คิดไว้แล้ว คงจบลงเช่นนี้... ดอกไม้มันซ่อนสีเศร้า ในความสดใส ฉันผ่านมาเจอ เพียงเธอน่าสนใจ ยอมรับว่าคาดหวังไว้ แต่อะไรๆใช่จะเป็นจริง เธอไม่ต้องรู้สึกผิดหรอกนะ แค่หัวใจฉันมันมืดน่ะ สะเปะสะปะล้มกลิ้ง ไม่นานสักพัก ก็คงตั้งหลักยืนหยัดพักพิง เวลาไม่ได้หยุดนิ่ง ไม่นานทุกสิ่งก็เปลี่ยนไป วันนี้อาจเสียใจบ้าง... ที่คนเคยฝันอยากเคียงข้าง...หาใช่เธอไม่ แต่การได้รู้ความจริง ดีกว่าปล่อยทิ้งเลยเถิดไปไกล ขอบคุณที่ไม่ละเลยถนอมน้ำใจ ...และทำร้ายโดยการยังหลอกลวงกัน เจ็บจนชาชินแล้ว...กับเรื่องแบบนี้... เจ็บซ้ำอีกสักที มันจะมีอะไรมากกว่านั้น แค่คนมันโชคร้าย แค่ผู้ชายไม่สำคัญ ขอเธอจงอย่าหวั่น โปรดยิ้มให้ฉัน ....... ก่อนเส้นทางเรานั้นจะแยกออกไป . .. ... ...แค่คนมันโชคร้าย ไม่ถึงตายหรอกขอบอกกัน ...เพราะชีวิตยังมีเรื่องดีๆยิ้มให้ฉัน ...ขอเธอนั้นอย่ากังวล
4 พฤษภาคม 2549 09:28 น. - comment id 574774
โชคร้ายจนชิน เหมือนกันเลย แต่อดบ่นไม่ได้สักทีเนอะถึงไม่ตายก็เถอะ อิอิ
4 พฤษภาคม 2549 09:54 น. - comment id 574792
อาจจะร้ายในบางที และมีดีในบางหน ใช่จะร้ายแต่บางคน ใครก็ยลเรื่องร้ายกัน
4 พฤษภาคม 2549 12:53 น. - comment id 574866
นานๆจะได้อ่านงานรักของเมจิคเชี่ยน ได้อารมณ์ดีจังค่ะ
4 พฤษภาคม 2549 16:20 น. - comment id 574898
คนดีไม่มีที่อยู่ เพราะเราปล่อยคนเลวให้ลอยนวลกันมากเกินไป เกรงใจ เกรงกลัวคนเลว แต่เหยียบคนดี แค่ใครว่าใครดี ก็เถียงคอเป็นเอ็นว่าไม่มีใครดีพร้อมหรอกว้า กลัวเขาได้ดีเกินหน้าไง ทำใจซะ
4 พฤษภาคม 2549 22:00 น. - comment id 574971
ไม่ได้เจอกันน๊านนนนน..........นานเลยนะคะ สบายดีรึเปล่า??? คิดถึงคร่า
5 พฤษภาคม 2549 05:39 น. - comment id 575017
อะไรที่ทำแล้วจนเคยชินถือว่าเป็นเรื่องปรกติ แต่ถ้าพบโชคดีบ้างคงเป็นเรื่องแปลกน่าดู ทำแต่เรื่องปรกติประเดี๋ยวจะเบื่อเซ็ง หาเรื่องแปลกท้าทายทำกันบ้างนะครับ
5 พฤษภาคม 2549 13:20 น. - comment id 575067
จ๊ะเอ๋ หวัดดีท่านเมจิคเชี่ยน ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ มาเจอกันคราวนี้ โชคร้ายจะหมดไปจ้า