เอาน่า...เพลาๆลงบ้างงับ อิอิ อย่าเครียด อย่าเครียด ไหนยิ้มซิ
4 พฤษภาคม 2549 08:31 น. - comment id 574757
สวัสดีค่ะ วันนี้มาแนวตัดพ้อค่อนข้างเศร้าแหะๆๆๆ แวะทักทายยามเช้าๆเจ๊า กินข้าวเช้ากะหยั่งก๋า
4 พฤษภาคม 2549 08:58 น. - comment id 574764
คิดจะลบภาพอดีตที่กรีดย้ำ แล้วแสร้งทำเป็นสุขในทุกที่ เสมือนความช้ำใดไม่เคยมี แต่ \'เจ็บ\' ที่ท้นขังยังหลั่งริน ทุกค่ำคืนสะอื้นไห้ไม่รู้จบ คล้ายทำนบน้ำตามาพังสิ้น กี่คำมอบปลอบใจไม่ยลยิน เนื้อหัวใจแหว่งวิ่น..ไร้ชิ้นดี..
4 พฤษภาคม 2549 09:26 น. - comment id 574773
สู้ๆน่าคุณตา อย่าเพิ่งท้อสิคะ เหมือนลม....พรมใจให้ฉ่ำชื่น เย็นชั่วคืนแล้วพัดเลยมิเคยหวน เหลือเพียงรอยอาลัยไว้คร่ำครวญ แด่ผู้ด่วนใจปักหลงรักลม รักเหมือนลม..แผ่วผ่านแรกหวานซึ้ง ยังไม่ถึงดั่งปองต้องขื่นขม คงความหลังครั้งเก่าให้เจ่าจม ทุกข์ทับถมสุดเหงาเปล่าเดียวดาย นำความเย็นเข่นฆ่าอุราหม่น หลงใหลมนต์ลมพลิ้วใจปลิวหาย เฝ้าถวิลทุกขณะถึงพระพาย ทุรนทุรายเท่าไรไม่กลับคืน หากทั้งเธอและฉันนั้นเหมือนลม คงมิตรมยามลาไกลไม่สะอื้น ฉันนั้นเล่าใช่ลมนิ่งขมกลืน ยามดึกดื่นยิ่งเหงาเศร้าหาลม เหมือนลมจริงๆนะคะ
4 พฤษภาคม 2549 09:48 น. - comment id 574790
โอ้อดีต อดีต อดีตนี้ มันจ่ำจี้จ่ำชัยไม่ไปไหน จะผ่านไปผ่านไปผ่านไปไป ยังเหมือนใกล้ๆพึ่งได้ผ่าน
4 พฤษภาคม 2549 10:21 น. - comment id 574803
วันนี้มาเเปลก เขียนกลอนเศ้รา เฉยเลยนะ ครับ โดนนักข่าวบ้าเลือดลงข่าวหน้ากีฬา รึว่าโดยอ้ายเจ้าความหลังมันหักอกเอา ฤๅเพียงเเค่สายลมครับ
4 พฤษภาคม 2549 11:31 น. - comment id 574841
4 พฤษภาคม 2549 12:14 น. - comment id 574848
... ท้อแท้เสียแล้วรึนี่ พี่บินฯ ตัดพ้อกันซะขนาดนี้เลยนะครับ เนี่ย ยืดอกไว้ครับ ลุยกันต่อไป เนอะ
4 พฤษภาคม 2549 12:14 น. - comment id 574849
อีกนานไหมใจเรายังเฝ้าถาม คงหักห้ามให้จิตคิดสับสน ที่ตัดพ้อเพราะอาลัยใครบางคน ดุจวังวนจมปลักกับรักลวง หากมีหนึ่งหัวใจได้รักษา ชุบชีวารักใคร่คล้ายแหนหวง อาจจะปลดโศกได้นัยทั้งปวง เศร้าคงล่วงลับหายมิกรายคืน
4 พฤษภาคม 2549 12:22 น. - comment id 574853
พุดเพิ่งฟังเพลงนี้ค่ะ เลยพลีมอบให้นะคะ ด้วยความเข้าใจ..เอาใจช่วยค่ะ ฟังดังๆนะคะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4155.html ถ่านไฟเก่า ธงไชย แมคอินไตย์ รู้ ก่อนมีฉันนั้นเธอมีใคร และเขาสำคัญเท่าไร ก่อนที่เขาจากไปทิ้งเธอ ฉัน ก็คือคนที่มีแค่ใจ ที่รับเธอได้เสมอ ทั้งรู้ว่าเธอไม่เคยลืม ตลอดเวลา เหมือนเธอรออะไร บางอย่าง แต่ก็ยอม เพราะหวังสักวัน ชนะหัวใจของเธอ แล้ว สิ่งที่ฉันนั้นเคยหวาดกลัว ไม่ขอให้มันเป็นจริง สิ่งที่ทำให้เธอไหวหวั่น เขากลับเข้ามา ให้เธอเห็นใจ และขอให้เธออภัย แล้วฉันต้องทำอย่างไร เธอบอกกับฉัน ไม่ต้องกลัวไม่มีอะไร แต่อยู่กับฉัน แค่เพียงกายแต่ไร้หัวใจ เพราะว่าเธอและเขา ถ่านไฟเก่ายังร้อน รอวันรื้อฟื้น แล้วคนมาทีหลัง ต้องทนต้องฝืน อย่างฉันคนนี้ เธอต้องบอกวิธี ให้ทำใจ ตลอดเวลา เหมือนเธอรออะไร บางอย่าง แต่ที่ยอม เพราะฉันก็อยากชนะใจ เธอบอกกับฉัน ไม่ต้องกลัวไม่มีอะไร แต่อยู่กับฉัน แค่เพียงกายแต่ไร้หัวใจ เพราะว่าเธอและเขา ถ่านไฟเก่ายังร้อน รอวันรื้อฟื้น แล้วคนมาทีหลัง ต้องทนต้องฝืน อย่างฉันคนนี้ เธอต้องบอกวิธี ให้ทำใจ เพราะว่าเธอและเขา ถ่านไฟเก่ายังร้อน รอวันรื้อฟื้น แล้วคนมาทีหลัง ต้องทนต้องฝืน อย่างฉันคนนี้ เธอต้องบอกวิธี ให้ทำใจ เมื่อถ่านไฟเก่าของเธอ ยังมีไฟ อย่าได้ปล่อยฉันตาย ในกองไฟ...
