น้ำใสใสซึ่งปริ่มริมตาเศร้า สะท้อนเงารันทดเกินอดกลั้น ความว้าเหว่อ้างว้างระหว่างวัน มาตื้นตันเจิ่งตากลางราตรี พร้อมกับทุกข์ท่วมใจในคืนท้อ อกคนรอแปลบราวร้าวเหลือที่ คนของความคิดถึงซึ่งเคยมี ป่านฉะนี้อยู่ไหนไม่มาเยือน น้ำใสใสซึ่งปริ่มริมตาหม่น เริ่มเอ่อล้นไหลนองสองแก้มเปื้อน ตอนนี้ขวัญลอยคว้างฝันรางเลือน รู้สึกเหมือนกำลังตายทั้งเป็น คืออาการจากพิษความคิดถึง จะหวังพึ่งยาใจก็ไม่เห็น ตลอดวันตลอดคืนกลืนลำเค็ญ คนเลือดเย็นลืมเหลียวมาเยียวยา น้ำใสใสซึ่งปริ่มริมตาหมอง แทนคำฟ้องว่าหัวใจร่ำไห้หา พ้อถึงคนเคยรับซับน้ำตา วอนเธอมาก่อนวันฉันสิ้นใจ
12 เมษายน 2549 09:04 น. - comment id 571199
โห..เป็นเอามากเลยนะท่าน...หวัดดีปี๋ใหม่เมืองครับ...
12 เมษายน 2549 11:30 น. - comment id 571224
สวัสดีปีใหม่ไทย น่ะค่ะ คุณทัดหทัย.. คิดถึงแต่พอดีมีความสุข อิอิ..
12 เมษายน 2549 11:49 น. - comment id 571225
น้ำใสใสซึ่งปริ่มริมตาช้ำ กับคำย้ำยอกจิตให้คิดถึง กระหน่ำคำกระทบค่าเจ็บตราตรึง เหมือนถูกขึงห่วงใยให้หวนคอย แค่ลำนำคำกลอนอ้อนให้คิด ทั้งชีวิตทุ่มกายเกินเหงาหงอย ทุกวันนี้ที่มานั่งตาปรอย เพราะหลงรอยวาทะทัดหทัย :P
12 เมษายน 2549 13:25 น. - comment id 571248
มาแล้วครับรีบมาโดยเร็วไว มาเพื่อซับน้ำใสจากตาซึ้ง มองเห็นขอบตาช้ำยิ่งย้ำตรึง ว่าก้นบึ้งใจคงรักเราหนักครัน ไม่เช่นนั้นคงไม่เศร้ามากอย่างนี้ โอ๋ ๆ นิ่งเสียนะคนดี
12 เมษายน 2549 13:53 น. - comment id 571257
น้ำใสใสซึ่งปริ่มริมตาหมอง แทนคำฟ้องว่าหัวใจร่ำไห้หา พ้อถึงคนเคยรับซับน้ำตา วอนเธอมาก่อนวันฉันสิ้นใจ -------- หากเธอมาไม่ทันคืนวันนี้ ว่าจะลาคนดีไปเกิดใหม่ วันสงกรานต์รดน้ำตานองหน้าไป เกิดชาติไหนชาติหน้าอย่าเจอกัน น้ำตาท่วมธรณีจนปรี่ล้น ท่วมถึงดอยอินทนนท์บนยอดนั่น โอ้ชีวิตเกิดมาก็สามัญ อย่าได้หวังขึ้นสวรรค์อย่าฝันเลย
12 เมษายน 2549 14:27 น. - comment id 571271
น้ำใสใสเอ่อล้นท้นดวงจิต เมื่อยามคิดว่ารักที่มักให้ ไม่เคยซึ้งถึงหนึ่งติดตรึงใจ กลางหทัยของเธอจึงเพ้อครวญ กลอนไพเราะจังเลยค่ะ
12 เมษายน 2549 15:01 น. - comment id 571287
