คืนแสนเศร้าเงาดำครอบงำจิต ครวญครุ่นคิดไร้เงาคงเหงาหงอย ก่นแต่เศร้าเฝ้าโศกวิโยคคอย เขาหลุดลอยไปไกลไม่หวนคืน คนยังอยู่ไม่ข้องมองไม่เห็น เหมือนเหลือบเล็นทักทายคล้ายกับฝืน จะใกล้ชิดสนิทแนบแทบเต็มกลืน คงจะยืนคนละโลกจึงโศกตรม ชะตากรรมนำชักมักตกอับ คงจะต้องลาลับนับวันขม ได้แต่เพียงแหงนคอรอชื่นชม ถึงวันล้มเกลือกดินวันสิ้นรัก ขอจงลืมให้สิ้นกลิ่นความสุข ฝันร่วมทุกข์ห่างไกลใจตระหนัก จมคืนเศร้าเคล้าน้ำตามานานนัก จำใจพักความหวังที่ตั้งคอย ขออวยพรให้โชคดีสุขขีมั่น ลาก่อนแล้วความฝันอันสุดสอย เก็บเอาความทรงจำเป็นรูปรอย เหลือเพียงน้อยก็ชื่นใจไม่ลืมเลย
1 มีนาคม 2549 10:34 น. - comment id 563806
คืนเหงา เศร้าใจเขาไกลแล้ว สิ้นสี่แววกลับมาหาเหมือนก่อน เหลือแต่ภาพรอยอาลัยให้อาทร อดีตหลอนได้พิงอิงแค่เงา อิอิ เศร้าจริงเถ๊อะ
1 มีนาคม 2549 12:59 น. - comment id 563833
ติดใจอยู่นี้ดเดียว จริงจริง ครือว่า กลิ่นความสุขเนี่ย มันกลิ่นยังงัยเหรอ... คือนึกกลิ่นไม่ออกง่ะ...อิอิ
1 มีนาคม 2549 14:34 น. - comment id 563867
มาทักทายค่ะ..และ ขอฝากความคิดถึงผ่านไปถึงพี่หญิงไร้เงาด้วยจ้าๆๆๆๆ
1 มีนาคม 2549 18:00 น. - comment id 563901
คืนเศร้าแค่ไหนใครไม่รู้ ค่ำครวญอยู่ที่ไหนไยไม่เห็น ความทรงจำมีมากมายหลายประเด็น อย่าทำเป็นจำเพียงนิดแล้วคิดลืม สวัสดีค่ะพี่กฤษ์คืนเศร้าหรือค่ะแบบไหนค่ะแบบระยะสั้นแบบระยะยาว....อิอิ...ส่วนความเหงาอยากรู้อีกแระกระต่ายขี้สงสัยค่ะเหงาตอนไหนค่ะ...เช้า...สาย...บ่าย...ค่ำ...ตอนทานข้าว...ตอนเข้าห้องน้ำ.....อิอิ...ไปดีกว่าค่ะแวะมาแซว
1 มีนาคม 2549 22:49 น. - comment id 563988
คืนแสนเศร้าเฝ้าช้ำเจ็บนำชัก กระหน่ำนักในใจด้วยใฝ่หา คนที่พรากจากไปลับไกลตา ทั้งอุราของเราจึงเฝ้าตรม ส่วนเธอนั้นสูงค่าเกินกว่าฉัน ชิดใกล้กันมั่นใจไม่เหมาะสม ค่าฉันเทียบเปรียบดอกหญ้าค่าชิดชม ในโลกกลมใบนี้ทุกทีไป ส่วนเธอนั้นโดดเด่นที่เห็นอยู่ ทุกครั้งรู้คู่กันนั้นไม่ไหว เพราะเจ้าชายคือเธอเสมอไป ทำให้ใจไม่อาจเคียงแม้เพียงเงา จึงขอเธอลืมฉันเถิดแล้วเกิดรัก ที่พร้อมภักดิ์คนดีมิมีเหงา กับคนอื่นชื่นจิตนิดแนบเนา กลายเป็นเราเฝ้าสุขทุกเวลา ฉันขออวยพรชัยให้เธอพบ สุขบรรจบดวงใจให้หรรษา ส่วนตัวฉันยอมเศร้าเฝ้าน้ำตา แต่สัญญาหัวใจไม่ลืมเธอ จริงหรือที่เราพาคุณมาเศร้า งั้นขอโปรโมทไว้หน่อย กลอนหน้าจะพาคุณไปสุขสันต์บ้าง อิอิ ซึ่งก็ไม่ใช่เพราะอะไรหรอก กลัวน้ำตาทั่วเว็บไง อิอิ
2 มีนาคม 2549 15:43 น. - comment id 564152
ขออวยพรให้โชคดีสุขขีมั่น ลาก่อนแล้วความฝันอันสุดสอย เก็บเอาความทรงจำเป็นรูปรอย เหลือเพียงน้อยก็ชื่นใจไม่ลืมเลย บทนี้ชอบมาก ได้บรรยากาศภาพยนตร์ไทยลูกทุ่งเลยละฤกษ์
2 มีนาคม 2549 20:29 น. - comment id 564202
ทักทายกันเหมือนกับฝืน เหมือนยืนอยู่คนละโลก ต่างคนต่างมองด้วยความเศร้าโศรก อยู่คนละโลกไม่มีวันเข้าใจกัน
4 มีนาคม 2549 15:42 น. - comment id 564516