เป็นเพียงเศษเสี้ยวหนึ่งที่แทรกอยู่ มิเคยรับเรียนรู้ในคุณค่า เป็นเพียงก้อนเนื้อหนึ่งเกินสายตา ที่มองมาจะเห็นว่าเป็นเช่นไร บ่อยครั้งที่เหนื่อยอ่อนก็ซ่อนเก็บ เอาความเจ็บส่งสุมมารวมไว้ ทำทั้งหน้าที่หลักมิพักใย จึงไม่มอบน้ำใจมาเจือจุน แบกภาระทั้งบีบเข้าและคลายออก อยากจะตะโกนร้องบอกว่าจะหยุด แต่พออ่อนแรงลงร่างก็ทรุด เข้ายื้อยุดฉุดกระตุ้นซะรุนแรง
3 กุมภาพันธ์ 2549 18:35 น. - comment id 558042
จริงๆ..หัวใจ...ของเราทำงานหนักมากนะคะ...จะมีใครที่จะเห็นใจบ้างนะ...ให้ข้อคิดได้ดีค่ะ... ...แวะมาทักทายกันค่ะ...
3 กุมภาพันธ์ 2549 21:49 น. - comment id 558074
เสียงสะท้อนจากก้อนเนื้อยังเครืออยู่ ยังยอมสู้ไม่รู้ถอยไม่หงอยเหงา เพียงแต่มีกายอุ่นใจบรรเทา ไม่หงอยเหงาเพราะเข้าใจ...หน้าที่ตน
4 กุมภาพันธ์ 2549 05:41 น. - comment id 558132
คาราบาวลิโพกระทิงแดง มันทิ่มแทงก้อนเนื้อเหลือจะฝืน ทำงานหนักตรากตรำมาทั้งคืน ยังมากลืนยาโด๊บจบแน่เรา.... ก้อนเนื้อคงทนไม่ไหวแต่หวังผลอื่นมากกว่า อิอิ
4 กุมภาพันธ์ 2549 11:04 น. - comment id 558197
มาเยี่ยมงานงามครับ แก้วประเสริฐ.
15 กุมภาพันธ์ 2549 23:39 น. - comment id 561207
กลอนเยี่ยมยอด \"เสียงสะท้อนจากก้อนเนื้อ\"
26 กุมภาพันธ์ 2549 21:23 น. - comment id 563269
ใช่แล้วค่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
26 กุมภาพันธ์ 2549 21:26 น. - comment id 563271
ใช่แล้วค่าๆๆๆๆๆๆ
5 มิถุนายน 2549 09:15 น. - comment id 581930
คงต้องบอกว่า สู้กันต่อไป.. อย่าท้อ