แม่คะ..

rain..

...
เรนรักแม่..
ในทุกครั้งที่เรนมีปัญหา.... 
คนแรกที่เรนนึกถึง..  คือแม่..
แต่คนที่ให้คำตอบเรนได้ทันที และพร้อมรับฟังปัญหาของเรน..คือพี่ชาย..

แม่..เป็นสิ่งที่มีค่ามากที่สุดในโลกของเรน..
แต่เรนก็ไม่เข้าใจ..ว่า เพราะเหตุใด เรนชอบที่จะขัดแย้งกับมี้..  
ชอบที่จะเห็นมี้.. ยุ่งและวุ่นวายกับการหาคำตอบให้กับเรน..
เรนทำในสิ่งที่ตรงกันข้ามกับที่เรนรู้สึก.. เรนเองก็ไม่เข้าใจ..
มี้บอกว่า..  เรนไม่รักมี้..
เรนรักมี้..
และรักที่สุด.. ในโลก..
ความทรงจำ..  ทำร้ายความรู้สึก.. 
เรนเอง เก๊าะไม่เข้าใจ..  ในสิ่งที่เกิดขึ้น..
มี้กับพ่อ..  และการเฝ้ารอเรนเพียงหวัง..พ่อกับมี้..
พ่อบอกรักเรน..
มี้ก็บอกรักเรน..
ทุกคน..  รักเรน..
เรนจำได้..
แม่กอดเรนทุกครั้ง..  ที่เรนต้องการ..
แต่ตอนนี้..  
เหตุผลมากมาย..  ที่มี้ทำไม่ได้..
เรนโตแล้ว..
....
บอกกับใครๆว่า เรนรักและต้องการแม่.. มากกว่าพี่ชาย..
 มากกว่าใครๆ แต่มัยนา..กับมามี้.. เรนไม่กล้า..
และเรนก็ทำในสิ่งที่ตรงกันข้าม...
อยากบอกทุกคนว่า..
   ..เรนรักมี้.. ที่สุดในโลก..
  ..........................
   ขอรักขอเข้าใจ..          ขอห่วงใยให้สักครั้ง
ขอรักขอพลัง               ขออย่ารั้ง.. รักเรนจัง..  ตลอดไป ..   
       ............
     สัมผัสที่เคยคุ้น                 โอบละมุนอุ่นไอฝัน..
เนิ่นนานผ่านคืนวัน        รอยทรงจำคอยย้ำเตือน
   เป็นรักที่สัมผัส              ช่างแจ่มชัดมิลบเลือน..
ผูกพันดั่งเสมือน          กี่ชาติภพบรรจบมา..
          ..........................
   ..เรนขออนุญาต..เขียนความรู้สึกฝากไว้ในไดของเรน..
          ...