tiki

17 มีนาคม 2549 13:39 น. - comment id 566935

คุณ ไวน์อุ่น 
และ คุณ nongwin
มาร่วมลงชื่อด้วย

เป็นสิทธิของเราทุกคนที่จะต้องแสดงความข้องใจ
แสดงความไม่เห็นด้วยในผลกระทบ 100 % ที่ได้รับ
ในการครองชีพ
....จากที่ไม่เสียอะไรในการสอบถามรายชื่อผู้ใช้บริการ
โทรศัพท์ แทนที่จะบริการปกติธรรมดา หรือ คิดสัก 1 บาท
ต่อครั้ง คงไม่มีใครว่า นี่ คิด นาทีละ 3 บาท รอนานหน่อย
ก็เป็น 6 บาท เป็น 9 บาท มันเหมาะสมหรือคะ ในการที่
หน่วยงานรัฐวิสาหกิจรัฐ ได้กลายมาเป็นแสวงหาผลประโยชน์ บนความไม่รู้ของ ประชาชน

    เด้กๆที่เคยเดินทางโดยสารรถประจำทางเพื่อช่วยพ่อแม่ประหยัดค่าน้ำมัน ออกจากบ้าน เรียกมอเตอร์ไซค์เคย
5 บาท วันนี้ เป็น 10 บาท ค่าโดยสารรถ ตู้ เคย 10-15 บาทวันนี้ 30 บาท เฉพาะค่าเดินทางไปกลับอย่างเดียว
ไม่ต่ำกว่า 80 บาท อาหารที่เขาเคยรับประทานกันครั้งละ
25-30 บาทต่อมื้อ บัดนี้ อย่างต่ำต้องมี 45-50 บาท หากเรียนยาว 2 คาบ ภาคเช้า หรือ บ่ายร่วมด้วย ต้องมี เผื่อไว้
เป็น 100-120 บาท ดังนั้น ที่เคยมีให้ วันละ 100 บาท ทุกวันนี้ ต้องให้เด็กโตไปมหาวิทยาลัย วันละ 200-250 บาท
?
........ข้าพเจ้าอาจพอมีเงินให้ลูกใช้ แต่ลองนึกถึงหัวอก
แม่บ้านทั่วไป ที่พ่อบ้าน มีเงินเดือน หมื่นกว่าสองหมื่นบาท
ต่อเดือนบ้าง เฉลี่ย เดือนละ 6000 บาท สำหรับค่าเดินทาง
กินอยู่เรียนของลูก ไม่นับค่าเล่าเรียนเทอมละ 35000 ถึง 40000 บาท ถามว่า คนชั้นกลาง จะต้องขายอะไรอีกเพื่อ
ให้ลูกเรียนได้ต่อไป ??
.......ดังนั้น ปัญหาซึ่งดูไร้ความหมายต่อผู้นำรัฐบาลในวันนี้  ..โธ่ แค่ไม่กี่บาท ...มัน หนักสำหรับทุกครอบครัว
นี่เป็นตัวอย่างง่ายๆ สำหรับ ลูก หนึ่งคน 
บางบ้าน มีลูกวัยเรียน 3 คน เรียนมหาวิทยาลัย ต้องจ่ายให้
ลูกวันละ 750-900 บาท อย่างต่ำ สัปดาห์ละ 3-4000 บาท
เดือนละ 12000-20000 บาท เฉพาะ ค่าเดินทางและ อาหารของลูกในมหาวิทยาลัย 

.......ท่านผู้อ่านที่เป็นนักเรียน นักศึกษา คงไม่ทราบว่า
คุณพ่อ คุณแม่ ของท่าน...แทบจะไม่ได้ไปไหน ไม่สามารถใช้เงินเพื่อ กิน อยู่ อย่างปกติ ได้เลย

.......เพราะเงินหลังจากนั้น จะต้องเป็นค่า สาธารณูปโภคอีกหลายชนิดต่อไป....

