...เหตุปัญญา...
แสงริมทางเท้า
บ่อยๆครั้งที่ท้อแท้และหวั่นไหว
บ่อยๆไปที่ใจไม่เข้มแข็ง
อีกเช่นกันที่ร่างกายนั้นโรยแรง
ความแข็งแกร่งของปัญญาก็หายไป
บ่อยเหมือนกันที่ใจนั้นบอกพอ
อยากจะขออยากจะหยุดไม่ไปไหน
อยากจะพบอยากจะเจอสิ่งใหม่ๆ
สิ่งใดๆที่ว่าสมดูเข้าที
เหนื่อยก็พักรักก็สู้อยู่ทุกครั้ง
สร้างพลังกำลังไม่หน่ายหนี
เดินเข้าไปวิ่งเข้าไปใม่พาที
จนตอนนี้รู้สึกยั้งกำลังพอ
เงยหน้ามองท้องฟ้าที่พร่าพราง
ก้มมองดินเลือนลางจางไปหนอ
สายตาเราเหมือนขาดแสงแรงไม่พอ
เพียงใครหนอขอไฟให้แสงมา
แสงจากไฟช่วยให้กำลังเห็น
ถึงบางสิ่งที่ควรเป็นเห็นปัญหา
ทำให้รู้ถึงทางตันยังไม่มา
ทำให้มองเห็นปัญญาที่ควรเป็น