::คำเคียงภาพ::

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์


วันนี้นึกชวนเขียนคำเคียงภาพ
ในระนาบความฝันอันมิตรหมาย
แม้นสนุกเชิญท่านร่วมบรรยาย
อาจต่อสายไมตรีให้ปรีดา
				
comments powered by Disqus
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    22 กุมภาพันธ์ 2549 01:37 น. - comment id 562487

    ดอกจานสีส้มแดงบานสะพรั่งมาหลายสัปดาห์แล้วครับ
    
    แม้ฝนและลมปลายหนาวจะซัดจนกลีบสีแดงส้มพรูหล่นลงไปพราวกับพื้น   สีสดบนกิ่งก้านดำเข้มและใบเขียวก็ยังมองเห็นเด่นชัดในมุมสูงเมื่อขับรถผ่านไปตามถนนชนบท
    
    อีกหน่อยกลีบจานก็จะทยอยร่วง  เพื่อให้ฝักโตขึ้น  สร้างเมล็ดไว้ต่อพันธุ์สำหรับฝนต่อไป
    
    
    ผมสังเกตการเปลี่ยนแปลงนี้ทุกวันเมื่อเดินทางไปทำงานไกลบ้าน
    
    
    
    เมื่อดอกจานลาลง
    ก็เป็นเวลาที่ดอกคูนจะผลิช่อบ้าง
    
    
    
    และเมื่อดอกคูนลา
    ไม้อื่นก็ถึงเวลาได้ผลิบาน
    
    
    แม้คุณทักษินที่ทำความบอบช้ำให้สังคมไทยจากไป
    
    ก็เชื่อว่าจะมีคนใหม่ๆ เข้ามาสูบเลือดประชาชนไม่ขาดสาย ไม่ขาดสาย
    
    -แหม..หักมุมซะไม่มี
  • ยังเยาว์

    22 กุมภาพันธ์ 2549 05:24 น. - comment id 562495

    สวัสดีค่ะพี่ก่อพงษ์
    
    ดอกจานนี่เป็นดอกไม้ที่สวยมากนะคะ
    หนูชอบเรียกว่า ...สาวงามแห่งท้องทุ่ง...
    ซึ่งเธอก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ
    ดอกสีส้มสด บานอยู่ตามทุ่งนา (หน้าแล้งด้วยรึเปล่าหนูไม่ใคร่แน่ใจ)
    
    ส่วนดอกคูณ
    มักจะเป็นสาวงามที่อยู่รายรอบตามรั้วราวบ้าน
    เพราะความที่เป็นไม้สิริมงคล
    ...งามไม่แพ้กันค่ะ
    
    แต่ถ้าพูดถึงดอกคูณ
    หนูก็อดจะนึกถึงเพลงคูณดอกสุดท้าย (ต่าย อรทัย ขับร้อง) ไม่ได้
    โดยเฉพาะท่อนที่ว่า
    
    ...คูณเริ่มโรยลาก้าน บ่นานก็คงทิ้งต้นหล่นเลย...
    
    คิดว่าคงเข้าบรรยากาศที่พี่เอ่ยบรรยายได้ดีค่ะ
    
    หนูขอคุยเรื่องดอกไม้อย่างเดียวแล้วกัน
    เรื่องการเมือง ขอบาย
  • อัลมิตรา

    22 กุมภาพันธ์ 2549 08:18 น. - comment id 562500

    .๏ โอ้มวลหมู่แมกไม้........นานา พันธุ์เอย
    พิกสิตผลิผกา...................เกลื่อนคุ้ม
    จรูงทิพย์กลิ่นยามา...........ยามพิศ
    สะพรั่งดอกจานซุ้ม............ภาพนั้นดั่งทอง  ฯ
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    22 กุมภาพันธ์ 2549 08:43 น. - comment id 562515

    ดอกจานบานรับแล้ง............คิมหันต์
    ชูช่อรอใครกัน.....................ค่ำเช้า
    เจ้าจากไกลนานวัน..............มิกลับ
    ปล่อยพี่รออยู่เหย้า................เหี่ยวแห้งใจกาย..
    
