บุญญายุติธรรม อาจค้ำจุนโลก... ผ่านวันทุกข์โศก เล่ห์ร้ายมลายสูญ .....แต่งุนงงนัก หมัดหนักเกื้อกูล ฝ่ายไหนฝ่ายประยูร ฝ่ายไหนปรานี ....หลงเล่ห์หลงกล คะมำพ่ายหงายสถล ฮุบเหยื่อเหนือลี้ ......กำไว้ยึดแน่น แผ่นฟ้าฝ่านที บินเหนือเมฆี ที่แท้ยังกำ เขียนไว้แบบปลงๆ ในวันที่ดูละครเวทีการเมือง อีกฉากของคนใหญ่คนโต .....เกิดมาทั้งที.. กอบโกยความดี...โลภะลี้มีก็พัง ตั้งหน้าแผ่บุญ เกื้อหนุนกันดัง ทุกโลกเทิดหวัง..บุญญาบารมี ปลงอีกหน นี่แหละ ...เมืองการ
4 เมษายน 2549 22:56 น. - comment id 570005
คงต้องติดตามตอนต่อไป ว่าเมื่อไหร่เขาจะลงจากเวทีหละค่ะ อิอิ
4 เมษายน 2549 22:59 น. - comment id 570006
แค่ชีวิมีชาติหนึ่ง ยื้ยุดฉุดดึงอึงมี่ สุดท้ายได้อะไรดี ธุลีรี่ไปตามวาร
5 เมษายน 2549 00:24 น. - comment id 570035
...เมื่อไหร่ความหนาของหน้าเหลี่ยมๆจะลดลงบ้างก้อไม่รู้ค่ะ......ปลงๆๆๆด้วยคนนะคะ
5 เมษายน 2549 09:50 น. - comment id 570069
คุณผู้หญิงไร้เงา น้องตูนคะ ........ทันทีที่เห็นอาการ เช้าอย่าง กลางวันอย่าง เย็นอย่าง กันมาตลอด แล้ว พลิกกลับ หน้ามือเป้นหลังมือ จะด้วยเพราะอะไรก็แล้ว แต่ ..........แต่ เงื่อนไข ก็ยังซ่อน อัตตา อันสูงส่ง เหนือชั้น ไว้อย่างเดิม ต่อให้เด็กโง่แค่ไหน ก็ยังต้องคลางแคลงใจ ไร้ความมั่นใจ ไร้ความเชื่อถือในถ้อยคำ ฉันใด ฉันนั้น สงสารทนไทย ที่เทใจไปให้กันมานาน วันหนึ่งที่พบพานว่า ถ้อยคำนั้น เชื่อไป ก็ไร้ความหมาย มันเป็นความเจ็บช้ำ และ งุนงง .....โดยเฉพาะ เพื่อ...ผลประโยชน์ ที่เขางงเหมือน ถูกหมัดน็อค กัน จึงเป็นที่มาของ บทกวีนี้ ที่ต่อเนื่องมา เรื่อยๆในเว็บหนึ่ง เว็บอื่นเจ้าค่ะ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยือนค่ะ คุณ ผู้หญิงไร้เงา ที่ระลึกถึงยิ่ง
5 เมษายน 2549 09:56 น. - comment id 570072
แค่ชีวิมีชาติหนึ่ง ยื้ยุดฉุดดึงอึงมี่ สุดท้ายได้อะไรดี ธุลีรี่ไปตามวาร plaing_piu คุณ เพลงผิว คะ .....ชีวิตคนเราแค่นั้นจริงๆ เพียงเหลือเถ้าธุลีอันโปรยลงกระแสธาร วันที วิญญาณ ต้องสละละสังขารไป .......หอบอะไรไป นอกจากบุญ และ บาป และ สิ่งที่เหลือไว้บนโลก คือ ชื่อ เสียง เกียรติคุณ คือ กรรมมหันต์ อันทิ้งไว้เบื้องหลัง ......ทิ้งไว้ อีกชาติ ค่อยเกิดไป ไปสั่งสม ทำอะไรก็ได้ ใหม่อีกชาติ เกมชะตา อาจไม่ได้ให้เกิดมาเป็นคน อาจเกิดเป็นอย่างอื่น ที่น่าสังเวช สลดใจ สลดจิต คิดแล้ว...ปลง เท่านั้นเองค่ะ ขอบคุณ ในบทประพันธ์ เยี่ยมยอดเหมือนเดิมค่ะ
5 เมษายน 2549 10:05 น. - comment id 570075
คุณ นางฟ้าซาตานคะ วันนี้ นึกแต่ คำว่า บาปบริสุทธิ์ หน้าแจ่มนัยน์ตาใส จำเลยยันจนวินาทีสุดท้าย ว่าไม่เคยทำร้ายทรัพย์ชองชาติ คนเรา อาจ ผิด อาจ พลาด จะด้วย ตั้งใจ หรือ ไม่ตั้งใจ .....แต่นี่แหละ สังคมไทย เอื้อประโยชน์เพื่อพวกพ้อง จนเคยชิน ระบบญาติ อุปถัมภ์ กันมาจนไม่รู้ว่า อะไร คือ ความดี อะไรคือ ความชั่ว อะไร คือ สีขาว อะไร คือ สีดำ เมื่อใดที่นับ ฉันทมิตร นับญาติ เมื่อนั้น จะทำอะไร ใครก็ห้ามแตะต้อง ...เป็นนิสัย ที่ควร ปรับปรุงเปลี่ยนแปลง ในยุคโลกาภิวัฒน์ นี้เป็นอย่างยิ่ง เพราะ ... ประเทศนี้ ขอให้มีไว้อย่างเดียว คว้ามาจากไหน ไม่สนใจหรอกค่ะ อีกสลดใจหนึ่งวาระค่ะ คุณ นางฟ้าซาตาน ระลึกถึงนะคะ
