::เห - งา::

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์


1.   ไกลแล้ว  แป้วใจ  เพื่อนไกลแล้ว
      เหลือแวว  หวั่นไหว กับใจหวัง
      หวาดหวั่น เหว่ว้า  ละล้าละลัง
      กลัวเพื่อน  หน่ายชัง     จนแชเชือน
2.   หนึ่งน้อย   น้ำใจ   และไมตรี
      คือยิ้ม   ยินดี  ไร้ที่เหมือน
      วันหวาน  อันมี   ณ ปีเดือน
      กลัวเลือน  ลับลา   คราจากจร
3.   เมื่อไร   เพื่อนข้า   คืนมาเนา
      ใจเรา   ย่อมเอื้อ เหมือนเมื่อก่อน
      ฝากฝัน  วันวาน  ด้วยกานท์กลอน
      บอกว่า   อาทร  เพื่อนข้าแท้
4.   ขอเก็บ   รอยยิ้ม   ไว้พิมพ์ใจ
      ยามใด  ทุกข์ช้ำ  จนย่ำแย่
      ขอยิ้ม   เย็นตา   มาดูแล
      ดวงแด   จะดี  ได้บัดดล
5.   ไกลแล้ว ทำใจ  เพื่อนไกลแล้ว
      วี่แวว  เรี่ยหาย  ปลายถนน
      โอ้หนอ   อยากรัก  ใครสักคน
      เห็นเหงา  เกลื่อนกล่น  อยู่นี่แล้ว
      
        
        				
comments powered by Disqus
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    16 เมษายน 2549 00:52 น. - comment id 571774

    ผมรู้สึกอย่างนี้จริง ๆ ครับ
    
    ภรรยาไม่อยู่บ้าน
  • ธรรมาภิวัฏ

    16 เมษายน 2549 01:36 น. - comment id 571782

    เหอๆ พี่ก่อ ระวังผีหลอก46.gif
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    16 เมษายน 2549 08:59 น. - comment id 571790

    อืม..
    
    ก็นึกกลัวๆ เหมือนกัน
    กลัวใจตัวเองน่ะ
    
    แต่ไม่เป็นไร
    ไหว้พระก่อนนอน ใจก็สงบ
    
    คุณธรรมาภิวัฏคงรื่นเริงสงกรานต์นะครับ
  • ปักษาวายุ

    16 เมษายน 2549 09:25 น. - comment id 571823

    ...
       เหลียวซ้าย   แลขวา   ฤาหน้าหลัง
        ตัวข้า           อนิจจัง   ช่างโดดเดี่ยว
       จิตหมอง       ตาหม่น   ทนดายเดียว
       รอรัก           กลับมา    เยียวยาใจ
    ...
     46.gif
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    16 เมษายน 2549 09:40 น. - comment id 571825

    สวัสดีครับคุณปักษาวายุ
    
    
       บ่จาก บ่รูจัก  รักแท้จริง
       บ่นิ่ง   ยากนิยาม  ความเคลื่อนไหว
       บ่ทุกข์  บ่เห็นสุข ที่ภายใน
       ค้นหา  โหยให้  อยู่ฮือโฮ
    
    บางที่เราก็เป็นอย่างนั้นครับ
    
      
  • ผู้หญิงไร้เงา

    16 เมษายน 2549 12:24 น. - comment id 571841

    ความเหงาอยู่เป็นเพื่อนฉัน
    ฉันเหมือนมีมันอยู่เป็นเพื่อนเสมอเสมอ
    ไม่รู้ทำไมนะเออ
    จริงจริงฉันอยากมีเธอข้างกาย
    
    แต่ที่เป็นอยู่ขณะนี้
    มันเหงาเต็มทีแล้วรู้ไหม
    เหตุผลเพราะเธอมีใคร
    ทิ้งฉันไว้กับความเดียวดาย..ลำพัง
    
    11.gifโห  เหมือนถูกปล่อยเกาะเลยนะค่ะ  งั้นไม่เป็นไร  ผู้หญิงไร้เงาเอาผลไม้มาฝากแล้วกัน  เผื่ออิ่ม ๆ จะได้หลับง่าย ๆ ไม่ต้องกลัวผี อิอิ11.gif
  • MomMamSan

    16 เมษายน 2549 13:27 น. - comment id 571863

    
    \" ถึงตัวไกล ให้เชื่อไว้ ใจคิดถึง
       อย่ารำพึง คะนึงจิต ให้คิดหวน
       แค่จากกาย บ่จากใจ ให้ย้ำเตือน
       เหงาหล่นเกลื่อน รอวันเดือน เพื่อนย้อนมา \"
    
    
    เออ!!!นึกว่าแฟนไม่อยู่ซ้าอีก ที่หนายได้ภรรยา อิอิ แหม!!!ลูกเค้ายังอยู่ง่ะ เค้าต้องกลับมาอยู่แล้วอ่ะ แถมมีคนคิดถึงอีกทั้งคนน้า มาเป็นขออยู่เป็นเพื่อนงับ 36.gif
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    16 เมษายน 2549 14:57 น. - comment id 571881

    สวัสดีครับคุณผู้หญิงไร้เงา
    
    ขอบคุณครับสำหรับผลไม้
    เมื่อคืนภรรยาไปงานเลี้ยงรุ่นศิษย์เก่าครับ
    ส่วนลูก ๆ ไปนอนบ้านยาย
    ผมอยู่บ้านคนเดียวจนถึงเกือบตีหนึ่ง
    
