ส่งความรักโบยโบกกับสายลม บินถาโถมโลมจิตพิสมัย สายใยรักถักทอห้วงหทัย หวังเพียงใจในเธอเปิดรับมัน ปราศจากเธอไปแล้วในชีวิต เหมือนฟ้าปิดไร้แสงดาวราวผกผัน ความว่างเปล่าเหงาโดดเดียวใจตีบตัน เมื่อผลักดันกันพลัดพรากแยกจากไป ในทุกวันฉันนั่งลงและร้องไห้ ยังจำได้คราครั้งก่อนปัดผลักไส ต้องเจ็บปวดกลุ้มรุมเร้าแผดเผาใจ ทุกข์ยิ่งใหญ่ใครทำซ้ำย้ำตัวตน รักติดปีกแห่งสายลมตรงไปหา โปรดเมตตาเปิดรับอีกสักหน จะถนอมปีกแห่งรักอย่างแยบยล เพื่อสุขล้นคนที่รักได้พักใจ
10 กุมภาพันธ์ 2549 08:25 น. - comment id 559775
ความรักเหมือนสายลมค่ะ ทิ้งแต่รอยอาลัยไว้ จับต้องไม่ได้
10 กุมภาพันธ์ 2549 08:27 น. - comment id 559778
ละคอนลมอย่าตรมน้ำตา กาลเวลาช่วยรักษาใจใส ปล่อยคืนและวันให้เยียวยาใจ ฟ้าจะใสสว่างหลังพายุร้าย ด้วยรักห่วงฝยห่วงใจ และซึ้งใจค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2549 09:10 น. - comment id 559812
ส่งความรักกับปีกแห่งสายลม ให้เธอชมความสุขในทุกสิ่ง ที่รักจ๋าอย่าเหงาเศร้าเฝ้าประวิง ฉันรักจริงแน่แท้ก็แค่เธอ กลอนแต่งได้ดีค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2549 11:42 น. - comment id 559854
นึกถึงเพลง สายลมใต้ปีกของมาลีฮวนน่าอะ... **แวะมาแอ่วหาเด้อ...
10 กุมภาพันธ์ 2549 12:19 น. - comment id 559880
ของเราก็ติดปีก..แต่บินไป ไม่ใช่บินมา
10 กุมภาพันธ์ 2549 12:36 น. - comment id 559888
ใครว่านกเท่านั้นที่บินได้ หัวใจที่มีรักก็บินได้..เช่นกัน... จำเค้ามาค่ะ...
10 กุมภาพันธ์ 2549 13:09 น. - comment id 559935
เมื่อถึงเวลา ทุกอย่างที่เป็นสมมุติไม่เคยนิรันดร์... มีมาก็มีจากเป็นธรรมดา... สิ่งดีที่นิรันดร์ คือความทรงจำที่คู่ควร
10 กุมภาพันธ์ 2549 23:32 น. - comment id 560142
เพราะความรัก.. เสลาสลักหฤทัยให้อ่อนหวาน ก่อสายใยรึงรัดมัดดวงมาลย์ เพื่อเคียงคู่เบิกบานปานรวี เพราะความรัก.. ได้ประจักษ์ถึงคำว่าศักดิ์ศรี หากจะรักต้องได้มาทั้งฤดี มิอาจมีเศษเสี้ยวให้เกี่ยวใคร เพราะความรัก.. จึงเจ็บหนักเจียนตายกว่าครั้งไหน เดี๋ยวร้อนรุ่มรุมเร้าราวสุมไฟ เดี๋ยวหนาวใจคล้ายน้ำแข็งแห่งคีรี เพราะความรัก ใจตระหนักถึงค่าการให้นี้ แม้นล้มลุกคลุกคลานสักกี่ที เทฤดีให้หมดเพื่อรสรัก สวัสดีค่ะไรไก่
11 กุมภาพันธ์ 2549 07:21 น. - comment id 560177
ความรัก...หนักเหมือนก้อนหินนะ จะยกจากอก ก็ยกไม่ออกสักที หนักเหลือเกิน.... แวะมาเยี่ยมพี่ไรไก่ค่ะ คิดถึงนะค่ะ