ใจเอ๋ยใจเหตุไฉนไม่รู้เจ็บ หนาวก้อหนาวเหนื่อยเหน็บเจ็บกี่หน รักเอ๋ยรักชอกช้ำกี่จำทน ทนหนอทนอีกเมื่อไหร่ใจจะพอ ไหนล่ะไหนรักจริงที่วิ่งหา บ้าแทบบ้าดั่งคนไข้ที่ไร้หมอ หยุดจะหยุดได้ไหมอย่าไปรอ ขอเถิดขอขึ้นจากปลักรักลวงลวง นะเธอนะละวางห่างเขาเถิด เปิดเถอะเปิดหัวใจให้พ้นบ่วง ไปควรไปจากเขาที่เฝ้าลวง ตวงเถิดตวงสุขสร้างให้พร่างพราย.
อรุณสุข 21 มี.ค. 2549 11:56 น. - ID 87799 
1079
1
0
21 มีนาคม 2549 13:17 น. - comment id 567644
ก็คงจะช้าหน่อย แต่จะค่อย ค่อยทำใจ นานนานไปใจคงฟื้นตื่นขึ้นมา สู่ฟ้าใหม่ ใจแข็งแรง
21 มีนาคม 2549 14:42 น. - comment id 567658
ก้อมันทำยากจริงๆ นี่นะ ทำไงได้ แต่ถ้ามันทำง่ายๆ ก้อคงดีหรอกจริงมั๊ย
21 มีนาคม 2549 16:23 น. - comment id 567678
เขียนไม่ค่อยได้เรื่องได้ราวนัก...แหะแหะ แวะมาสารภาพว่าเขียนแบบเร่งรัด.. ใครเล่าใครลืมคำทำเราเจ็บ เก็บสู้เก็บกล้ำกลืนหยิบยื่นหนอ บอกเริ่มบอกรู้เลี่ยงควรเพียงพอ ท้อและท้อปวดร้าวคราวลืมกัน ไหนละไหนคำมั่นสัญญาเก่า เราคือเราเพ้อพกตลกขัน เธอเป็นเธอเต็มเปี่ยมไม่เทียมทัน ฉันเป็นฉันแตกต่าง..ทางสองเรา.. ..
22 มีนาคม 2549 09:17 น. - comment id 567785
คุณดอกบัว เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง..หัวใจมีหลายห้อง.. ต้องค่อยค่อยประคับประคองไปทีละห้อง..จำเป็นต้องใช้เวลา..แน่นอน.. ขอบคุณที่มาแอ่วเด้อครับ..
22 มีนาคม 2549 09:22 น. - comment id 567786
คุณชมพูภูคา เอาน่า..ครับ..ถ้าจะให้หายโรค..ก้อต้องอดทนทานยาขม..หละครับ..คราวหลังก้อระมัดระวัง..นิดนึง..อย่าให้เชื้อโรคแทรกซึมมาทางหัวใจละกัน..ผมว่าน่าจะสร้างภูมิคุ้มกัน..เจ้าโรคอันตรายนี่..ซักทีนะครับ..เป็นครั้งเดียว..ก้อพอ...อิอิ..
22 มีนาคม 2549 09:39 น. - comment id 567790
หน้าส่วนตัว
คุณกุ้งฯ
ต่างคนต่างความคิดมีผิดแผก
แต่นะแต่อย่าแยกความคิดนั่น
มีนะมีทางออกจะบอกกัน
หันหน้าหันเข้ามาปรึกษาความ
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
จริงนะจริงขอชมจากลมปาก
เก่งจริงเก่งมากมากอยากจะถาม
แต่งดีแต่งไพเราะเสนาะความ
สมจริงสมหญิงนาม\"กุ้งหนามแดง\"
เขียนได้เรื่อง..ได้ราว(กับจับมือเขียนเล้ย)..อิอิ
22 มีนาคม 2549 15:46 น. - comment id 567903
น้ำตาคลอรอหัวใจเมื่อใดกลับ หรือไปลับดุจดาวตกไม่ผกแสง ปล่อยน้ำค้างพร่างดอกเหงาให้ร้าวแรง หรือจะแกล้งให้คิดถึง....จึงพอใจ ลมอ่อนอ่อนผ่อนผ่านที่ม่านผิว ใบไม้ปลิวรับลมพรมกิ่งไหว ทอดสายตาแลจันทร์อันพิไล ม่านคำนึงตรึงใจให้จิตอวล ถึงคราวรักหวานล้ำแสนฉ่ำหวาน ความเบิกบานกลบรอยละห้อยหวน สร้างพลังในใจให้รัญจวน ลบรอยเศร้าเหงาป่วนเคยอวลใจ
29 มีนาคม 2549 14:55 น. - comment id 569144
ขอฝากลมรำพึงพัดถึงเขา ตอนนี้เราโศกจิตด้วยคิดถึง ขอฝากจันทร์ส่องแสงแรงคะนึง ให้คนซึ่งอยู่ไกลได้ยลยิน ลมอ่อนอ่อนผ่อนให้หัวใจชื่น ดาวดาษดื่นวิหคล้วนผกผิน กลิ่นสุคนธ์ดลใจให้รื่นริน ก้อลืมสิ้นสร่างโศกวิโยคใจ มาช้าไปนิด..ครับ.. ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ..พี่ดอกแก้ว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
