ใครเล่าในโลกหล้า จะเก่งกล้าดูแลเจ้า สองมือโอบรัดเอา พร้อมคำปลอบประโลมขวัญ ใครหรือจะเยี่ยมหน้า รับอาสามาสานฝัน ฝันถึงโลกพระจันทร์ หรือตะวันแสงวาววาม ใครเลยจะรู้ค่า หนึ่งชีวาน่าเหยียดหยาม หรือคนยิ่งประนาม ให้เจ็บเนื้อหัวใจน้อย ใครหล่ะจะรักได้ หนึ่งดวงใจเจ้าเลื่อนลอย แววตาระโหยห้อย ช่างโหยหารักอาทร ใคร ฤา ที่ให้รัก แจ้งประจักษ์หัวใจอ่อน โอบอุ้มด้วยสองกร ที่เปี่ยมล้ำความการุณย์ ใครละใครหลบหน้า ท่านกลับมาให้ไออุ่น ให้รักรักละมุน มาเจือจุนใจด้านชา ใครล้มท่านมารับ พร้อมมือซับคราบน้ำตา ฉุดชีพที่ไร้ค่า ให้หยัดยืนก่อนวางวาย ใครเลยจะเอ่ยถึง ณ มุมหนึ่งในหลากหลาย หนึ่งรักรักมากมาย จรุงโลก ฤา ใครลืม
อินทรีน้อย 26 ก.พ. 2549 14:51 น. - ID 87055 
1166
1
0
26 กุมภาพันธ์ 2549 17:03 น. - comment id 563259
ด้วยใจเปี่ยมเมตตา
26 กุมภาพันธ์ 2549 18:26 น. - comment id 563265
.. สิ่งใกล้ดับสูญ น้อยคนนักจะแลเหลียว .. .. ส่วนใหญ่จะตื่นเต้นปรารถนาในสิ่งใหม่ๆ ใสปิ๊งกันทั้งนั้นนะ .. ปล. ขอบคุณสำหรับอีเมล์น่ารักๆ กับรูปสวยๆ โดยเฉพาะรูปดอกไม้ ชอบมากค่ะ ..
26 กุมภาพันธ์ 2549 22:55 น. - comment id 563294
.. เธอไม่เคยผิด.. อย่าคิดหยามเหยียด.. อย่าหยามอย่าเกลียด .. เพราะเหตุใดไม่เฉียดมาใกล้.. ผิดตรงไหน..ใครบอกที..
.. เรนแวะมาชื่นชมนะคะ..
27 กุมภาพันธ์ 2549 11:37 น. - comment id 563368
วิรุฬจำบัง คุณน่ารักมากที่คิดเหมือนกัน
rain..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
