กบเลือกนาย ...๏พินิจผ่านร่ำร้อง........................หมางใจ มองสิ่งผันผวนไป............................... ยุ่งแท้ อดีตใครเคยทำไว้...............................หวนใส่ จำแฮ ยากยิ่งสิ่งควรแก้..................................แน่แท้วังวน ฯ มากมีหวังที่ได้............................ครองเมือง สรรค์แต่งแฝงกุเรื่อง...........................ล่มล้าง ยกพวกข่มประเทือง.............................สูงเด่น จริงนา เพียรส่งข้อยกอ้าง................................ผลาญสิ้นถิ่นไทย ฯ อดีตเก่าเขาส่งไว้.........................ควรจำ มากเล่ห์หลอกลวงคำ.............................ทำได้ กู้นอกบอกสิ่งล้ำ.....................................มอบสู่ ชนแฮ แท้อยู่พวกตนไซร้.................................ส่งขี้ที่เหม็น ฯ ประโยชน์ตัวมิได้..........................ใจตน ชักจูงพวกสับสน....................................ก่อตั้ง หวังการเพื่อจลาจล................................พลิกสู่ อยู่เฮย หากเก่าเกิดอีกครั้ง................................ร่างสิ้นดินไทย ฯ แยงยุกู่เฟื่องฟุ้ง............................ปรุงขจาย จัดม๊อบเก่งมากมาย................................เพื่อกู้ วิชาการก่อเรียงราย...............................แหนห่อ ยอแฮ พอเกิดเรื่องบ่ฮู้......................................มุดหน้าฝ่าดิน ฯ ดุจกบเบียดเผยอหน้า....................นกกระสา สระกร่อยน้ำน้อยนา................................ห่อนรู้ ปั่นป่วนส่งใจมา.......................................มอบแก่ นายนา พ่อเก่งเกินใครสู้.....................................ช่วยกู้นำชัย ฯ กู้ชาติอนาถสิ่งล้ำ..........................พระคุณ หวังส่งมาเกื้อหนุน.................................เหล่าข้า ขอจงพ่อค้ำจุน.......................................หนุนส่ง ฝั่งแฮ บุญคุณมิอ่อนล้า....................................วางไว้เหนือหัว ฯ พวกข้าหิวโหยแท้...........................เหลือทน ทุกสิ่งอิงฝากกมล.....................................พ่อค้ำ วันใดหลุดวังวน.......................................จนสู่ อู่เฮย หารใหม่โอชะล้ำ.......................................ส่งสิ้นกินครอง ฯ สุภาษิตเก่าแท้.................................หลายปี คงแต่งแฝงสิ่งดี........................................ เด่นล้ำ คนเราอย่าเลือกที่......................................เกิดก่อ ส่อนา ดุจดั่งกบหมองคล้ำ.....................................ชอกช้ำเผ่าพงศ์ ๚๛ * แก้วประเสริฐ. *
20 กุมภาพันธ์ 2549 11:15 น. - comment id 562124
กบเลือกนายไว้คุ้มกะลาหัว นายชั่วไม่ดูแลหรือแก้ไข นายทำเพื่อครัวนายเองได้อย่างไร ลักน้ำไปใช้อาบนั่นคือคราบน้ำตาของคนไทย .....ลูกหลานเขียนเพี้ยนๆขออภัย.....
20 กุมภาพันธ์ 2549 11:48 น. - comment id 562137
จะดีจะชั่วหาใช่วัดกันที่รูปลักษณ์ โปรดมองกันชัด ๆ ที่จิตใจ และผลงาน.. ใช่ค่ะ เห็นด้วยทุกประการเลยค่ะ แวะมาเยี่ยมค่ะ รักษาสุขภาพนะค่ะ
20 กุมภาพันธ์ 2549 12:46 น. - comment id 562170
ไม่เคยเห็นกบตัวไหนหน้าตาดีเท่าตัวนี้ มาก่อนเลยค่ะ บางทีเลือกมากๆ ก้อไม่ได้ ดีสักกะอย่าง แต่ก้อจำใจต้องเลือก ก้อเป็นแบบนี้ล่ะท่าน เฮ้อ...
20 กุมภาพันธ์ 2549 13:41 น. - comment id 562182
ใจคนมองยากนะคะคุณลุง
20 กุมภาพันธ์ 2549 13:58 น. - comment id 562187
วันนี้มาไม่เกี่ยวกับกลอน.. แต่อารมณ์วันนี้อยากร้องไห้จังเลยค่ะ..