      นี่เป็นปรากฏการณ์ สำหรับคนชั้นกลาง ที่นับว่า หฤโหดในการดำรงชีวิตอยู่ 
จะต้องมีความเครียดระหว่างสมาชิกในครอบครัวทุกครอบครัว
จะต้องมีปัญหาทุก วินาที ทุกนาที 
การใช้ชีวิต ดำรงชีวิต ที่เคยมีความสุข มีความหวังในครอบครัว แต่ละครอบครัว ดูเหมือน ว่า อดทน และ ทนอด กัน
แทบทุกบ้าน

       ท่านคิดว่า ท่านเศรษฐีทั้งหลาย ไม่พบปัญหานี้หรือ ?
เพื่อนเศรษฐีของข้าพเจ้าหลายท่าน ได้ นำรถที่ใช้อยู่ไป
จอดเรียงเป็นตับ ขัดถู  วันสองวัน สตาร์ทสักที แต่ไม่ใช้
และ ใช้ เฉพาะไปงานเลี้ยงต่างๆทางสังคมเท่านั้น ทุกคน
ไม่เข้าใจ เหมือนน้ำท่วมปาก พูดถึงความลำบากยากเย็น
ในการดำรงชีวิให้ใครฟังไม่ได้ จะถูกสังคม แสดงปฎิกิริยาเสมือนว่า ทำตัวประหลาดในหมู่เศรษฐีทีเดียว

          ข้าพเจ้า ยึดมั่นในอุดมการณ์ ประหยัด เพื่อการอยู่รอด มานานแล้ว...และ พยายามตะเกียกตะกายเอาตัวรอด
ภาษาฝรั่ง ว่า เซอร์ไวฟ์Survive นี้ อย่างสุดฤทธิ์ สุดเดช
ตั้งแต่ยังมีเงินเดือนเหยียบแสน ครึ่งแสน สองหมื่น จนแทบ
จะต้องรอรับรายได้หลังจ่ายสาธารณูปโภคให้หมดก่อน ถึงจะมีสิทธิ์รับเงินเดือนก็เผชิญมาทุกสถานะ
         
              แต่ก้ขอยืนยันว่า

         รัฐบาลไม่ควรที่จะนำ สิ่งพื้นฐานในการดำรงชีวิตของมนุษย์ คือ แสงสว่าง น้ำใช้ ที่อยู่อาศัย เขตแดนดิน และ อากาศ(สิ่งสุดท้ายที่ยังไม่เก็บเงินค่าหายใจ) มาสรรค์หาผลประโยชน์ 
       มันเป็นสิ่งที่ รัฐทุกรัฐในโลก จะต้อง ช่วยเหลือเจือจาน เพื่อให้มวลชน คนส่วนใหญ่ของประเทศ อยู่ได้
บนพื้นฐาน ปัจจัยสี่ ที่ประหยัดที่สุด


            ข้าพเจ้าขอแสดงความเห็นไว้เช่นนี้
ด้วยในบางเว็บ ได้แสดงท่าทีต่อบทกลอนของข้าพเจ้า
และความเห็นของข้าพเจ้า ราวกับเป็นผู้นำประท้วงเสียเอง

          มันเป็นสิทธิ์ส่วนบุคคลของข้าพเจ้า ที่จะบอกว่า
   \"พอแล้ว ไม่ไหวแล้ว อย่าบีบบังคับให้เราตายไปจาก
โลก อันหฤโหดก่อนเวลานักเลย เราทุกข์กันมากเกินทน\"

         เด้กๆ มัก เครียดที่จะถามพ่อแม่ว่า
\" ถ้าพ่อแม่ลำบากนัก ผม หนู ลาออกไม่เรียนได้ไหม?\"

         พ่อแม่ ก็จะกัดฟันตอบว่า
\" อย่าลูก อย่า ลาออกเป้นอันขาด พ่อแม่จะสู้ต่อไป \"

       ทองทุกเส้น เราจำนำกันไปหมดเรียบร้อยแต่เมื่อราคายังรับบาทละ 3000 เสียด้วยซ้ำ ซึ่งมันก็ขาดส่งไปบ้าง  นับเป็น 10 -20 บาท ที่ใบจำนำหลุดไป เพราะหมุน
เงินกันไม่ทัน ...
       บ้าน ที่จำนอง ติดแบงก์กันเป็นแถว
       ธุรกิจ หดตัวกันลงมา ให้มีโต๊ะสองโต๊ะ นั่งทำที่บ้าน
ที่อยู่อาศัยก็พอ.....
      
        บนภาพผู้นำที่ฮึกเหิม สบายใจ

มองลงมาหน่อยเถิด ว่าคนส่วนใหญ่ในประเทศนี้กำลังเผชิญอะไร ?


.......เรามีอะไรจะบอกพวกท่านอีกมาก
ถ้าถึงเวลา....