ฤๅละลายนรกแล้ง ............. นองดิน ทวนทบท้าทักษิณ ............... หลบลี้ เพื่อสาดส่องธรณินทร์ ......... ล้างเลือด ให้พบแสงธรรมชี้ ............... ชัดชั้นชนสมัย ใครเป็นนายกได้ ............... ใครถาม ย่อมเชื่อในนิยาม ............... เท่ารู้ บุรีรัตนะนาม ...................... กระเดื่อง แดนเทพสิ้นใครกู้ .............. กอบเกื้อราชการ ฤๅระรานดอกไม้ ................. อธิปไตย เปื้อนประชาชนไกร ............ เกียรติก้อง ทวนทบบทบาทใคร ............. ชูเชิด หวังส่องหล้าสว่างซ้อง ........... สร่างมืดมัวเมา ร้าวเรื่องเก่ามอดไหม้ ........... สะสาง ร้อนเรื่องใหม่วาดวาง ........... มุ่งเน้น แห่งแก้วรัตน์ถิ่นทาง ........... เรืองรุ่ง คันฉ่องสะท้อนเค้น .............. ส่องให้เห็นแนว ฤๅแก้วแห่งรัตน์ร้าว ............ ประสาน ยากไฉน เพียงอาจมีใครปาน ............. ทิพย์แก้ว แห่งรัตนบุรีกราน ................ องค์กษัตริย์ หวังอัศวินผู้แผ้ว .................. ถากถ้วนทางตัน . ฤๅหลั่นลดแผ่นพื้น ............... ต่ำลง หนักแผ่นดินดับดง .............. หมกไหม้ ละลายระรินคง ..................... คับโลก จักขจัดหลีกไข้ ..................... เขี่ยกลิ้งโกงกิน รัตนโกสินทร์จักสิ้น ............... คนดี ฤๅไฉน สามฝ่ายสามก๊กกลี ................ ป่วนเปื้อน ระรานละลานหนี ................... ม็อบปลุก แย้งขัดข้องกลบเกลื้อน .......... กลากเรื้อนผลักไส ฤๅใครจักกอบเกื้อ ................ สรวงสวรรค์ เพื่อรัตนโกสินทร์พลัน .......... เฟื่องฟุ้ง ประชากอบเกื้อกัน ................ มือโอบ สองหัตถ์ประคองคุ้ง ............... ครอบคล้องแดนสยาม.
แดดเช้า 28 ก.พ. 2549 19:13 น. - ID 87153 
1061
5
0
28 กุมภาพันธ์ 2549 19:34 น. - comment id 563651
28 กุมภาพันธ์ 2549 20:05 น. - comment id 563663
หน้าส่วนตัว
ใดใดในโลกล้วน เปลี่ยนผัน
เกิดแก่เจ็บตายพลัน ผ่านเผ้า
ชั่วดีปะปนกัน ทุกข์สุข
สูงสุดตกต่ำเข้า สู่ห้วงวัฏวน
อำนาจนำมาซึ่ง ตัณหา
ลืมชาติกำเนิดพา ป่นปี้
ลืมซึ่งบ้านเมืองอา ศัยอยู่
เห็นแก่ตัวชั่วชี้ สิ้นเชื้อ ผลาญสกุล
รัตนโกสินทร์สร้าง ค้ำสรวง
จักอยู่คู่ไทยปวง เหล่านี้
กี่วิกฤตกี่ผลพวง ทุรยศ เกิดแฮ
ยังหยัดตระหง่านชี้ สง่าค้ำ ฐานไทย
28 กุมภาพันธ์ 2549 20:44 น. - comment id 563678
คนดีไม่มีสิ้นจากถิ่นไทย แม้จะยุคสมัยไหนมีให้เห็น รับประกันมุ่งมั่นมั่นควรเป็น ใจขอเน้นคนดียังมีจริงมีคนเคยบอกว่า วีรบุรุษจะเกิดขึ้นได้ ก็ต่อเมื่อได้มีเหตุการณ์ร้ายแรง และคิดว่าเราคงได้พบกับวีรบุรุษในไม่ช้านี้
28 กุมภาพันธ์ 2549 20:49 น. - comment id 563681
อึมม์ คนดีก็ยังมีมากในแผ่นดิน แต่คงไม่กล้าออกมาเดินชน....
28 กุมภาพันธ์ 2549 21:43 น. - comment id 563697
ฝากความหวังที่บุคลใดบุคลหนึ่งไม่ได้หรอกครับ...ไม่งั้นก็ฃ้ำรอยอีก.. โคลงบทสุดท้ายเป็นคำตอบที่ดีครับ..
1 มีนาคม 2549 00:20 น. - comment id 563744
คนดีมีเยอะครับ แต่คนจัญไร มันครองเมืองอยู่
1 มีนาคม 2549 10:30 น. - comment id 563802
มีแนวร่วมแล้ว ต้องอย่างนี้ นักกลอนไม่นอนเปล่า ออกมาเขียนเล่าเรื่องราวให้คนได้รู้ สะท้องจิตวิญญาณออกมาให้เห็น
1 มีนาคม 2549 19:42 น. - comment id 563930
3 มีนาคม 2549 21:34 น. - comment id 564429
โคลงเคลงอยากจะรู้.........โคลงกลอน แต่ง่วงอยากจะนอน.........พักแล้ว รู้สึกเหนื่อยอาทร.........ไม่พร้อม ไยมิเปิดแว่นแก้ว.........ส่องให้พร้อมก้น
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