20 กุมภาพันธ์ 2549 14:14 น. - comment id 562191
ขออนุญาตเอานิทาน ไอสาป ของ มุกหอม วงษ์เทศ มาฝากคุณแก้วประเสริฐนะครับ เรื่องหมาจิ้งจอกกับกบ หมาจิ้งจอกพ่วงพีตัวหนึ่ง เมื่อถูกกบเกือบยี่สิบล้านตัวเลือกขึ้นมาเป็นนายแล้ว ก็เลี้ยงดูฝูงหมาจิ้งจอกตะกละตะกลามของมันด้วยการจับกบกินจนอิ่มหนำสำราญ และอธิบายกับพวกกบตัวอื่นๆ ว่าประชากรที่หายไปเรื่อยๆ นั้นถูกสัตว์ร้ายจับไปกิน บรรดากบที่ยังไม่ถูกจับกินเริ่มไม่พอใจที่หมาจิ้งจอกพาพรรคพวกเครือญาติมาสวาปามกบกันอย่างไม่บันยะบันยัง แต่กลับโกหกตลบตะแลงว่าไม่ใช่ฝีมือของพวกมัน หมาจิ้งจอกมีความฉลาดในสันดานพอที่จะรู้ว่าบรรดากบกำลังมีความเกลียดชังพวกตนมากขึ้นเรื่อยๆ มันจึงไปบอกพวกกบว่า ต่อไปนี้มันจะหาแมลงมาแจกจ่ายให้พวกกบที่ผ่ายผอมกินกันให้อ้วนท้วนขึ้นทุกตัว โดยที่มันไปอาศัยค้างคืนอยู่บริเวณริมสระที่พวกกบอยู่ และเอาแมลงไปยัดใส่ปากกบแต่ละตัวด้วยเขี้ยวและอุ้งตีนของมันเอง เพื่อทำให้พวกกบเชื่อสนิทใจ หมาจิ้งจอกบอกกับกบทุกตัวในปฐพีมาดูการแจกแมลงครั้งนี้ให้เห็นกับตาว่า หมาจิ้งจอกเป็นนายที่ดี มีคุณธรรม และตั้งใจทำให้กบทุกตัวมีแมลงกินเพียงพอจนอ้วนพีขึ้นจริงๆ พอถึงเช้าวันแจกจ่ายแมลง พวกกบทั้งหลายก็มาชุมนุมกันแน่นขนัด หมาจิ้งจอกเจ้าเล่ห์แจกแมลงมีพิษใส่ปากกบทั้งหลาย ในที่สุดกบก็ตายจนเกือบหมดสระ กบที่เหลือพากันหนีจากสระมรณะเพื่อไปหาบึงใหม่ เมื่อตัดสินใจลงหลักปักฐานที่บึงใหม่ พวกมันปรึกษาหารือเพื่อจะเลือกนายใหม่อีกครั้ง และแล้วพวกกบก็ตกลงใจยกให้จระเข้เป็นนายใหม่ของมันสืบต่อไป ครั้นได้รับความไว้วางใจจากกบ จระเข้ที่กำลังหิวโหยก็งาบกินกบทุกตัวจนหมด นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า มีแต่พวกโง่เท่านั้นที่แสวงหาผู้นำ ส่วนพวกที่โง่ที่สุดจะถวิลหาการถูกปกครอง แหะ แหะ..คุณแก้วประเสริฐเขียนโคลงได้ดีเลยครับ
20 กุมภาพันธ์ 2549 17:20 น. - comment id 562214
สวัสดีค่ะ...ลุงแก้ว...สิ่งที่กระต่ายกลัวที่สุดในโลกคือกบค่ะ....ดูรูปแล้วใจหายวับเลยถ้ามีนายเป็นกบจริงเค้าไม่ค่ะ....กลัวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
20 กุมภาพันธ์ 2549 21:16 น. - comment id 562253
สวัสดีค่ะ คนเราชั่วมีดีปะปน ดีทุกอย่างหาไม่ได้ เอาที่เลวน้อยที่สุดก็ยังดีเนาะ
20 กุมภาพันธ์ 2549 23:17 น. - comment id 562266
