... แสงสรูย์คล้อยผ่อนพื้น...................จากลา ... แลร่ำอาทิตย์อัสรา....................พร่าฟ้า ทิวาว่าวอนหวลหา....................หลบแหล่ง โลมไล้ดาราจ้า......................ส่องฟ้า แจกแสง นา ... ส่องผืนน้ำจรดนิ่งฟ้า....................ลมโชย ... เตลิดร่ำลมฝนโปรย......................แผ่พื้น เสียงร้องคู่นกโบย......................บินหาย หาแหล่งฟักพักฟื้น.......................อ่อนล้า โรยแรง ... ใต้แสงจันทร์ผ่องไท้....................พร่าพราย ... ให้เสน่หาคารมหลาย.....................รื่นรื้อ ทิพย์สถานผ่านชลาราย.....................คืนถิ่น อบอุ่นกายสักมื้อ......................ก่อเกื้อ กันนา ..................................................................*****...............................................
24 เมษายน 2549 22:01 น. - comment id 573167
... นึกว่าใคร มาได้ยังไงเนี่ย ยินดีด้วยครับ ที่ได้ ปรากฎตัว ซะที 555 ไม่รุจะ เมนต์ ยังไง ดี แต่งโคลงไม่เป็น นะ
24 เมษายน 2549 22:03 น. - comment id 573168
สูญแสงยามพลบน้ำ ................................ กลืนหาย ดินดับทองพรรณราย .............................. พร่างแพร้ว จำรัสแจ่มดาวพราย ................................. ระยิบ จรูญชัดเดือนแก้ว .................................... ก่องฟ้าเด่นฉาย วาดเงารายแห่งฟ้า ................... พาฝัน วาดเรื่องราวงามพรรณ ............................ วาดถ้อย ปลอบไหวหวาดคืนอัน ........................... อบอุ่น ฉายสู่ใจเรืองร้อย ..................................... เชื่อมแท้โยง ใย สูญแสงใสหลบหล้า ............. หลังพลบ ยังจำรัสจันทร์สบ .................................... ลบเศร้า ดาวคงเกลื่อนมิหลบ ............................... ตาแห่ง ใครเลย เป็นเพื่อนฉายสาดเข้า ............................ ลบล้างหงอยเหงา. ตัวหนา - คือการร้อยโคลง สัมผัสคำสุดท้ายในวรรคสุดท้าย กับคำที่ 1, 2, 3 ของบทต่อไป วรรคสุดท้ายของโคลง 4 คำ ให้เขียนเรียงติดกัน คำสุดท้ายของวรรคนี้ นิยมใช้เสียงสามัญกับเสียงจัตวาจะไพเราะมาก วรรคที่ 2 กับ วรรคที่ 4 ต้องไม่มีคำสร้อยนะคะ โคลงสี่สุภาพ คือ ต้องมีคำสุภาพ 4 ตำแหน่ง คือ คำสุดท้ายของวรรคที่ 1 คำที่ 5 ของวรรคที่ 2, 3 คำสุดท้ายของวรรคที่ 4 คำสุภาพนี้หมายถึงคำที่ไม่มีรูปวรรณยุกต์ใดๆ เลย แนะนำเท่าที่รู้ค่ะ ....
24 เมษายน 2549 22:16 น. - comment id 573170
มีที่พลาดค่ะ ขอแก้ไข สูญแสงยามพลบน้ำ .................. กลืนหาย ดินดับทองพรรณราย ............... พร่างแพร้ว จำรัสแจ่มดาวพราย................... ระยิบ กระจ่างชัดเดือนแก้ว ............... ก่องฟ้าเด่นฉาย วาดเงารายภาคฟ้า ................ พาฝัน วาดเรื่องราวงามพรรณ .......... วาดถ้อย ปลอบไหวหวาดคืนอัน ........... อบอุ่น ฉายสู่ใจเรืองร้อย ................ เชื่อมแท้โยงใย สูญแสงใสหลบหล้า................ หลังพลบ ยังจำรัสจันทร์สบ ................. ลบเศร้า ดาวคงเกลื่อนมิหลบ............. ตาแห่ง ใครเลย เป็นเพื่อนฉายสาดเข้า........ ลบล้างหงอยเหงา
25 เมษายน 2549 07:43 น. - comment id 573209
.... ..หวัดดีค่ะเก็น...แค่เข้ามาทักทายก็ดีใจที่สุดแล้วค่ะ.........สบายดีไหมค่ะ....อย่าหักโหมงานเยอะนะคะ...เป็นห่วงจ้า...กิ้วกิ้วววว .................................................................... .. หวัดดีค่ะปราณรดี กลอนเพราะจังเลย...ขอบคุณมากๆๆๆๆเลยสำหรับคำแนะนำ ช่วยแนะนำอีกนะคะ....เพื่อนๆ(อ้างเพื่อนค่ะ)ขอร้อง....
27 เมษายน 2549 10:47 น. - comment id 573565
เก่งครับ สามารถแต่งบทโครงได้ ไม่ธรรมดาเหมือนกันแฮะ
28 เมษายน 2549 15:39 น. - comment id 573906
.... ....คุณช.อร่าม ....แหมอย่าเพิ่งชมเลยค่ะ...เพิ่งแต่งได้โคลงเดียวเอง..แถมยังมีที่ผิดอีกตะหากค่ะ ........ ....แต่ก็ดีใจม๊ากมากค่ะ..ที่เข้ามาชม... ...เริ่มมีกำลังขึ้นอีกแระ...