แสนสงสารพี่เศร้าเพราะเจ้าชู้ ต้องหดหู่รันทดเกินอดกลั้น ทนเหว่ว้าอ้างว้างระหว่างวัน เหมือนไฟฝันวูบดับกับราตรี ต้องทนทุกข์ท่วมใจในคืนท้อ ปล่อยให้รอเจ็บปวดรวดร้าวถี่ คนของความคิดถึงซึ่งเคยมี เขาพบที่หมายใหม่ไม่มาเยือน ปล่อยน้ำใสไหลปริ่มริมตาหม่น เริ่มเอ่อล้นจนนองสองแก้มเปื้อน ตอนนี้ขวัญลอยคว้างฝันรางเลือน คอยย้ำเตือนเหมือนกำลังตายทั้งเป็น นี่น่ะหรือคือฤทธิ์คิดไม่ถึง หวังจะพึ่งยาใจเขาไม่เห็น ต้องจมเหงาวัน-คืนกลืนลำเค็ญ เคยเลือดเย็นเขาไม่เหลียวมาเยียวยา น้ำใสใสจึงปริ่มริมตาหมอง หัวใจร้องร่ำไห้อาลัยหา พ้อถึงคนเคยรับซับน้ำตา ต้องก้มหน้ารับกรรมฝืนทำใจ มาแซวเล่นเจ๋ยๆ อย่าโกรธนะครับพี่ทัดฯ แหะ แหะ
12 เมษายน 2549 17:35 น. - comment id 571342
ความคิดถึงไปไม่ถึงใจใครบางคน น้ำตาล้นพ้นขอบตาแทบบ่าไหล คนคิดถึงคิดถึงคนคนห่างไกล ฝากหัวใจไปกับลมเผื่อถึงเธอ ....
12 เมษายน 2549 18:56 น. - comment id 571352
คราบน้ำตาที่เห็นเป็นเรื่องแปลก ถ้อยคำแทรกแยกคิดวินิจฉัย หยาดน้ำตาหรือว่าหยอดตาไว้ หยาดน้ำใดกันนี่ที่เป็นรอย คำหวานมากยากเชื่อเมื่อได้เห็น หรือจะเป็นน้ำกรดรสตาลอ้อย ถ้าจริงใจใครนะจะให้คอย ทวงถามหน่อย-ถามซ้ำน้ำใดฤๅ
12 เมษายน 2549 20:51 น. - comment id 571362
อ่านแล้วเหมือนเรื่องตัวเองเลยค่ะกระต่ายอินไปด้วยเศร้าไปด้วยชอบมากค่ะบทนี้
12 เมษายน 2549 21:13 น. - comment id 571365
... น้ำในตาไหลรื้นเกินฝืนไว้ ยินเสียงใจไห้ร่ำกลางค่ำเหงา ฤาสูญสิ้นหม่นหมองรักสองเรา ไร้แม้เงาคนงามมาเคียงครอง
14 เมษายน 2549 10:11 น. - comment id 571556
บินเดี่ยว... กลอนพาไปน่ะ เอ๊ะหรือพากลอนไปหว่า ............................................................ กุ้ง.. ความพอดี ทำได้ก็บรรลุโสดาบันอะดิ ............................................................. ฤกษ์.. เจ้าข้าเอ๊ยยยย หลังจากล้มเหลวในการจีบสาว ฤกษ์ก็หันมาจีบไม่เลือกเพศแล้วฮ่ะ เอิ๊กๆๆๆๆๆๆ ........................................................... ทัดดอกไม้... คนเนี้ยะ ออกทะเลประจำ ไม่ก็หลุดโลก ค่าที่เขียนบทอัศจรรย์มากเกินไป อิอิ ............................................................... ผู้หญิงไร้เงา ............................................................... ทัดแปดหทัยเก้า... ............................................................. เอม.. .......................................................... สุกรวดี.. .......................................................... กระต่าย.. ........................................................ นายเก็น.. ................................................