ประโยชน์ตัวมิได้............ใจตน ชักจูงพวกสับสน................ก่อตั้ง หวังการเพื่อจลาจล............พลิกสู่ อยู่เฮย หากเก่าเกิดอีกครั้ง...........ร่างสิ้นดินไทย ฯ ........ เรนชอบตรงนี้มากด้วยดิคะ.. คุณลุงแก้วเก่งจัง.. .... เรนเคยตั้งคำถาม..กับมามี้.. ตอนนี้เรนสับสน.. มากมายผู้คน..มากมายเหตุผลที่ต่าง.. มากมาย..ล้วนกล่าวอ้าง.. ..มากมายสร้าง.. ปัญหา.. สังคมเกิดแตกแยก.. เพียงก้าวแรกก็แปลกตา.. บ่นพร่ำคำชินชา.. ไม่พัฒนาอัตตาตน.. เด็กเด็กตั้งคำถาม.. กฏกรอบงามตามเหตุผล.. ผิดถูกปลูกเล่ห์กล.. อารมณ์พ่นขนมาระบาย.. โลกร้อนกระทบซ้ำ ศีลธรรมลดกฏก็หาย.. ใจขุ่น..คือ..วุ่นวาย.. หลากหลายลาย.. ล้วนขายตัว ... เรนขออนุญาตแจมนะคะ.... ในคนหมู่มาก.. การอยู่ร่วม..ในสังคมต้องถูกกำหนดด้วยกฏและกรอบของกฏหมาย.. ต่อสู้กันด้วยกฏและกติกา.. เป็นสิ่งที่เรนถูกปลูกฝัง.. ว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้อง.. .. หากสิ่งที่เห็นในวันนี้.. ทำให้เรนสับสน.. หมุนทวนเข็มนาฬิกา.. คือสิ่งที่ดีที่สุดในการพัฒนาแล้วหรอคะ.. ..
20 กุมภาพันธ์ 2549 23:41 น. - comment id 562268
ตอนนี้ก็ได้แค่รอ และหวัง ด้วยกำลังที่จะไปต่อสู้ไม่มีแล้ว รักษาสุขภาพนะคะ
21 กุมภาพันธ์ 2549 01:27 น. - comment id 562272
ขอนั่ง นอน ฟังดนตรีไทยเพราะ ๆ กับน้ำชาอู่หลงใส่น้ำแข็งเย็น ๆ อยู่ ที่บ้านนะครับ \"รักชาติยิ่งชีพเช่นกันครับผม\"
21 กุมภาพันธ์ 2549 11:05 น. - comment id 562311
คุณ กัณมัทรี ชีวิตคนเราก็แบบนี้แหละครับ ส่วนใหญ่มักเห็นประโยชน์ส่วนตนกันทั้งนั้น ไม่ว่าอ้ายหรืออีหน้าไหนทั้งสิ้นหากเสียผลประโยชน์ ก็ย่อมโวยวายเป็นธรรมดา ใครเข้ามาย่อมกอบโกย หากกอบโกยแล้ว สร้างประโยชน์ไว้ให้ส่วนรวมก็ถือว่าดีแล้ว ที่เห็นเสียสละประโยชน์ส่วนตัวเพื่อส่วนรวม ตั้งแต่อดีตกาลจนปัจจุบันมีไม่กี่คนหรอกครับ นอกนั้นดีแต่ปากทั้งสิ้น อ้ายที่ยุ่งเหยิงกันในปัจจุบันนี้ ก็เพราะเสียประโยชน์ส่วนตัวเมื่อไม่ได้ก็ร้องแรก แหกกระเฌอกันหาเรื่องต่างๆนา ส่วนพวกที่ต้องการอำนาจก็เสริมลับหลังยุแหย่กัน ให้เกิดความปั่นป่วนขึ้นชาติฉิบหายช่างมันกูเป็นใหญ่ก็พ่อ ทำได้หรือไม่ได้กูไม่รู้ไม่ใช่ครอบครัวกู นี่แหละครับ หากเราใช้ปัญญาพิจารณาอย่างรอบคอบแล้ว นำเอามาแจกแจงทั้งดีและชั่วนั้นก็จะมองออก โดยไม่เข้าข้างใครๆทั้งสิ้นก็จะมองเห็นอย่างแจ่มแจ้ง ส่วนผมเลือกคนที่แม้นจะชั่วก็ตามแต่ทรงไว้ในคุณประโยชน์บ้างให้ สังคมได้เห็นก็ถือว่าใช้ได้แล้วครับเพราะอดีต ก็เหมือนๆกันทั้งสิ้น ชาติเกือบฉิบหายล่มจมเกือบเป็นขี้ข้าเขา บางคนขายเกาะกันเลยโดยทำสัญญาเป็นหลายๆสิบปีก็มี ผมนั่งมองดูอ่านดูพิจารณาแล้วนำมาแยกดูก็จะเห็นชัด ทำไมล่ะครับเรื่องของตัวต้องให้คนอื่นๆเดือดร้อนไปสิ้น ไม่เล่นในกติกาที่วางไว้ ใครบ้างล่ะที่ว่าดีเด่นไปหมด