.....ฟังเสียงซึงบรรเลง เพลงกรีดสาย แผ่กระจายบทเพลง บรรเลงเศร้า ขับร้องนำพาเพลง กล่อมนงค์เยาว์ สุขใดเล่าเสมอเหมือน เพื่อนกวี .....ร่ำร้องนำบทกวี คีตกาล กล่อมสันดานให้ชนนั้น อ่อนไหว ให้คลายทุกข์วิโยคโศก ทั้งโรคภัย บำบัดใจด้วยกวี คีตกาล .....กล่อมทั้งโศกโรคภัย มิใครเห็น กล่อมให้เป็นสรรค์สร้าง สร่างหมาย กล่อมให้สุขไร้โศกสรรค บังใจกาย มิมีหน่ายร่วมเสพสรรค์ ฝันกวี .....ร่วมสร้างสรรค์สร้างบทกลอน พรประเสริฐ ไพเราะเชิดเฉิดฉาย หมายใครเห็น ส่งทำนองไพเราะ เสนาะเย็น ดับทุกข์เข็นภัยพาล ก่อนผลาญเมือง......
ธนา 28 มี.ค. 2549 20:27 น. - ID 88034 
857
2
0
29 มีนาคม 2549 07:50 น. - comment id 569009
ดีจ้า... เหมือนลักษณะการใช้ดนตรีบำบัดจิตเนาะ ปัจจุบันเป็นที่นิยมมาก.ใช้กับพืชและสัตว์ เสียงเพลงสามารถทำให้จิตใจคนอ่อนไหว ทำให้คลายเครียดได้.
29 มีนาคม 2549 11:03 น. - comment id 569097
แวะมาเยี่ยม ผ่านมาอ่านค่ะ
31 มีนาคม 2549 01:05 น. - comment id 569374
..เรนแวะมาชื่นชมบทกวีที่สื่อได้ไพเราะมากด้วยดิคะ .... เรนชอบภาพนี้จัง..
..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
