วันวิวาห์ถูกเลื่อนจากเดือนหก รู้เต็มอกแน่ชัดเขาตัดสิน ว่าตัวเราสองใจให้ราคิน ซ้ำดูหมิ่นศักดิ์ศรีนารีทราม "เคยสัญญากลับลืมปลื้มคนใหม่" เคยถามไถ่หรือเปล่าเฝ้าเหยียดหยาม ประพฤติตนด่างพร้อยคอยประณาม ทิ่มแทงความรู้สึกไม่นึกเลย เพราะผู้ใหญ่สัญญามาก่อนเก่า เรื่องน้ำเน่าแต่เกิดเพิ่งเปิดเผย ว่าหมั้นหมายชายใดไม่คุ้นเคย มาเฉลยภายหลังดังมัดมือ เมื่อเป็นลูกตามแต่พ่อแม่คิด มิอาจผิดคำมั่นอันยึดถือ มิบังคับแต่ค่าคำหารือ มันก็คือตีกรอบมอบครรลอง ถ้ามีสิทธิ์เลือกได้ใครจะช้ำ เชิญตอกย้ำรุกไล่ว่าใจสอง อยู่อย่างไร้ทางเลี่ยงทนเคียงครอง จะเรียกร้องตามฝันจนปัญญา หากได้ฟังถ้อยความจะหยามต่อ หรือหัวร่อเคราะห์กรรมทำเถิดหนา เพราะวันนี้แล้งแล้วในแววตา มีคุณค่าแค่ไหนพอไยดี.. ..
16 มีนาคม 2549 10:08 น. - comment id 566736
แล้งแล้วในแววตา จิตชืดชาอารมณ์หมอง สิ้นแล้วคู่เคยครอง น้ำตานองสองตามัว
16 มีนาคม 2549 12:59 น. - comment id 566766
ฟังคำเล่าเอ่ยเอื้อนสะเทือนนัก เคยรู้จักแต่ก่อนเก่าเขาเล่าหนา ว่าพ่อแม่จับหมั้นหมายแต่ไรมา เรียกกันว่า \"คลุมถุงชน\" สนตะพาย เมื่อเป็นเด็กไม่เดียงสาหารู้ไม่ ว่าผู้ใหญ่ทั้งสองฝั่งพลั้งหมั้นหมาย ทำเอาสองหัวใจน้อยพลอยมลาย ด้วยเติบกายใจบ่คล้ายจะชายเชย สองหทัยให้เจ็บช้ำเหมือนทำผิด หากจะคิดปลดโซ่ตรวนด่วนเปิดเผย บ่ทำตามท่านผู้ใหญ่เหมือนละเลย เขาเปรียบเปรยเป็นคนอกตัญญู เป็นตำนานที่เล่าขานบ่เคยจบ ใครได้พบประสบจริงยิ่งหดหู่ ไม่เจอจริงด้วยตัวยิ่งบ่เคยรู้ ที่เล่าอยู่คือเรื่องจริงอิงนิยาย เฮ้อ!!!!เรื่องแบบนี้ไม่เจอกะตัวเองก้อไม่รุหรอกงับว่ามัน แล้ง แค่หนายง่ะ เป็นกะลังจายให้ผู้ที่ประสบด้วยและกันงับ
16 มีนาคม 2549 15:28 น. - comment id 566800
อืมมมม เดี๋ยวทำฝนเทียมให้ครับป้าฯ ค่าทำ แสงโสมแบนนึง
16 มีนาคม 2549 16:32 น. - comment id 566811
16 มีนาคม 2549 22:39 น. - comment id 566859
ถูกรักร้อยบ่วงลวงด้วยรัก เพื่อความรักกตัญญูคือผู้ให้ ไม่มีสิทธ์คิดรักหรือเลือกใคร ถึงหมองไหม้ก็ทุกข์ทนปนน้ำตา
17 มีนาคม 2549 05:23 น. - comment id 566872
แทบไม่ค่อยได้ยินเรื่องแบบนี้ในยุคนี้เท่าไหร่แล้วค่ะ น่าเห็นใจ ที่ต้องเลือกระหว่างความรัก และ ความกตัญญู ไม่ว่าเลือกทางไหน...ก็เต้องสียใจทั้งนั้น
17 มีนาคม 2549 08:27 น. - comment id 566881
สวัสดีค่ะคุณกุ้ง สบายดีนะค่ะ นาแล้งกะน้ำตาแล้วเหมือนกันเปล่นหนา ? .....ออิอิ ... ขำอ้ายเมาจัง ..555 ...
17 มีนาคม 2549 08:48 น. - comment id 566901
เอาไงดีนะคะ ยังไงก็เจ็บทั้งคู่ ดีน้าแม่กานต์ไม่ว่าอะไร อิอิ
17 มีนาคม 2549 09:14 น. - comment id 566910
น้องเก็น..ปักษาวายุ น้ำตามองสองตามัว..เข้าท่าแฮะ.. .................................................................... คุณ MomMamSan เลือกทางไหนก็เจ็บค่ะ...แม้เป็นเรื่องเก่าๆ แต่เชื่อว่าปัจจุบันก็ยังมีอยู่น่ะค่ะ.. .................................................................... นายเมา มิกเซอร์ไม่เอาเหรอ.. .................................................................... คุณดาวเคียงเดือน :) .................................................................... คุณ Silky ถึงหมองไหม้ทุกข์ทนปนน้ำตา... ฟังแล้วเจ็บช้ำจริงๆ น่ะค่ะ.. .................................................................... คุณเพรง.พเยีย นั่นสิค่ะ ถ้าเลือกได้..คงไม่มีใครต้องช้ำใจน่ะค่ะ .................................................................... คุณแสงไร้เงา บางครั้งน้ำตาหลั่งไหลด้วยความปลื้มปิติก็มีน่ะค่ะ.. .................................................................... เจ้ากานต์..เพียงพลิ้ว โชคดีจัง ชีวิตที่เลือกได้.. ....................................................................
17 มีนาคม 2549 16:07 น. - comment id 566960
ชีวิตใครครับนี่
17 มีนาคม 2549 20:12 น. - comment id 566992
คุณครูใหญ่.. ที่มาของเรื่องนี้มาจากกุ้งได้อ่านงานของคุณอรุณสุขแล้วก็เกิดความซาบซึ้ง อยากตอบกลับไปบ้าง...เลยนำงานเขามาขยายและต่อยอด..มันถึงได้งอกงามเป็นเรื่องเป็นราว ฉะนี้แล เพราะฉะนั้น สรุปว่าไม่ระบุว่าชีวิตใคร แต่ในสังคมไทยก็ยังมีเรื่องแบบนี้ให้เห็นอยูเสมอน่ะค่ะ ขอบคุณที่แวะทักทายค่ะ หวังว่าคุณครูคงสบายดีน่ะค่ะ ..
20 มีนาคม 2549 15:56 น. - comment id 567410
ยังมีประเพนีอย่างนี้เหลืออยู่อีกรึ ถ้าอย่างนี้น เราก็เอาประเพนีเก่ามาใช้ หนีตามกันเถอะอย่าไปทนทุกข์เลย อิอิ