ยกเว้นพระที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบพระอรหันต์ และผู้ที่วางตัวเป็นกลางใช้สติสัมปชัญญะพิจารณาอะไรควรไม่ควร เล่นโดยมิได้หวังผลประโยชน์เพื่อสุขสันติของชาติเท่านั้น นอกนั้นแย่ๆกันทั้งๆนั้นแม้ผมเองก็เถอะ หาได้พ้นวงจรนี้ไปได้ ดีนะผมเองไม่สนใจเรื่องแบบนี้ หากเข้าวังวนก็คงเจอวนวังจนพังเหมือนกัน ผมว่าอยู่เฉยๆช่วยในสิ่งที่ดีๆทำหน้าที่ของเราให้ถูกต้องก็เพียงพอ อย่าไปตามกระแสร์ก็ดีแล้วล่ะ ไม่ใช่ว่าเราไม่รักชาติ ผมเห็นคนรักชาติน้ำลายไหลเหม็นบรรลัยส่งกลิ่นไป พันลี้หมื่นลี้โอ้ยมากกว่านั้นอีก คุณไม่เพี้ยนหรอกผมเองซิเพี้ยนๆยิ่งกว่า ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
21 กุมภาพันธ์ 2549 08:08 น. - comment id 562312
คุณ แสงไร้เงา ครับก่อนผมจะเขียนเรื่องนี้พิจารณาแล้วคิดแล้วคิดอีกครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
21 กุมภาพันธ์ 2549 08:10 น. - comment id 562313
คุณ ชมพูภูคา j. ขอบคุณครับ จริงอยู่เราต้องไปทำให้ที่เลือกหาก ไม่ไว้ใจก็ไปเลือกแบบไม่เลือกซิครับ แต่ต้องไปเลือกนะครับ เพื่อความสมบูรณ์ครับ ขอบคุณอีกครั้งครับ แก้วประเสริฐ.
21 กุมภาพันธ์ 2549 08:12 น. - comment id 562314
คุณ เพียงพลิ้ว ครับจริงๆใจคนเรามองยาก เพราะว่ามันวุ่นวายเสมอๆครับ อีกอย่างที่สำคัญคือ มันจะเข้าข้างตัวดีกว่าใครซิครับนี่แหละสำคัญ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
21 กุมภาพันธ์ 2549 08:15 น. - comment id 562315
คุณ ดาวเคียงเดือน โถๆๆๆอย่าร้องไห้เลยครับ มองดูที่ตัวเราแล้วพิจารณาลมหายใจเข้า ว่า เกิด พอหายใจออก ว่า ดับ หมายถึงสิ่งทั้งหลายย่อม เกิดดับเสมอไม่ว่าตัวเราต้องตายไปแล้วก็เกิดอีก วนเวียนไปอย่างนี้จะร้องไห้ไปทำไมครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
21 กุมภาพันธ์ 2549 08:22 น. - comment id 562316
คุณ ร้อยแปดพันเก้า ผมก็เคยอ่านครับ เขียนเลียนแบบนิทานอีสปเขาครับ ผิดกับว่า เป็นหมาจิ้งจอก ซึ่งมองดูว่าเจ้าเล่ห์เพทุบายกว่านกกระสาก็เท่านั้นเองครับ เขามาเปรียบเทียบกับคนปัจจุบันก็เท่านั้นเอง ส่วนผมเองนั้นในชีวิตมาถึงนี้ก็มากพอสมควรเห็นคนที่มัว แต่สั่งสอนคนอื่นๆเขา แต่ไม่เคยสั่งสอนตัวเองและลุกหลานครอบครัวเลย จนสังคมปัจจุบันนี้วุ่นวายเกิดปัญหามากมายการจะสั่งสอนคน ก็ควรเปรียบเทียบตัวเราและสิ่งรอบข้างเราก่อนถึงจะสั่งสอน เขามิฉนั้นสิ่งฝังลึกในจิตใจจะออกมาระบายในขณะที่สติเผลอไผลได้ครับ ขอบคุณที่ยกมาให้อ่านครับ ขอบคุณจริงๆครับ แก้วประเสริฐ.
