ราตรีคลี่ผมห่มฟ้าขาว น้ำตาดาวรินทางหว่างหญ้าหวาน สิบหมื่นตาโชนไหวในชนธาร สิบหมื่นเท้าย่างผ่านมิติภพ ท้องถนนหนทางพรางม่านหมอก แว่วระลอกคลื่นน้ำตาขึ้นกล้ากลบ ภาพดอกแก้วร่วงกราวคราวโพล้พลบ บรรลุจบรอยแจ่มแอร่มชัด โชยกลิ่นคาวกรุ่นกล้าประสาแก้ว กลีบแล้วกลีบเล่า...เขาคว้าตัด ยังหายใจรอนร้าวห้าวฮึดฮัด ก่อนจะลัดลาล่วงสู่ห้วงฟ้า ค่ำคืนนี้แดงแก้วกรุ่นเดือนหอม ความหลังห้อมห่มถามย้ำเตือนว่า ร้อยหมื่นคนเคยแลกชีพด้วยวิญญาณ์ พันหมื่นเท้าเคยพลิกฟ้ากระเทือนจันทร์ ราตรีคลายคลี่ผมห่มหมอกเมฆ หอมวิเวกแก้วเก่าในเงาฝัน ท้องถนนบ่ายหน้าหาตะวัน แก้วแบ่งช่วงผลิชั้นในวันนี้ ปรารถนาสันติวาดผงาดฟ้า แก้วหอมกล้าคราวใหม่ไว้ที่นี่ หากเขาหาญตัดเจ้าผองอย่างลองดี ให้รู้ว่าโลกนี้ไร้ค่าธรรม เราปลูกแก้วกอใหม่ให้หอมบ้าน อย่ารุกรานสวนใหม่ไล่ล้มคว่ำ อย่าขย้ำกลีบใหม่ให้มอดดำ เราจะก้าวล่วงล้ำมิติไฟ.
กะเรกะร่อน 4 มี.ค. 2549 04:31 น. - ID 87291 
1071
1
0
5 มีนาคม 2549 15:56 น. - comment id 564657
สวัสดีค่ะ มาส่งความคิดถึงนะค่ะ รักษาสุขภาพนะค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
