วันเก่าๆผ่านไปมิได้นาน ก็ได้เจอะพบพานสิ่งใหม่ๆ สิ่งเก่าๆหลายอย่างจางหายไป สิ่งใหม่ๆเริ่มเข้ามาแทนทีกัน แม้ว่าวันคืนผ่านน่าจดจำ ก็เลือกนำจำแต่สิ่งที่สร้างสรร สิ่งเลวร้ายเอามาสอนกันและกัน เปลี่ยนพกผันให้ชีวิตดำเนินไป หลากชีวิตหลากเส้นทางบนทางเท้า ทุกย่างก้าวของชีวิตมีจิตใจ ค่อยๆก้าวย่างก้าวเท้าสาวไป หากรีบร้อนทันใดให้เตือนตัว แม้ว่าจะก้าวเท้าพลาดผิดไปบ้าง จงปล่อยวางบางสิ่งอย่าได้กลัว แม้ความมืดบดบังให้มืดมัว จงเตือนตัวจุดไฟแห่งปัญญา
28 มีนาคม 2549 08:17 น. - comment id 568832
ขอตั้งชื่อให้ว่า ของขวัญจากวันเวลา เพราะมันสอนให้เรารู้ว่าต้องดำเนินชีวิตอย่างไรต่อไป สู้สู้นะคะเขียนบ่อยๆเด๋วก้อเก่งเองหละ
28 มีนาคม 2549 17:26 น. - comment id 568930
เห็นด้วยกับ เจน_จัดให้ค่ะ
28 มีนาคม 2549 21:47 น. - comment id 568984
... บนเส้นทางชีวิตจงคิดก้าว แม้เจ็บปวดรวดร้าวในคราวไหน อย่ายอมท้อถอยหลังสิ้นหวังใจ เพียงหยุดพักสักหน่อยค่อยหาทาง ขยันแต่ง เดี๋ยวก็ หาทางได้เองแหละครับ แหะๆ
28 มีนาคม 2549 21:52 น. - comment id 568986
... งะผมคงต้องหัดเขียนบ่อยๆเหมือนกัน ตกสัมผัสซะได้ แย่จัง บนเส้นทางชีวิตจงคิดก้าว แม้เจ็บปวดรวดร้าวในคราวไหน อย่ายอมท้อถอยหลังสิ้นหวังใจ หากเหนื่อยไปพักหน่อยจึงค่อยเดิน
29 มีนาคม 2549 00:44 น. - comment id 569054
ชีวิตมีหลายอย่างต้องเรียนรู้ สุขทุกข์คู่อยู่ด้วยกันไม่ไปไหน เจ็บชั้าเศร้าดีใจหรือเสียใจ ........ ต่อไม่ได้หว่า