เรือลำน้อยลอยท่องทะเลฝัน ท่ามแสงจันทร์ส่องสว่างกระจ่างใส ระยิบระยับแววดาวสกาวใจ ลอยล่องไปสองเราพะเน้าพะนอ ยังคงลอยล่องผ่านธารสวรรค์ ดื่มน้ำค้างอาบแสงจันทร์ชวนฝันต่อ สายลมอ่อนล้อรักร่วมถักทอ แมลงปอระเริงฟ้อนบินร่อนวน ความรักเอยเคยคล้ายสายลมผ่าน เคยร้าวรานร้ายแล้งทุกแห่งหน เคยเหน็บหนาวอ้างว้างบ้างร้อนรน เคยว้าวุ่นเวียนวนจนวุ่นวาย ทิ้งความหลังรักร้ายกับสายน้ำ เลิกจดจำตำนานความฝันสลาย ต่อแต่นี้มีเธออยู่คู่เคียงกาย ยังไม่สายคุ้มค่าคำว่า'รอ"
12 มีนาคม 2549 08:33 น. - comment id 565760
แวะมาเยี่ยม คนรอ ค่ะ
12 มีนาคม 2549 11:07 น. - comment id 565797
ไพเราะจังค่ะ....โดนใจจัง....ยังคงรอ...เหมือนกระต่ายเลย...ชอบรอ...รอรถเมล์..รอพักทานข้าว...รอเมื่อไรงานจะเลิก...อิอิ.... อ่านแล้วชอบจัง....ชื่นชมผลงานค่ะ...
13 มีนาคม 2549 08:03 น. - comment id 565959
ขอบคุณครับ คุณเพรง.เพยีย ช่วงนี้พักสมอง เพราะตามแต่ข่าวการเมือง รู้สึกล้าๆ น่ะครับ ขอบคุณครับ..คุณSilky....สงสัยช่วงนี้ ผมดูแคนลำโขง มากไปหน่อย ฟังแต่เพลง รอรัก ทุกวันน่ะครับ ตามกระแสหน่อย