4 พฤษภาคม 2549 15:41 น. - comment id 574893
ใครหรอค่ะ อยากรู้จัง
4 พฤษภาคม 2549 16:12 น. - comment id 574897
อยากให้ ลมนั้นพัดหวนกลับคืนมาสักครั้ง แม้จะต้องหลั่งน้ำตาอีกกี่พันครั้งก็ยังคงเดิม 555+ มาเน่า ๆ หน่ะ แต่ก็ภาวนาอย่างนั้นคับ
4 พฤษภาคม 2549 18:52 น. - comment id 574910
ความรัก ความหวัง สัญญา อาจสูญหายหรือร่วงหล่นระหว่างทาง แต่มันน่าจะมีส่วนทำให้เราได้พินิจเรื่องราวต่าง ๆ อีกมากมาย นะ แฟนเก่า..ที่เจ้าหน่ายทำลายเขา คงหลบแลแผลเก่ารอยร้าวฉาน ได้เพียงทอดอาลัยในเหตุการณ์ ปล่อยให้มันเลยผ่านกับวารวัน
4 พฤษภาคม 2549 21:09 น. - comment id 574946
บทกลอนเพราะครับ แฝงไว้ด้วยอารมณ์ตัดพ้อนิดนึง ปนผิดหวังเล็กน้อย .. แต่เป็นมุมของความสงสัย ว่าอาจจะใช่..ฤา ไม่ใช่ ชื่นชมด้วยคนครับ
4 พฤษภาคม 2549 21:49 น. - comment id 574965
สงสารเสียจริงเจ้าปักษาใหญ่ไล่ล้อลมเล่น555 แก้วประเสริฐ.
5 พฤษภาคม 2549 05:35 น. - comment id 575016
ไม่ได้เจอกันนาน บุคลิกผู้ชายขี้เหงาเศร้าไม่เปลี่ยนซักที เมื่อไหร่ล่ะจะบินเพดานให้สูงกว่าเรื่องความเศร้า พบความสุขในบทกลอนบ้างน่ะ
5 พฤษภาคม 2549 05:40 น. - comment id 575018
@...คุณไรไก่..อิอิ..แกล้งพ้อไปงั้นๆแหละ..เด๋วจะจืดชืดเกินไป @...คุณผู้หญิงช่างฝัน เหมือนหัวใจดวงนี้มีค่าน้อย จึงเศร้าสร้อยพ้อคำร่ำถามหา หากเจ้าแล้งเยื่อใยในแววตา โปรดบอกมาจะลาไปให้ไกลเธอ @...คุณกานต์..ขอบคุณมากครับที่แวะมาครับ @...คุณอัสสุ..ขอบคุณมากครับที่แวะมาครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ @...คุณวนกวี...ลองเหงาๆเศร้า..หักมุมดูครับผม @...คุณมอมแมม..อิอิ...ม่ายเครียดครับผม..หยอกกันเล่นเล่นครับ @...คุณนิค..ผมไม่มีผ้าเช้ดหน้าซะด้วยสิ..เอาเนคไทเช็ดไปก่อนก็แล้วกันนะครับ @...น้องปักษาวายุ..อิอิ...ไม่เคยท้อครับผม..ลุยอยู่แล้ว..แต่ท้อดองอร่อยนะ..ถ้าแห้วกระป๋องกับระกำ..ไม่ทานครับผม @...อัลฯ...หนึ่งหัวใจดวงนี้พลีให้แก้ว เถิดน้องแก้วอัลมิตราอย่าสงสัย เพราะหน้ามลคือคนของหัวใจ แม้ห่างไกลยังยึดมั่นคำสัญญา @...คุณพุด...ขอบคุณมากครับสำหรับบทเพลงครับ... @...น้องกวีปกรณ์...ขอบคุณมากครับที่แวะมาครับผม @...คุณครูใหญ่...ทำให้ผมนึกถึงเพลงหลบเลียแผลใจเลยอะ...เดือนกรกฏา..ดูแลบางใครให้ด้วยนะครับ... @...คุณผู้ชายคนเดิม...ขอบคุณมากครับผมที่แวะมาทักทายกันครับ @...ลุงแก้ว..555...ปีกกระพือยื้อลิงให้นิ่งนั่ง เฝ้าระวังพรานไพรมาไล่ล่า เพราะนกเผลอยามใดใช้แววตา เร่งรุดมาอย่างรีบมาจีบลิง...555
5 พฤษภาคม 2549 05:42 น. - comment id 575019
@...คุณชัยชนะ...คลาดกันนิดเดียว...จริงๆไม่เหงาหรอก..แกล้งแหย่บางใคร..บางคนเล่นไปงั้นๆแหละครับ...หวังว่าคงสบายดีนะครับ...