    บทที่เขียน ::เห-งา::นี่เก็บอารมณ์มาจากกระทู้ที่คุณหทัยสินธุเขียนไว้ที่ praphansarn.comคอลัมน์นัก(ขอ)เขียนนะครับ
    
    ---------------------------
    
    ทักทายคุณ MomMamSan  ด้วย
    
    และขอบคุณด้วยครับที่อยู่เป็นเพื่อนกัน
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    17 เมษายน 2549 09:23 น. - comment id 572000

    เหงาเหมือนกันครับ...ตัวไกลใจเหงาอะคุณก่อพงษ์...
    31.gif
  • บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

    17 เมษายน 2549 10:55 น. - comment id 572021

    ก่อพงษ์  เขียน:-
    
    5.   ไกลแล้ว ทำใจ  เพื่อนไกลแล้ว
          วี่แวว  เรี่ยหาย  ปลายถนน
          โอ้หนอ   อยากรัก  ใครสักคน
          เห็นเหงา  เกลื่อนกล่น  อยู่นี่แล้ว
    -----------------------------
    
    
    ร้อยรวมใจ
    ------------------
    
    ต่างคืนวันผันเปลี่ยนหมุนเวียนเรื่อย
    รู้สึกเหนื่อยบางคราอุราแผ่ว
    ด้วยเพื่อนผองน้องพี่ต่างรีแจว
    ตามถ่องแถวแนวทางที่หวังกัน
    
    ไปดีเถิดพี่น้องผองสหาย
    ทั้งหญิงชายหลากหลากเคยบากบั่น
    อยู่หรือไปให้ป้องครองชีวัน
    รักษาความใฝ่ฝันให้มั่นคง
    
    ความมุ่งหวังสร้างสรรค์สำคัญนัก
    ให้ตระหนักคุณค่าอย่าลืมหลง
    อยู่แห่งหนจนรวยช่วยดำรง
    ภักดิ์เผ่าพงษ์สยามตามอย่างไทย
    
    ยามประสบปัญหาอย่าตระหนก
    พึงหยิบยกคำพ่อแม่เผื่อแผ่ให้
    พระบรมราโชวาทอาจคุ้มภัย
    น้อมจิตใจใฝ่ธรรมย้ำประคอง
    
    การทักทายไถ่ถามตามประสา
    เอ่ยวาจาปรารมภ์สุขสม-หมอง
    รักษาตัวให้ดีมีครรลอง
    ขอพี่น้องผองเพื่อนอย่าเชือนแซ
    
    หากพลาดพลั้งสิ่งใดในวันก่อน
    ขอวิงวอนอภัยใจเผื่อแผ่
    อโหสิต่อกันกาลผันแปร
    ร้อยด้วงแดผองไทยไว้รวมกัน
    
    -----------------------
    บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
    ๑๖  เมษายน  ๒๕๔๙
    
    อยู่ในเขตหรือนอกประเทศไทย  ขอให้รักษาคุณค่าความเป็นไทยไว้เสมอ
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    17 เมษายน 2549 14:48 น. - comment id 572088

    สวัสดีครับคุณบินเดี่ยวหมื่นลี้
    และคุณนิพนธ์ด้วยครับ
  • Silky

    17 เมษายน 2549 21:52 น. - comment id 572168

    เหงาหรือจิตกลัวเหลือใจยามไกลห่าง
    ยามอ้างว้างกลัวใจนั่นจะหวั่นไหว
    กลัวตกดึกมีคนย่องเข้าห้องไป
    เธอจะมาหาไหมขโมยเอย....อิอิ....
    ภรรยาไม่อยู่ระวังขโมยไปเยี่ยมยามวิกาลน่ะค่ะ11.gif36.gif
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    18 เมษายน 2549 00:28 น. - comment id 572196

    --และฟุ้งซ่าน
    
    1.  แรมทางมาอย่างผู้........หิวโหย
         ทรวงดั่งโดนบีบโบย.....ปริ่มบ้า
         จนใจจึ่งโอดโอย...........กระอัก
         หน่วงหนักจริงจิตข้า......ป่วยไข้อกขม
    2.  รันทมแลยิ่งท้อ..............ยอบถอย
         แหยงอยู่ดูใจลอย..........ยิ่งแล้ว
         ราตรีต่อวันคอย.............บางสิ่ง อยู่นอ
         นานเนิ่นครวญบ่แคล้ว..เร่งช้ำชินไฉน
    3.  หทัยใดแห่งข้า...............ครวญเห็น
         วิสุทธิ์ดุจเดือนเพ็ญ........กล่อมคุ้ง
         ยลใดอิ่มเอมเย็น.......ทรวงเปี่ยม เต็มเฮย
         ฤาดั่งวงรุ่งรุ้ง...........ห่อนเอื้อมมือหมาย
    4.  ฤาสายเสน่ห์แร้น...........แววหวัง
         เวียนหวั่นเธอพลันชัง.....ชาติชั้น
         ทรวงโทรมหง่อมลำพัง.....รอสิ่ง ใดฤา
         เห็นแต่ความบีบคั้น.....ขื่นเค้นหทัยแขยง
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน