หน้าส่วนตัว
:- ความน้อยเนื้อต่ำใจย้ำเตือนจิต -:
นี่ตัวเราทำผิดกระไรหรือ
เขียนบทกลอนกลั่นงานด้วยฝีมือ
แต่แล้วคือไร้คนมาเยี่ยมเยือน
:- มิต้องรอให้คนชุมนุมไล่ -:
หรือรอใครป่าวร้องคำเชือดเฉือน
หรือรอวันให้ใครเขาลืมเลือน
หรือรอใครย้ำเตือนไร้ฝีมือ
:- จากแต่ก่อนเคยคิดไม่เป็นไร -:
จะมีใครอ่านหรือไม่เราไม่ถือ
ทรนงอวดเก่งในฝีมือ
จะมีใครเยื่ยมเยือนหรือช่างประไร
:- ในวันฟ้าหมองหม่นใช่สีฟ้า -:
ใยน้ำตาของข้าพาลจะไหล
จะมีใครหนอสักคนมาเห็นใจ
หากขอได้ข้าขอแค่สักคน
:- ขอแค่ใครสักคนเข้าใจข้า -:
รูปร่างฤาหน้าตาข้าไม่สน
ขอแค่เขาเคียงข้างวันทุกข์ทน
วันที่ข้าหมองหม่นเขาปลอบใจ
:- แต่จะมัวรอใครเข้าใจเล่า
นี่ตัวเราใช่ตัวเขาหรือไฉน
หากตัวเราแม้ตัวเองมิเข้าใจ
จักมีใครเข้าใจอีกนะเรา
:- ความน้อยเนื้อต่ำใจย้ำเตือนจิต -:
จักมัวไปยึดติดความหงอยเหงา
ยาแก้กลอนประจำบ้านใช่ของเรา
ขอมอบคืนคนอื่นเขาเราขอลา
ไวยากรณ์ 17 เม.ย. 2549 10:51 น. - ID 88480 
910
5
0
17 เมษายน 2549 11:05 น. - comment id 572024
น้อยอกน้อยใจอะไรหรือน้องชาย...ไม่เอาน่าอย่าคิดมาก....
17 เมษายน 2549 11:07 น. - comment id 572026
จะเป็นนักกลอนเหงาได้แต่ไม่ท้อนะคับ มาเยี่ยมซะหน่อย
17 เมษายน 2549 11:08 น. - comment id 572028
ประพฤติใดจึงเป็นดั่งเว้นวรรค ฤๅแค่พักการเขียนเราเวียนถาม สนทำไมนัยหมายหากร่ายความ คนอื่นเห็นไม่งามควรตามยื้อ ?
17 เมษายน 2549 11:15 น. - comment id 572031
ไวยากรณ์เก่งกาจสามารถแก้ ยกว่าแน่ยอดชายหมายเลขหนึ่ง แก้ทันควันด่วนจ๋ามารำพึง ดูน่าทึ่งพี่บึ่งลาเรื่องส่วนตัว น้อยอกน้อยใจทำไมคะ มีคนชื่นชมคุณตั้งมากมายนะคะ
17 เมษายน 2549 11:26 น. - comment id 572035
มีปราชญ์ กล่าวไว้ว่า \" ถ้าอยากเป็นผู้รับ ก็จงเป็นผู้ให้เสียก่อน \" อย่าน้อยใจไปเลย มามาชนแก้วกัน
17 เมษายน 2549 11:58 น. - comment id 572038
นึกว่า เป็นเรื่องการเมืองซะอีกค่ะ
17 เมษายน 2549 13:19 น. - comment id 572054
ขอเป็นเพื่อนที่มาเยี่ยมด้วยคนนะค่ะ จะได้คลายความน้อยใจได้ลงสักนิดหนึ่ง....
17 เมษายน 2549 13:37 น. - comment id 572058
ถ้าให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน ความน้อยเนื้อต่ำใจก็ไม่เกิด เป็นผู้ให้แล้วใยต้องรอคอย รอคอยเจ็บมากกว่าน๊ะ
17 เมษายน 2549 13:40 น. - comment id 572059
" จะน้อยเนื้อต้อยต่ำใจทำไมหรือ ค่อยฝึกปรีอฝีมือแต่งแถลงถ้อย อีกสักหน่อยรอสักน้อยทำใจคอย อย่าถดถอยตั้งตาคอยวันของเรา \" แหม!!แต่งกลอนออกจาเก่งแถมไพเราะแบบนี้ยังจะน้อยใจอารายน้อ ขอเพียงทำในสิ่งที่เราสุขใจ ใครจาเห็นหรือไม่คงไม่สำคัญของับ เอาเป็นว่าจาเป็นกะลังใจให้ก้อแย้วกันน้างับ
17 เมษายน 2549 13:42 น. - comment id 572060
มาร่วมชุมนุมให้พี่ไวยากรณ์อยู่ครับ
17 เมษายน 2549 14:26 น. - comment id 572079
คิดมากหลายแท้น๊อ... ไม่มาเยี่ยมไม่หมายว่าหน่ายพี่ งานมากมีธุระต้องสะสาง ทักทายช้าเน็ตอืดใช่จืดจาง เข้าใจบ้างเถิดหนา..อย่าน้อยใจ.. ว่างๆ จะเขียนเป็นเพื่อนน๊า...โอ๋ๆๆๆ
17 เมษายน 2549 14:36 น. - comment id 572082
ตอบทุก ๆ ท่านครับ ขอขอบคุณในมิตรไมตรี ที่มอบให้ ความซึ้งใจมากล้น คณาเหลือ ขอขอบคุณน้ำใจ เคยจุนเจือ เคยช่วยเหลือ แบ่งทุกข์สุขกันมา .. ช่วงนี้มีหลายอย่างให้คิดครับ ทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว คงจะต้องขอเว้นวรรค ไปสักพักนะครับ
17 เมษายน 2549 18:12 น. - comment id 572122
... โห...อะไรจะน้อยใจ ขนาดนั้น อะ...เขียนเองก็สุขใจแล้วไม่ใช่เหรอครับ ใครไม่อ่านก็สมน้ำหน้าไป ดิ อดอ่านงานดีๆ ของเรา 555
18 เมษายน 2549 05:24 น. - comment id 572204
18 เมษายน 2549 13:50 น. - comment id 572305
คงหลายเรื่องปัญหามารุมเร้า ทำให้เหงาเกลื่อนใจไร้เริงร่า พักสักหน่อยคอยพลังให้เต็มตรา แล้วเดินหน้าเลิกเว้นวรรคเพื่อพักใจ สวัสดีค่ะไวยากรณ์ พี่ดอกแก้วมาเยี่ยมและก็มีกำลังใจมาฝากด้วยค่ะ ขอให้กิจการงานการธุระสลายคลายอุปสรรคโดยเร็วนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
