..๏ แลพระจันทร์งดงามยามราตรี ณ เขื่อนศรีนครินทร์ถิ่นป่าใหญ่ เหล่าสหายนักกลอนสัญจรไป พกหัวใจปรีดามาพร้อมเพรียง คงเหลือแต่ตัวเราที่เศร้าจิต มีบางอย่างฝังติดยากคิดเลี่ยง มันสาหัสเกินกล่าวเล่าความเรียง ทำได้เพียงแอบร้องไห้ใต้เงาจันทร์ เสแสร้งยิ้มพรางตาทำหน้ารื่น แท้จริงแล้วขมขื่นสะอื้นอั้น กว่าพันชิ้นบทกวีที่รำพัน ความโศกศัลย์หวังให้ใครจุนเจือ ฝันที่เราวาดไว้ช่างไกลแสน เราแร้นแค้นขาดบุญมาหนุนเกื้อ ดั่งหอบรักค่าล้ำเต็มลำเรือ นาวาล่มเกินเยื้อรักเหลือใด ความรักที่ภินท์พังลอยทั้งหมด เผื่อคนแพ้ปรากฏความสดใส พร้อมลบเลือนทุกอย่างของบางใคร ลืมหัวใจเจ้าเล่ห์คนเรรวน โอ้พระจันทร์..แจ่มฟ้ายามราตรี ค่ำคืนที่มิตรสหายได้เสสรวล เราผู้ซึ่งชอกช้ำยังคร่ำครวญ แสร้งยิ้มร่วนน้ำตาเปื้อน ณ เรือนแพ ๚ะ๛
7 กุมภาพันธ์ 2549 19:09 น. - comment id 559024
แพเอ๋ยแพน้อย ล่องลอยคล้อยร้อยหัวใจให้วิล รินหยดล่วงห้วงหาน้ำตาริน จิตโบยบินคอยนับยากกลับมา พระจันทร์เจ้าเด่นฟ้าราตรีเด่น งดงามเช่นบทกวีที่กล่าวหา สายน้ำไหลเวียนวนปนน้ำตา หัวอกข้าแห้งแล้งแฝงรอคอย. แก้วประเสริฐ.
7 กุมภาพันธ์ 2549 19:32 น. - comment id 559032
โห รูปน่ากลัวมากเลยฮะ
7 กุมภาพันธ์ 2549 20:45 น. - comment id 559049
มาแวะอ่านครับ
7 กุมภาพันธ์ 2549 21:53 น. - comment id 559061
แลพระจันทร์งามงดในเงาจันทร์ แลใดยังสุขสันต์แม้โศกเศร้า แลลึกลงไปในใจเรา แลพระจันทร์พลันส่องเงาแม้ร้าวราน แพเอ๋ยแพสุขหรือแพโศก แพเอ๋ยแพโลกหรือแพสาน แพเอ๋ยแพชีวิตหรือแพธาร แพเอ๋ยแพลอยผ่านธารพัดลอย
7 กุมภาพันธ์ 2549 22:19 น. - comment id 559064
อารมณ์ใดล้วนเกิดแก่จิตรขอรับ....
7 กุมภาพันธ์ 2549 23:07 น. - comment id 559066
พี่อัลค่ะขอบคุณที่ชวนกระต่ายค่ะเพิ่งเช็คเมลเมื่ออวานงานเยอะค่ะอีกอย่าง.....เค้าว่ายน้ำม่ะเป็นค่ะนู๊กลัวตกน้ำ...อิอิ...คงมีสักวันที่มีโอกาสได้เที่ยวด้วยกันค่ะ ป.ล.กลัวไปนั่งเหงานั่งเศร้าเหมือนพี่อัลที่นี้เค้าทามงายยยยยยยยยยย สุขและทุกข์อยู่ที่ใจใครจะรู้ ความหลังฝังใจอยู่มิเลือนหาย มีดาวเดือนเป็นเพื่อนรอบเรียงราย มีจันทร์ฉายกอดซบหยดน้ำตา แสร้งปั้นยิ้มเหมือนใจมีความสุข ล่องแพเหมือนสนุกทุกข์เลือนหาย แต่ความเหงาเศร้าช้ำย้ำเรื่อยไป ให้โหยไห้ครวญยามราตรี
7 กุมภาพันธ์ 2549 23:19 น. - comment id 559068
มาเก็บรักของคุณอัลมิตรา เผื่อว่าใครมาขอ เก็บไว้ให้ไม่รีรอ แต่ขอปลูกไว้ก่อนนะคะรอให้ขี้นต้นเล็กจะแบ่งให้คุณอัล....จะว่ามั้ย
8 กุมภาพันธ์ 2549 00:08 น. - comment id 559072
นี่ยังดีที่มีจันทร์เป็นเพื่อน ยังไม่เหมือนตัวฉันที่ฝันสลาย มีเพื่อนฝูงญาติมิตรชิดใกล้ไกล แต่เพื่อนใจกลับไม่มีแม้วี่แวว ฉันจึงให้ดวงจันทร์นั้นเป็นเพื่อน ดวงดาวที่ลอยเกลื่อนเป็นเพื่อนแก้ว รัตติกาลหวานใจเป็นที่แล้ว ไม่รอแว่วหวังใครให้รวนเร
8 กุมภาพันธ์ 2549 07:50 น. - comment id 559088
...เหมือนจะตัดพ้อใครบางคนนะ...ลิง... ๏ เมื่อม่านหมอกหมองตรมล่มสลาย โศกละลายลับล่วงจากห้วงฝัน ปมเศร้าคลายเงื่อนทุกข์ที่ผูกพัน ขมขื่นอันลึกรอยพลอยร้างลา มิ่งแม้นเคยรู้รักประจักษ์รส เคยหวานหยดสวาทล้ำเพ้อพร่ำหา แต่ด้วยบ่วงพิสวาสฉาบมายา ฉุดศรัทธาขาดวิ้นจนสิ้นใย ต้องฝืนจมสายสวาทที่บาดบาก เจ้าทุกข์ยากเก็บกดหยดน้ำใส สะอื้นครวญซบหน้าทุกคราไป สลดใจสังเวชตนคนอ่อนแอ ณ วันนี้ม่านหมองที่ครองครอบ เจ้าทุบกรอบจนล่มจมกระแส พี่อยากบอกคนไกลในดวงแด จะคงคอยดูแลดั่งวันวาน ปลดอดีตแสนเศร้าเงาความหลัง ปล่อยความหวังลอยไกลใจช่างหาญ เจ้าทิ้งรักที่หลงรอลงบ่อธาร กลบตำนานมิให้เหลือเมื่อกลับมา พี่ยังคอยดูแลแม่มิ่งมิตร มิสะกิดแผลใดใคร่รักษา นำความรักรักษ์ใจอัลมิตรา ปีกบินเดี่ยวเปิดอ้ามาป้องกัน๚ะ๛
8 กุมภาพันธ์ 2549 08:01 น. - comment id 559089
เธอมีปีกแกร่งกล้ามาปกป้อง ความเศร้าหมองคงคลายในมิช้า เสียงนกเดี่ยวก้องกู่อยู่ทุกครา ยามนิทราเธอนั้นคงฝันดี
8 กุมภาพันธ์ 2549 11:00 น. - comment id 559121
น้ำเย็นๆ ชื่นใจออก หรือว่าฝุ่นปลิวเข้าตา หรือไรกัน.. ..
8 กุมภาพันธ์ 2549 11:28 น. - comment id 559135
จะโดนลอยแพก็คราวนี้แหละ เตือนครูใหญ่หน่อยนะ ระยะนี้หลงลืมง่าย ไม่รู้วันเดือนปี เมื่อวานคุยกับบัวกันและฉันทะโส เขาติดสอบ(โตป่านนี้แล้วยังสอบอีก) คงว้าเหว่ในการเดินทาง
8 กุมภาพันธ์ 2549 13:30 น. - comment id 559161
คุณแก้วประเสริฐ .. คนอื่นสดชื่นรื่นรมย์ แต่เราสุดตรมขมขื่น สายน้ำไหลไปไม่คืน รักฤๅจะฟื้นกลับมา คุณเจ้าพานทอง .. หืมม รูปศิลป์เชียวนา คุณเล็บมังกร .. ขอบคุณค่ะ คุณเล่นอักษรนามแฝงได้น่ารักจัง คุณหนุ่มอุบล .. แสงจันทร์นวลทาบทาทั่วท้องน้ำ หลายคนขับลำนำพร่ำสุขสม อนิจจา..ใครเล่ารู้ผู้ระทม ต้องซ่อนตรมยิ้มฉาบหน้าแสร้งร่าเริง คุณน้ำ .. เป็นเช่นนั้นค่ะ คุณSilky .. ค่ะ คงมีโอกาสสักวัน คุณกัณมัทรี .. ค่ะ อัลมิตราจะรอหน่อรัก ค่ะ คุณสร้อยแสงแดง .. จันทร์เอ๋ยจันทร์แจ่มฟ้าคราราตรี ทาบแสงไล้ปฐพีสร้างสีสัน หากแต่ใจผู้หนึ่งซึ่งจาบัลย์ คงไร้วันแจ่มกระจ่างอย่างคืนเพ็ญ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. สื่ออักษรจากใจเราใคร่มอบ เพราะท่านหวังคำตอบจึงลอบถาม เฉกดวงจันทร์คืนเพ็ญสวยเด่นงาม คงยากปรามศศิปลงอย่าหลงคอย คุณกุ้งก้ามกราม .. ปีกที่กางป้องปกของนกไพร อุ่นละไมดวงจิตคราคิดถึง คนละโค้งขอบฟ้ายังตราตรึง เขาเป็นหนึ่งมิ่งมิตรของอัลมิตรา คุณกุ้งหนามแดง .. ผงเข้าตา ถึงเวลาเอาผงออกจากตาเสียทีค่ะ คุณครูใหญ่ .. โดนแน่ โดนแน่ .. ฮา .. แพต้องปริ่มน้ำแน่เลย คุณครูใหญ่ฯ ตัวใหญ่จริงๆ สำหรับคุณบัวกัน และคุณฉันทะโส นัดกับอัลมิตราแล้วค่ะ ให้เวลาไปซ้อมวิ่งก่อน ต้องมีการวิ่งแข่งขึ้นเขาพระวิหารแน่ในอีกไม่ช้า ฝากขอบคุณด้วยนะคะ ที่คุณบัวกันจะเป็นธุระเรื่องครูสลา มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า