ตั้งแต่รู้จักกับเธอมา ตาของฉันก็เป็นหมีแพนด้าได้ทุกวัน รุมั้ยเวลาส่วนใหญ่ของฉัน แบ่งให้กับอ่านหนังสือทุกวัน..และอีกส่วนสำหรับคุยกับเธอทั้งคืน นอนดึกมากไม่ดีน๊ะ เธอบอก ...เพระตอนเช้าจะตื่นไปเรียนไม่ไหว..ฉันไม่ฟื้น และถ้ามีการบ้าน..เธอก็ยังอยู่เป็นเพื่อนทั้งคืน คิดแล้วไม่อยากนอนเพื่อตื่น..อยากจะให้กลางคืนยาวกว่ากลางวัน แต่คงทำอย่างนั้นต่อไปไม่ได้ หน้าที่ใคร..ก็ควรจะรับผิดชอบหน้าที่นั้น แบ่งให้มากหน่อยกับการเรียนและการสอบที่สำคัญ แต่ไม่ต้องน้อยใจกัน..เพราะเนื้อที่ในหัวใจฉัน จะไม่แบ่งให้ใคร..นอกจากเธอ^^v
2 กุมภาพันธ์ 2549 06:57 น. - comment id 557506
หือ อิจฉาเจ้าของกลอนบทนี้จังค่ะ อ่านแล้วก็อดยิ้มไม่ได้
2 กุมภาพันธ์ 2549 14:47 น. - comment id 557652
ฉันอาจมีงานมากมายนักหนา แต่เธอรู้ไหมทุกเวลาที่ฉันมีมาเสมอนั่น เธอจะเป็นที่หนึ่งที่ฉันรำพึงรำพัน แต่ทุกคืนและทุกวันแม้นแต่หลับฝันฉันก็ยังคิดถึงเธอ กลอนน่ารักจังค่ะ