ใต้ต้นไม้ใหญ่ ฉันนั่งนิ่งเหมือนไม่หวั่นไหว..แต่ไหวหวั่น ในหัวใจมีคำถามมากมาย..ร้อยพัน เรื่องนี้..เรื่องนั้น.. ล้วนแล้วแต่เรื่องที่ฉัน..อาจเข้าใจ เข้าใจ..ที่ต้องเหินห่าง แต่ความเข้าใจนั้นแตกต่างกับคำว่ายอมรับได้ น้ำตา..มีมากมาย แต่ไม่ไหล..คล้ายคล้าย..จะท้นท้น ฉันผิด..ที่ดี..ใช่ไหม ในขณะที่..เธอมีใคร..อีกคน เธอกลัวหัวใจ กลัวหวั่นไหว กลัวใครหมองหม่น และนั่นหรือคือเหตุผล.. ที่เราไม่อาจเป็นแม้เพื่อนกัน ใต้ต้นไม้ใหญ่ ฉันเสียคนดีคนหนึ่งไป เพราะเธอกลัวว่าใจจะไหวหวั่น ไม่เหลือเยื่อใยเอาไว้ ตัดใจ ตัดความผูกพัน ฉันรู้..ว่าเธอคงเจ็บไม่ต่างจากฉัน แต่ความเจ็บปวดนั้น มันมากเกินกว่าที่ฉัน ..จะยอมเข้าใจ..
8 มีนาคม 2549 22:51 น. - comment id 460080
ตกลงเข้าใจ หรือยอมที่จะไม่เข้าใจล่ะครับ
9 มีนาคม 2549 12:44 น. - comment id 565259
หากว่า .. เข้าใจ .. ก็ต้องยอมรับช่ายป่ะ .. .. แบบนี้เราก็ไม่ยอมเข้าใจน่าจะดีกว่า .. ..
9 มีนาคม 2549 21:44 น. - comment id 565339
นั่นสิคุณดาวอังคาร เป็นปริศนาให้ต้องเดาไง 55 กีกี้ ก็ไม่ได้แกล้งไม่เข้าใจหรอก เข้าใจว่าเพราะอะไรแต่ไม่ยอมรับในเหตุผลน่ะ..(งงมะ??) --------------------------------------------------------- ฟ้าใส เหตุใดวันนี้ฟ้าดูหมอง หรือว่าเป็นเพราะตาที่มอง ตาที่หม่นฟ้าจึงหมองใช่ไหมฟ้า ตาเหงา เหตุใดเล่าจึงอมทุกข์เจ้าดวงตา หัวใจเจ็บจับจนเจียนบ้า จึงสะท้อนผ่านดวงตา..หรืออย่างไร
9 มีนาคม 2549 22:29 น. - comment id 565348
ฟ้าหม่น .. เหตุใดวันนี้ฟ้าจึงดูใส หรือเป็นเพราะดวงตามองผ่านหัวใจ ฟ้าจึงไร้เมฆหมอกให้หมองมัว สงกะสัยจะจริงที่เค้าว่ากันว่า .. ตาเนื้อสู้หัวใจไม่ได้เน๊อะ ..
11 มีนาคม 2549 08:45 น. - comment id 565595
แง่งงงงงงงงงงง .............. ปล. มาแอบดูคนเข้าใจอะไรยากอ่ะ .. ฮี่ฮี่ฮี่