อดีตวันผันผ่านจนกาลนี้ ทุกราตรีมีเพียงเจ้าเฝ้าจิตฝัน ยิ่งคืนงามอร่ามแจ้งแจ่มแสงจันทร์ กมลครั้นกระสันหาวัลย์ดารา เพียงแลเหลียวดวงเนตรสังเกตพักตร์ พลันนึกรักภักติสิเน่หา ทึกในจินต์นางคงหลงลงนภา อัปสราแห่งสวรรค์จากชั้นใด อยากสัมผัสปรางเจ้าเยาวมาลย์ แม่นงคราญมานพี่ยากจักทานไหว แย้มสรวลนิดน้อยหน่อยเป็นไร ช่วยหทัยพี่ชื่นรื่นฤดี ส่งสวรรค์อันระส่ำดำฤษณา จนอุษาพาสว่างบ่ห่างหนี หมายอิงแอบแนบอุรายอดมาลี มอบให้พี่นี้ได้รัก...จักเป็นบุญ พี่จักคอยบอกคำดำรัสชอบ และหมั่นมอบอ้อมอกกกกอดอุ่น กระซิบรัก...ถักสายใยละไมละมุน ยื่นลำแขนแทนนุ่นให้หนุนนอน ร่วมเคียงมิตรชิดใกล้ไม่ไกลห่าง จักพานางต่างสวรรค์บรรจถรณ์ ให้สมดั่งจากทิพคคนัมพร สู่โลกหล้าเพียงบังอรนาครพิเชียร
กวีปกรณ์ 18 ก.พ. 2549 13:53 น. - ID 86730 
1441
0
0
19 กุมภาพันธ์ 2549 16:53 น. - comment id 561953
..เป็นบทกวีที่งดงามมากด้วยดิคะ.... ตอนงานโรงเรียน..เรนก็แต่งแบบนี้นะคะ..
.. มามี้ชมว่าเรนสวยด้วยดิคะ..
.. เรนอยากรู้จัก..คุณจัง..
19 กุมภาพันธ์ 2549 18:51 น. - comment id 561970
กระซิบรัก...ถักสายใยละไมละมุน ยื่นลำแขนแทนนุ่นให้หนุนนอน ชอบสองท่อนนี้จัง อิ๊ๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
