พ่อนั้นทำเพื่อลูกยอมถูกด่า ถูกชาวบ้านตราหน้าว่ากังฉิน เพื่อครอบครัวเรานี้ได้มีกิน หลังชีพสิ้นหมดห่วงเจ้าดวงใจ ที่ต้องทำคือทนปากคนเถื่อน ในกลุ่มเพื่อนล้อกันอย่าหวั่นไหว เรื่องผู้ใหญ่มิควรตอบสวนไป ถ้าอยากรู้อะไรไปถามเอง พวกสอพลอต่อหน้าด่าลับหลัง ได้อย่างหวังคงเพิกเลิกข่มเหง ผลประโยชน์หยิบยื่นก็ครื้นเครง ต่างก็เกรงสิทธิ์ขาดอำนาจเงิน เรียนให้จบหลักสูตรน่ะลูกรัก การบ้านหนักบอกปัดอย่าขัดเขิน ภารกิจช่วยชาติมันมากเกิน กิจกรรมทำเพลินพอหมดวัน สี่ปีจบต่อโทน่ะลูกน่ะ อย่าเพิ่งละเป้าหมายให้ใครหยัน ปริญญาฝาบ้านผ่านสถาบัน ความตื้นตันมีมากหากได้มา ทรัพย์สมบัติพ่อหามหาศาล พอลูกหลานอยู่กันอย่างหรรษา ไม่ต้องกลัวกฏหมายทุกมาตรา เงินเงื้อง่าเรื่องดับพ่อรับรอง ด้วยหน้าที่ของพ่อมีต่อลูก แม้จะถูกสังคมระดมถอง ยังยืนหยัดอยู่ได้หัวใจพอง เพียงลูกมองแล้วยิ้มพ่ออิ่มใจ
10 กุมภาพันธ์ 2549 17:49 น. - comment id 560018
ใช่ค่ะ จงเชื่อและทำในสิ่งที่ถูกต้อง แม้ว่าใครจะกล่าวหาอะไรก็ตาม เป็นกำลังใจให้นะคะ
10 กุมภาพันธ์ 2549 19:21 น. - comment id 560045
ประชดประชันใคร ไดเเจ็บแสบดีแท้
10 กุมภาพันธ์ 2549 21:09 น. - comment id 560068
พ่อรักลูกลูกก็รู้อยู่ว่ารัก เฝ้าฟูมฟักสอนสั่งทั้งเล่ห์เหลี่ยม ต้องโยกขวามาซ้ายย้ายตระเตรียม วิชามารชั้นเยี่ยมไร้เทียมทาน
10 กุมภาพันธ์ 2549 22:48 น. - comment id 560114
แม้คนอื่นเขาตราหน้าด่าว่าพ่อ ก็ไม่ท้อเพียงแต่ลูกที่ปลูกฝัง ยังเชื่อใจรักใคร่ให้ประดัง อย่ามาชังเหมือนคนอื่นพ่อชื่นใจ ผู้เป็นพ่อและแม่ มักจะต้องการให้ลูกเชื่อฟังและยังรักตนเสมอ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น หากลูกเป็นสุข พ่อกับแม่ก็สุขแล้ว จริงไหมค่ะ อิอิ
10 กุมภาพันธ์ 2549 23:34 น. - comment id 560144
โห ป้า จินตนาการต่อจากป้าตอบไม่ถูก บางครั้งเราก็ต้องยอมทำสิ่งที่อาจไม่ถูกต้องนักก็ได้เพื่อใครบางคน
11 กุมภาพันธ์ 2549 07:58 น. - comment id 560194
คิดถึงพ่อจังเลย...
