ใกล้จะหมดเวลาสำหรับฉัน หลายคืนวันผ่านไปให้นึกหวน ถึงทุกสิ่งที่ทำไปมิเรรวน ให้รันจวนหวนคิดถึงเวลา นาฬิกาเดินไปในหน้าที่ และฉันนี่มีอีกฝันที่ต้องหา ต่างต้องเดินคนละทางต้องจากลา กี่น้ำตาก็มิอาจจะหวนคืน เธอมีทางต้องเดินที่ฝันใฝ่ ด้วยหัวใจที่ใฝ่ฝันอันเริงรื่น แม้ว่าในบางครั้งต้องกล้ำกลืน เพียงนึกถึงคืนวันที่ผ่านไป อีกหกวันนับจากที่แต่งนี้ คงไม่มีสิ่งใดพาสงสัย เพราะทุกสิ่งที่เกิดจำเป็นไป จากกันไกลในห้วงความทรงจำ
7 กุมภาพันธ์ 2549 04:15 น. - comment id 558816
เหนื่อย คงเพียงพอคำสัญญาที่เคยให้ คงพักกายพักใจไว้แค่นี้ คงสิ้นสุดเสียทีวอนวจี คงไม่มีสิ่งใดฝากให้คุณ สองมือสีขาวที่ก่อสร้าง วันลาร้างวันนี้ไม่มีคุณ ไม่มีคำพูดใดหวานละมุน ในเมื่อคุณปิดทางจำร้างไกล... ฝากถึงใครคนหนึ่งคะ...
8 กุมภาพันธ์ 2549 02:01 น. - comment id 559075
วันเวลาเลยผ่านนานเพียงไหน เมื่อหัวใจไม่หายเศร้าร้าวรานเหมือน ความทรงจำเก่าก่อนคอยยํ้าเตือน เปรียบเสมือนภาพลางเรือนฟ้องจดจำ กี่คำพูดความหมายหัวเราะขำ กี่เจ็บชํ้ากระหนํ่าซัดถาท่ม กี่นํ้าตารินหลั่งลงจุดเดิม กี่เพิ่มเติมสูญสิ้นบินจากไป หยุดแล้วคิดหนทางพร้อมก้าวใหม่ ขอหัวใจกลับสดใสขึ้นอีกครั้ง อิงใบบุญธรรมะเติมพลัง อย่าหยุดยั้งหากไม่สิ้นดิ้นต่อไป ชีวิตยังมีหวัง เสมอ