21 กุมภาพันธ์ 2549 08:27 น. - comment id 562319
คุณ silky สวัสดีจ๊ะ....ผมก็เคยเห็นแบบคุณนี่แหละครับ บางคนเป็นผู้ชายรูปร่างกำยำสูงใหญ่ กลัวหนู จิ้งจกเป็นที่สุด เขาค่อนข้างนักเลงเสียด้วย คนด้วยกันไม่กลัว แต่กลัวสัตว์นี้ นี่คือจุดอ่อนเขา และเป็นญาติผมด้วย เวลาเขาแกล้งผม ผมรู้จุดอ่อนเขาจะควักจิ้งจกจับใส่เขา เท่านั้นแหละครับ มือไม้อ่อนเท้าอ่อนเลย พอตั้งสติได้ ร้องลั่นวิ่งหนีสุดชีวิตครับ นี่แหละคือจุดอ่อนคุณ พยายามคิดอย่ากลัวภาวนาไว้เสมอๆนานๆเข้า ก็จะหายกลัวไปเองครับ ลองดูนะครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
21 กุมภาพันธ์ 2549 08:30 น. - comment id 562320
คุณ ไรไก่ สวัสดีครับ... ครับคนเราย่อมมีดีและชั่วปะปนกันมาตั้งแต่อดีตแล้วครับ เพียงแต่ว่าใครล่ะจะระงับสิ่งชั่วได้มากกว่ากันครับ จะเห็นได้ก็ตอนที่เขาเกิดโทสะ โมหะ ระงับอารมณ์ไม่อยู่เท่านั้น จึงจะแสดงออกเด่นชัด ผมเห็นด้วยกับคุณครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
21 กุมภาพันธ์ 2549 08:32 น. - comment id 562321
คุณ เรน ขอบคุณที่ชอบครับ เรนเองก็เขียนได้ดีครับ บอกตรงๆเห็นคนทีไรนึกถึงท่านผู้เฒ่าทุกๆทีเลยครับ เรนอย่าไปคิดอะไรมากเลย อ่านที่ผมตอบคนอื่นข้างบนก็แล้วกันนะครับ ขอบใจหนูเรนมากจ้า แก้วประเสริฐ.
21 กุมภาพันธ์ 2549 08:38 น. - comment id 562323
ร้อยฝัน ครับรอและภาวนาให้เหตุการณ์สงบอย่าวุ่นวาย เพื่อชาติเราตอนนี้กำลังดีในสายตาต่างชาติเขา ด้านส่งออกกำลังไปด้วยดี แต่มีอย่างนี้หยุดชะงัก ไปตามๆกันแล้วครับ เราเมืองพระขอให้เหตุการณ์นี้อย่าบานปลาย ไปกว่านี้เลยนะครับ ใครมันจะปั่นป่วนก็ช่างหัวมันปากรักชาติการกระทำสร้างความฉิบหาย ยิ่งนัก ผมเกียจนักหนาปากมันว่ากู้ชาติ ชาติเราเป็นทาสขี้ข้าใครหรือ ถึงจะกู้ชาติ ชาติล่มสลายแล้วหรือ เฮ้อ..หากมีคนจัญไรเช่นนี้มากว่านี้สงสัยเหลือกิน ชาติต้องเป็นขี้ข้าทาสเขาแน่ๆเลย ทำยังกับพระนเรศวร หรือพระเจ้าตากสินแน๊ะถึงกู้ชาติ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
21 กุมภาพันธ์ 2549 08:45 น. - comment id 562326
คุณ ภูวดินทร์ ยอดเยี่ยมแล้วครับ ถ้าทำอย่างคุณหาใช่ว่าคุณจะไม่รักชาติก็หาไม่ เพียงแต่ไม่ยอมเป็นเครื่องมือของคนที่อ้างว่ารักชาติ กู้ชาติ แต่มีปัญญาทรามยิ่งกว่าควายเสียอีกครับ ทุกวันนี้ชาติแล้วย่อมแย่ๆอยู่แล้วยิ่งแย่ๆไปอีก หากมันและพวกมันมาทำสำเร็จ สงสัยกู้ชาติหรือขายชาติกันแน่ครับ ขอบคุณครับ ที่ทรงไว้ในปัญญาชนยิ่งครับ ทางอื่นมีเยอะแยะไปที่จะช่วยชาติไม่ทำดันเอา ประโยชน์ส่วนตัวที่เสียไปมาโวยวายและชักจูง พวกโง่เขาเบาปัญญาเห็นแก่เศษอาหารเล็กๆน้อย มาเผยอหน้าอ้างกู้ชาติ แม้แต่ผู้ทรงคุณวุฒิยังหลงคารม คนๆนี้ไปได้ น่าอนาถใจให้นึกถึงกรุงศรีอยุธยา ตอนเสียกรุงแก่บุเรงนองจังเลยครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.