5 เมษายน 2549 18:42 น. - comment id 570111
ถ้าจับละเอียดละออทุกคำ จะเห็นว่า การนำ บทคะแนน เลือกพรรค มา แทน เลือกเขต ไม่ถุกต้องนัก เพราะ เลือกเขต ครึ่งหนึ่งต้องได้ถึง 22 ล้าน ด้วยคะแนนเขต มัน 45 ล้าน ส่วน การรีบชิ่งล้มสภาหนีการตรวจสอบ เรื่องหุ้น แล้วรีบทำอะไรก็ได้ เพื่อให้ พ้นการตรวจสอบ ก็มิใช่วิสัยที่คนไทย ทั้งมวล จะ ลืมเลือนได้ เสมือน ครั้งหนึ่งในอดีต ที่ผู้นำชาติท่านหนึ่ง ท่านโกงไป แค่ 2 พันล้าน ตายไปแล้ว ราชการยังไปยึดทรัพย์คืนหลวง ได้หมด หรือ จอมพลบางท่าน โค่นป่ามหาศาล คนไทย ก็ยังไม่เคยลืมเลือนการกระทำ ดังกล่าว อาจไม่สาปแช่งมาก แต่ก็ไม่ ยกย่องไปอีกเลย เหล่านี้ เป็นความจริง ที่จะไปห้ามคนลืมเลือนลำบาก ความรู้สึก จะมีก็มีไป เหตุผล ย่อมเดินไป ตามกฎเกณฑ์
6 เมษายน 2549 08:14 น. - comment id 570166
สวัสดีค่ะ คุณทิกิ มาส่งความคิดถึงค่ะ รักษาสุขภาพนะค่ะ
6 เมษายน 2549 10:10 น. - comment id 570193
แมงกุ๊ดจี่ ขอบคุณมากค่ะ พยายามรักษาสุขภาพเป็นอย่างยิ่ง ขอให้คุณสุขภาพดีเช่นกันนะคะ
6 เมษายน 2549 10:27 น. - comment id 570213
กำพืดนี้ มาจาก กรรมพืช คือ ต้นรากเหง้าแห่งการกระทำ พืชเป็นต้นเหตุแห่งกรรมฉันใด กรรมคือ การกระทำ การกระทำนับจาก เจตนาคือความตั้งใจเป็นหลัก ดังนั้น คำนี้มิได้ มีอะไรที่เสียหาย เป็นสัจจธรรมที่ควรเคารพยกย่องไว้ เป็นภาษาพูดที่สืบเนื่องกันมานาน เสมือน พระเทศน์ว่า กรรม คือการกระทำ มี วิบาก เป็นผล ฉันใด กรรมพืช จึง สร้างตัวเราอันเป็นผลแห่งกรรม นั้น ฉันนั้น
6 เมษายน 2549 11:04 น. - comment id 570229
สวัสดีค่ะ...พี่ทิกิ..ไม่ได้เจอกันนานน่ะค่ะขอโทษด้วยค่ะกระต่ายเพิ่งได้รับหยังสือที่พี่ส่งมาตกค้างที่ไปรยณีกระดาษที่ห่อหนังสือชำรุดไม่มีใครที่สำนักงานบอกพอดีเมื่อวานเข้าไปรษรณีย์เรื่องงานบางอย่างเพิ่งได้มาค่ะขอโทษจริงๆๆต่ายไว้ที่วัดค่ะเพราะที่วัดมีห้องสมุดประชาชนสงกรานต์ช่วงนี้คนจะเค้าไปเยอะค่ะมีอุปสมบทสามเณรหมู่ค่ะค่อนข้างวุ่นวายเรื่องกระฐินข้าวป่าที่จะมาทอดกันที่วัดทั้งยังเรื่องทำอาหารเลี้ยงคนกันอีกวุ่นมากๆๆช่วงนี้ ตอนนี้ที่ทำงานต่ายจัดตั้งโรงเรียนขึ้นมาเองระดับอนุบาล3ถึง8ขวบค่ะเลยต้องทำให้เค้าจุดประสงค์11ตัวชี้วัดถึงจะได้งบประมาณจากหลวง สำหรับหนังสือครั้งก่อนต่ายให้โรงเรียนไปเลยที่ห้องสมุดเค้าว่าทำหนังสือขอบคุณพี่ไปแล้วหวังว่าคงได้รับน่ะค่ะ มีเรื่องงานหลายเรื่องเค้ามาปวดหัวมากๆๆหวังว่าคงไม่โกรธน้องคนนี้ที่เงียบหายไปเลย ต้องขอโทษอีกครั้งและขอบคุณสำหรับหนังสือค่ะ เคารพรักเสมอ กระต่าย
11 เมษายน 2549 01:23 น. - comment id 570867
ต่ายคะ ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยมนะคะ กำลังทำเล่มใหม่อีกเล่ม เขียนไว้ที่เรื่องสั้นน่ะค่ะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story6632.html