    ..อิอิ...โคลงเครงพิกลึกวุ๊ย...แวะมาแอ่หวาครับ
    31.gif
  • ชมพูภูคา

    22 กุมภาพันธ์ 2549 09:12 น. - comment id 562519

    ภาพสวยดี  ชมพูภูคาก้อเป็นชื่อดอกไม้
    เหมือนกัน  แต่ไม่ค่อยมีภาพให้ดู  ต้องเปิด
    หาในเว็บ...38.gif38.gif38.gif
  • ไรไก่

    22 กุมภาพันธ์ 2549 12:02 น. - comment id 562545

    ดอกจานสีส้มแดงสะพรั่งบาน
    ดอกคูณขานรันต่อช่อแสนสวย
    ธรรมชาติงดงามน่างงงวย
    คนร่ำรวยซวยได้ไร้ศีลธรรม
    อิอิ  ไปกันได้ป่าวอ๊ะ
    29.gif
  • เพรง.พเยีย

    22 กุมภาพันธ์ 2549 12:40 น. - comment id 562552

    รวงดอกจานออกบานบนลานไร่
    พลิ้วดอกใบรับเยือนจากเลือนฝน
    ส้มแดงบ่งคุณค่า..ลดามนต์	
    แม้นโรยหล่นยังล่วงพรู..คืนสู่ดิน
    
    จินตนาการจากภาพเขียน  เพราะยังไม่เคยเห็นดอกจานค่ะ
    ส่วนดอกคูณเป็นดอกไม้ที่ชอบมากอีกชนิด
    เวลาออกบานเต็มต้น  ดูสวยมากค่ะ
    
    อ่านคำบรรยายอยู่เพลินๆ  แต่ต้องฮา..กับคำหักมุมคุณก่อพงษ์จริงๆ
    
    1.gif
  • ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก

    22 กุมภาพันธ์ 2549 12:45 น. - comment id 562554

    ดอกคูนริ่มแย้มบานบนลานกว้าง
    แลสล้างเหลืองงามยามได้เห็น
    แม้ผืนดินร้อนแห้งแล้งลำเค็ญ
    คูนก็เป็นไม้แกร่งคราแล้งเยือน
    
    
    ผมปลูกต้นคูนไว้ที่บ้าน 5 ต้น  ที่ไร่อีก 3 ต้น  ด้วยความเชื่อว่าเป็นไม้มงคล  และประสงค์จะไว้เป็นไม้ใช้สอย สร้างเรือน ปีนี้เป็นปีที่ 12  ต้นคูนโตเต็มที่ ถ้าจะต้องตัดเพื่อใช้ประโยชน์คงต้องคิดหนักเพราะรักซะแล้ว
  • กุ้งหนามแดง

    22 กุมภาพันธ์ 2549 14:17 น. - comment id 562563

    เห็นดอกคูนระย้าแลสะพรั่ง
    คราเคยนั่งรถไฟในคิมหันต์
    คราลมพัดพลิ้วพรมล้อลมพลัน
    ตอนกลางวันพริ้วงามตามทุ่งนา
    
    ยังจำได้เยี่ยมยายตอนเป็นเด็ก
    ดอกอะไรเล็กเล็กถามแม่จ๋า
    ชัยพฤกษ์ทางการท่านตั้งมา
    ชาวบ้านว่าดอกคูนน่ะคนดี
    
    นึกถึงตอนเด็กๆ ค่ะ..
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    22 กุมภาพันธ์ 2549 18:00 น. - comment id 562591

    เมื่อคูนบาน  จานก็ลา
    อร่ามทั่วถิ่นนาบ่อนอาศัย
    เหลืองดอกคูนแลลานเบิกบานใจ
    นิมิตใหม่ว่ารุ่งวันสมฝันเรา
    
