สุดสิ้นทางอเวจี

แก้วประเสริฐ

                 สุดสิ้นทางอเวจี
     สิ้นสุดทางจ่างแล้ว...........ฝันฤา
มวลสิ่งระวิงถือ.....................สื่ออ้าง
ลวงหลอกยอกทำยื้อ.............คือพร่ำ   ขำแฮ
ไกวแกว่งแฝงสู่ร้าง...............อกช้ำกำสรวลฯ
                  ***********************
     สิ้นสุดทางร้างฝันสรรค์สิ่งพริ้ง
มวลระวิงยิ่งแกว่งแฝงหวั่นไหว
ช้ำในนอกยอกย้อนซ่อนแกว่งไกว
สะท้านไว้หน่ายประเด็นเห็นผันแปร
     ความวกวนหนุนจนล้นสู่ห้วง
สะท้านทรวงหน่วงลึกผนึกแผล
ใจเจ้าเอ๋ยเคยไว้ในดวงแด
สุดทางแก้แพ้นักรักทะลาย
     สิ่งที่แท้แน่แล้วล้วนแนวหัก
ครั้นฟูมฟักถักถ่ายเป็นใยสาย
ชโลมหวานซ่านจิตติดละลาย
วิมานสลายกลายบ่วงห้วงระทม
     วันเวลายิ่งผ่านไปให้ซึมเศร้า
แฝงรูปเงาเหงาเกินเผอิญขม
ระบมตรมบ่มแล้วแนวทางชม
ดวงวิมลจมปลักมักโรยลา
     วิเวกเคล้าเฝ้าอยู่กู่ร้องเรียก
หวานสำเหนียกว้าวุ่นครุ่นคำหา
โลมหัวใจให้แสดงแรงฤทธิ์มา
ปานหนึ่งว่าผ่าห้วงล้วงดวงกมล
     ยะเยือกเย็นเซ็นซ่านผ่านแนวคิด
โลมเร้าจิตติดกระแสแต่สับสน
อกเราเอ๋ยมิเคยเห็นเช่นวังวน
กระแสชลปนเลือดเหือดน้ำพุ
     เหลือเพียงคราบอาบลมบ่มสิ่งแค้น
ที่แนบแน่นแก่นใจคล้ายระอุ
ไฟเสน่หาพาเก่าเข้ามาคุ
ยากบรรลุคุกรุ่นดุนดวงใจ
     สิ้นสุดแล้วแนวฝันที่สรรค์สร้าง
แม้นอ้างว้างร้างจางทางสดใส
พลาดชีวิตคิดพาดวาดสิ่งไกล
จบสลายกลายเป็นเศร้าเฝ้าทางเดิน.
              *  แก้วประเสริฐ. *