11 กุมภาพันธ์ 2549 09:26 น. - comment id 560248
เรื่องมันเกิดขึ้นเพราะเมื่อเช้าวันศุกร์ได้อ่านบทความหนึ่งในหนังสือพิมพ์ ที่ตัวกุ้งเองก็ไม่ค่อยเห็นด้วยนัก ก็เลยเขียนกลอนบทนี้ขึ้นมาเพื่อให้มองอีกมุมหนึ่ง ถึงความรักของพ่อกับลูก ตัวเองก็มักได้คุยกับพ่อเสมอ เรื่องความห่วงใยของพ่อ พ่อชอบบอกว่าทำเพื่อลูก และต้องการกำลังใจจากลูกๆ เสมอ..แต่งานของพ่อไม่ได้ยิ่งใหญ่ ระดับประเทศ จึงไม่ได้กระทบถึงคนส่วนรวมเท่าไร... จึงเขียนกลอนบทนี้ขึ้นมา ในแง่มุมของพ่อที่คุยกับลูกค่ะ.. ผิดหรือถูกก็อยู่ที่สังคมตัดสิน แต่ความรักของพ่อที่มีต่อลูกเป็นสิ่งจริงแท้ค่ะ กุ้งเชื่อเช่นนั้น... คุณปักปลายฝัน ขอบคุณค่ะ ถ้าเราทำในสิ่งที่ควรและถูกต้องก็จะดีไม่น้อยค่ะ.. ................................................................... คุณเล็บมังกร แหะ แห ะ อีกแง่มุมหนึ่งของชีวิตค่ะ อย่าคิดมากน๊า. .................................................................... คุณ dark side of mind พ่อถ่ายทอดให้ฟังประสบการณ์ของพ่อเสมอค่ะ ถ้ามีเวลาได้คุยกันก็จะได้ความรู้เยอะแยะ บางเรื่องที่เรามองข้ามไปก็มีมากเลยค่ะ ................................................................... คุณตูน..ผู้ไร้เงา จริงค่ะ ยังไงพ่อก็รักเราน่ะ.. ................................................................... ลุงเรไร ความรักไม่ได้ยืนอยู่บนเหตุผลน่ะ บางคนเรารักทั้งที่เขาไม่เคยแยแสเราเลย..แงๆๆๆ แม้ตาชั่งของเรามันไม่สมดุลย์แต่เราก็ยอม ที่จะเทน้ำหนักไปทางนั้นมากเลย..ด้วยหัวใจไม่ใช่สมอง ใครบางคนว่าไว้อย่างนั้น.. เดินทางโดยสวัสดิภาพน่ะจ๊ะ ................................................................... คุณแสงไร้เงา คิดถึงเช่นกันค่ะ ไปเยี่ยมพ่อดีกว่าหยุด 3 วัน แว๊ป.. ................................................................... ขอบคุณทุกความเห็นเจอกันวันอังคารน่ะค่ะ.. กุ้งหนามแดง
11 กุมภาพันธ์ 2549 16:18 น. - comment id 560321
ในฐานะที่เขาเป็นพ่อ .. เขาทำสิ่งที่ถูกต้องแล้ว ในฐานะที่เขาสวมอีกบทบาท ตอนนี้สังคมกำลังจู่โจมเขา เราไม่ค่อยเห็นด้วยหรอก กับนักรบอ้วนพุงพลุ้ย จะว่าไปแล้ว .. ถ้าให้เทียบ นักรบอ้วนพุงพลุ้ย กับ ท่านแม่ทัพแดนใต้ เรายังให้แต้มท่านแม่ทัพแดนใต้อยู่ ส่วนนักรบอ้วนพุงพลุ้ย .. ต้องกินแปะก้วยไป มุมการเมือง ที่วุ่นวาย ที่ไหน ๆ ก็มีการเมือง ว่างั้นมั๊ย ?
11 กุมภาพันธ์ 2549 16:42 น. - comment id 560323
มองต่างมุมเนอะ... บางสิ่งที่คิดว่าไม่ดี...อาจเป็นเพราะว่า เรามองจากมุมอื่น แต่ถ้ามองจากมุม เดียวกัน...เราก็อาจเห็นความจริง... แต่ถ้ามองเหมือนกันทั้งหมด มันก็ไม่มี ความขัดแย้งสิ โลกคงแปลก...แปลก... บางทีมีหลายๆ มุมก็คงดี...
14 กุมภาพันธ์ 2549 09:45 น. - comment id 560686
คุณอิม.. อื้อ! เขาก็รักลูกเขาเนอะ..เราว่า.. ................................................................. คุณชมพูภูคา J ถ้าไม่มีความคิดเห็นที่แตกต่าง โลกคงไม่มีการเปลี่ยนแปลงน่ะค่ะ แหะ แหะ ตอนเด็กๆ อยากเป็นนักวิทยาศาสตร์มากเลยค่ะ.. โชคดีของมวลมนุษย์ที่กุ้งไม่ได้เป็นอย่างหวังตอนเด็กๆ อิอิ