ดอกไม้สีขาว .................... พริ้มพราวฟ้าฝัน สบตาตะวัน ..................... หลบพลันแดดพลบ ล้อลมชมเชย ................... ผลิเผยซึ้งซบ ฝนหล่นลมกลบ ............... กลีบพบบอบช้ำ ร่ำไห้สายฝน .................... เจ็บจนกระหน่ำ พรุ่งนี้หนาวนำ ................. กลบย้ำน้ำตา ล่วงเข้าหน้าหนาว .............. ผ่านดาวดึกพร่า แห้งโหยโรยรา .................. สบตาโศกคอย จวบจนแดดอุ่น ................ คุ้นเคยลมปรอย สดใสลบรอย ................... เหงาหงอยโรยรา จึงได้ใจชื่น ...................... ยิ้มรื่นรู้ค่า พ้นผ่านเวลา .................... แกร่งกล้าสร้างงาน ดอกไม้สีขาว .................... เรื่องราวสืบสาน ได้ฤกษ์เบิกบาน ................ ตามกาลฤดู.
หยาดอรุณ 29 ม.ค. 2549 08:18 น. - ID 85801 
1402
0
0
29 มกราคม 2549 09:06 น. - comment id 556391
เด็กน้อยเหมือนดอกไม้สีขาว ระยะเวลาผ่านไปทำให้กลีบบอบช้ำจากสภาพการณ์ต่างๆ ซึ้งควรให้การดูแลเพื่อการเข้มแข็งของดอกไม้อยู่สู้โลกอย่าไม่เจ็บช้ำมากนัก
29 มกราคม 2549 09:10 น. - comment id 556392
ดอกไม้สีขาวที่พราวพร่าง หยาดน้ำค้างพร่างพรูมาสู้เจ้า เมื่อตะวันสาดแสงเพียงเบาเบา อยากให้เจ้าเข้ามาซบหลบตะวัน
29 มกราคม 2549 09:22 น. - comment id 556395
เหอๆๆทำไมไม่ใช้สีขาวเลยหล่ะแม่คุณแม่ขนุนหนังแม่น้ำขังยวงแม่พวงมาลัย กว่าจะอ่านจบลำบากจริงๆหุหุ
29 มกราคม 2549 11:54 น. - comment id 556423
แต่งได้ดีนะ ตั้งใจต่อไปจ้ะพี่เป็นกำลังใจให้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
