ระเริงร่ายละลายคำพร่ำอักษร รักมนต์กลอนย้อนวัยเยาว์เมื่อเนาเนิ่น ด้วยใจรัก-ปักใจเลือกทางเดิน จะเชื้อเชิญอักษรสู่อยู่คู่กัน ค่ำคืนครุ่นคอยขีดเขียนคำคมขาน ก่อกลอนกานท์สานต่อเพื่อทอฝัน เมื่อฟ้าสางเริ่มร่างรูปร่ายกลอนกัน ทุกคืนวันเฝ้าสรรค์สร้างเส้นทางกลอน กานท์กวีที่ฝันใฝ่ด้วยใจรัก ปากกาปักลงกระดาษวาดอักษร ถักถ้อยคำพร่ำลำนำทุกวรรคตอน ให้โยนอ่อนด้วยบทกลอนอ้อนจิตใจ กู่ก้องบอกทั่วฟ้าข้ารักกลอน โคลงฉันท์อ้อนอักษรศิลป์ระรินไหล ภาษาล้ำกาพย์ร่ายขจายไกล สื่อด้วยใจใฝ่ด้วยรักปักกวี
4 กุมภาพันธ์ 2549 22:36 น. - comment id 558364
เพราะมาก ๆๆๆๆ เลยค่ะ ชอบมากเลย
5 กุมภาพันธ์ 2549 16:35 น. - comment id 558482
เป็นแค่คนเขียนหนังสือในหน้าที่ ไม่เคยมีอารมณ์หวานอ่านกลอนฉันท์ ไม่เคยชอบบอกตัวเองอยู่ทุกวัน วันนี้ฉันเปลี่ยนไปก้อเพราะใคร...
5 กุมภาพันธ์ 2549 19:12 น. - comment id 558500
ละอองจันทร์ ขอบคุณที่ชอบครับ ชมพูภูคา J. ยินดีที่แวะเวียนมาครับ
5 กุมภาพันธ์ 2549 21:01 น. - comment id 558522
สวัสดีครับ \"เล็บมังกร\" ได้มีโอกาส เข้ามาเยี่ยมชมผลงานของคุณบ้าง เพราะดีครับ เขียนได้ดีจริงๆ ขอ ชื่นชม คงได้อ่านกลอนเพราะๆอีก นะครับ สวัสดี
5 กุมภาพันธ์ 2549 22:38 น. - comment id 558535
สวัสดีครับ ยินดีที่แวะเยี่ยมชมครับ ติดตามงานของคุณเช่นกันครับ
6 กุมภาพันธ์ 2549 00:12 น. - comment id 558543
กลอนแปดแต่ก่อนนั้น เคยลอง แต่งไม่ได้เรื่องหมอง ทดท้อ หันมาหัดโคลงฯมอง เห็นถนัด สิ้นสุดการตัดพ้อ ถักร้อยโคลงฯแทน
6 กุมภาพันธ์ 2549 07:46 น. - comment id 558548
ถักถ้อยร้อยกาพย์โคลง เลิศล้ำ ร่ายฉันท์สร้างสรรค์คำ ล้วนสง่า กาพย์กลอนอ้อนเช้าค่ำ ดีแท้ เติมไฟให้เริงร่า กานท์กวี สร้างคน สวัสดีครับGoldfish