    ------------------
    
    สวัสดีครับคุณยังเยาว์
    
       ตอนเป็นเด็กนี่ผมเคยไปในขบวนแห่ดอกไม้ของหนุ่มสาวและผู้เฒ่าผู้แก่ครับ
    สนุกไปตามประสาเด็ก คือรอรับดอกไม้ที่พวกผู้ใหญ่ใช้ไม้สอยเอาตามแนวรั้วหรือหัวไร่ปลายนา เพื่อนำดอกไม้นั้นไปบูชาพระ  ดอกคูนนี่เป็นพระเอกในงานเลย เพราะแลลานตาไปทั้งทุ่ง คนในขบวนก็ได้ดอกคูนติดมือกลับมาเป็นส่วนใหญ่ก่อนที่จะนำไปล้างแล้วเอาไปบูชาพระ   
        ตอนโตมาจนถึงวัยกลางคนนี่ผมแทบไม่เห็นภาพแบบนั้นแล้ว   
        ความจำตรงนี้ยังอยู่ และอารมณ์ร่าเริงแบบนั้นก็ยังพอนึกได้อยู่   ในท่ามกลางยุคสมัยที่ดูเหมือนต้องเครียดและต้องเครียดอยู่ทุกวันกับงานและความเป็นไปของสังคม
    
       คุณยังเยาว์ไม่พูดเรื่องการเมืองก็ดีแล้วครับ   สบายดี   แต่ผมติดแล้ว  ไม่พูดกินข้าวไม่ลง
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    22 กุมภาพันธ์ 2549 18:17 น. - comment id 562595

    .๏ โอ้มวลหมู่แมกไม้........นานา พันธุ์เอย
    พิกสิตผลิผกา...................เกลื่อนคุ้ม
    จรูงทิพย์กลิ่นยามา...........ยามพิศ
    สะพรั่งดอกจานซุ้ม............ภาพนั้นดั่งทอง  ฯ
    
    .๏ มองจานสีแจ่มส้ม.........งามเฉลา
    จานแต่งแนวลำเนา...........เถื่อนด้าว
    ยลงามดั่งแดนเรา..............คือถิ่นแมนเฮย
    เอมอิ่มทรวงห่างร้าว..........เอ่ยซึ้งมโนแสน ฯ
    
    ขอบคุณครับคุณอัลมิตรา
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    22 กุมภาพันธ์ 2549 18:34 น. - comment id 562599

    
    ดอกจานบานรับแล้ง............คิมหันต์
    ชูช่อรอใครกัน.....................ค่ำเช้า
    เจ้าจากไกลนานวัน..............มิกลับ
    ปล่อยพี่รออยู่เหย้า..........เหี่ยวแห้งใจกาย
    
    
    เดียวดายใครเอ่ยถ้อย.......ทวนถาม
    เห็นแต่กลีบจานงาม......หล่นพื้น
    ดวงใจพี่ตกตาม..........รอเหี่ยว แน่นอ
    ฝันห่อนมีช่วงรื้น.......นิ่มน้องเทียวแหนง
    
    สวัสดีครับคุณบินเดี่ยวหมื่นลี้  โคลงของผมก็เหมือนกันครับ
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    22 กุมภาพันธ์ 2549 18:45 น. - comment id 562604

    สวัสดีครับคุณชมพูภูคา
    
    ผมเคยอ่านฉันท์ที่คุณอัลมิตราเขียนไว้
    ชอบมากเลยครับ
    
    และล่าสุดได้อ่านฉันท์ที่คุณเพรง.พเยียเขียนอีก  ยิ่งรู้สึกชอบ
    
    คุณชมพูภูคาชอบฉันท์ไหมครับ
    
    ผมเองคงต้องใช้เวลาอีกหลายปีกว่าจะเขียนฉันท์เป็นฉันท์ได้  ไม่ใช่ฉันท์เป็นฉันแบบที่ผมทำอยู่หลาย ๆ หน
    
    ผมอยากเขียนได้จัง
  • ร้อยแปดพันเก้า

    23 กุมภาพันธ์ 2549 09:45 น. - comment id 562687

    :)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน