เวิ้งว้าง ณ พื้นน้ำ ยินลำนำคลื่นถ่าโถม แดดร่มลมเล้าโลม เหนือน้ำไหวที่ไกลตา วอนเอย วอนหัวใจ ซุกความนัยซ่อนแววตา วอนลมวอนนภา ซับน้ำตาคนรอคอย เวิ้งว้างกลางใจโศก ลมคลื่นโบกโลกเหงาหงอย น้ำตากระทบรอย ทบกับคลื่นกลืนรวมกัน หาดกว้างเหมือนอย่างใจ ที่ร่ำไห้แล้วไหวหวั่น น้ำตาคนตีบตัน ซบดินเลือนเหมือนไร้รอย เวิ้งว้างกลางใจทุกข์ คนเศร้าซุกเหม่อใจลอย วอนเอย วอนฝนปรอย หลั่งน้ำมนต์ซับน้ำตา.
12 เมษายน 2549 22:49 น. - comment id 571408
เวิ้งว้างกลางใจโศก ลมพัดโบกความเหว่ว้า เหงาเศร้าเฝ้าอุรา เลยได้มาน้ำตาคลอ เวิ้งว้างกลางความฝัน ทำใจหวั่นด้วยมั่นท้อ เห็นจันทร์นั่นละออ แต่ข้าหนอท้อหัวใจ เวิ้งว้างกลางทะเล มิรู้เล่ห์เป็นไฉน คนเขาจึงเฝ้าไกล เหลือเราให้ต้องดายเดียว เวิ้งว้างอย่างขอบฟ้า ที่ไกลตามิพาเหลียว หัวใจเลยซีดเซียว เพราะไร้เสี้ยวหัวใจใคร ภาพสวย กลอนเศร้า ได้อารมณ์จังค่ะ
13 เมษายน 2549 00:55 น. - comment id 571417
เวิ้งว้าง ณ พื้นน้ำ เสียงใครพร่ำว่าห่วงหา เฝ้าคอยทิพย์ธารา จากฟากฟ้าฝั่งฝันไกล วอนเอย (หาด)วอนนภา อู่ข้าวปลาและน้ำใจ ฝากรักฝากอาลัย จากคนไกลให้คนคอย แจมค้าบ
13 เมษายน 2549 17:26 น. - comment id 571477
... เวิ้งว้างกลางใจเศร้า ทะเลเหงาถวิลหา ฝากคำวอนนภา ช่วยรักษาดวงจิตตรม