นอนทอดนิ่งร่างกายไร้ลมปราณ สิ้นอาการตอบรับขยับไหว หนึ่งชนชีพลาลับดับล่วงไป สู่แห่งใดกันเล่าเฝ้าคำนึง มีโลงไม้ห่อบังร่างเย็นชืด คงจะมืดสิ้นแสงใดส่องไปถึง เหลือไว้แต่ความหลังฝังตราตรึง เพ้อรำพึงครวญคร่ำรินน้ำตา ยินสดับนักบวชสวดบาลี ฤๅจะชี้หนบรรจบสู่ภพหน้า คีตประโคมก้องเชิดเปิดมรรคา จงเดินทางไคลคลาผ่านราตรี โชยกลุ่มควันพวยฟุ้งพุ่งจากเมรุ เป็นกฎเกณฑ์ชีวิตไร้สิทธิ์หนี ท้ายแค่เถ้าฝุ่นผุยขุยธุลี สุดชีวีเคยเฟื่องจบเรื่องราว จะล่องลอยไปไหนในคืนนี้ ห้วงราตรีอื่นแดนแสนเหน็บหนาว ได้สัมผัสสุขสมชมดวงดาว หรือจะร้าวร่อนคว้างทางมืดมน
26 มกราคม 2549 22:20 น. - comment id 555844
เป็นกฎเกณฑ์ชีวิตไร้สิทธิ์หนี แม้อยู่ดีร่ำรวยช่วยไม่ไหว เพราะสุดท้ายต้องจากพรากกันไกล กายเป็นเถ้าธุลีไหม้ใช่แน่นอน ไม่ว่าใคร ๆ คงหนีความตายไม่พ้นเสมอ จริงไหมเพื่อน
26 มกราคม 2549 23:22 น. - comment id 555876
ดวงวิญญาณจำพรากออกจากร่าง ล่องลอยกลางกระแสกรรมชี้นำผล สู่ภพภูมิตามบาปบุญที่หนุนดล ยากหนีพ้นกรรมชี้เช่นให้เป็นไป... ปลงซะแล้ว..
26 มกราคม 2549 23:38 น. - comment id 555886
อย่าลืมใส่หมอนข้างให้อัลมิตรานะ ไม่งั้นนอน(ในโลง) ไม่หลับแน่ๆเลย
26 มกราคม 2549 23:59 น. - comment id 555895
คนข้างบน..ไม่มีอะไรจะคอมเม้นท์เหรอ...แล้วอย่านอนน้ำลายยืดหละ.... ***แวะมาหานะท่านหน่อง...แบบว่าอยู่โยง24ชั่วโมงครับช่วงนี้
27 มกราคม 2549 08:59 น. - comment id 555940
ฉันยังม่ายตาย Chom Plu Plu Kha Never Die...
27 มกราคม 2549 09:04 น. - comment id 555944
สุดท้ายที่เชิงตะกอน ชั้นหนึ่งของบ้านพักน้องสาว แปะเรื่องนี้ไว้เต็มเลยค่ะพี่ชาย สบายดีบ่คะ
27 มกราคม 2549 11:02 น. - comment id 555968
ที่สุดแห่งชีวิตคือการลาลับ ไม่มีอะไรแน่นอนเท่ากับสิ่งนี้ ทุกคนต้องเจอต้องมี...เมื่อไหร่ วันไหน เท่านั้น
27 มกราคม 2549 11:41 น. - comment id 555982
สวัสดีค่ะ คุณดาวอังคาร สุดท้าย... ความตายหนีไม่พ้นอยู่แล้วนี่เน๊อะ... รักษาสุขภาพนะค่ะ
27 มกราคม 2549 13:41 น. - comment id 556025
อยู่ให้เขาไว้ใจ...ตายให้เขาคิดถึง.. จำพ่อมา..
27 มกราคม 2549 13:58 น. - comment id 556033
สิ่งสุดท้ายปลายทางยังไม่รู้ อาจหดหู่หรือสมอารมณ์หมาย แต่ตอนนี้ต้องสำเหนียกตะเกียกตะกาย เที่ยวสุดท้ายรถไฟฟ้าเดี๋ยวว่ากัน
27 มกราคม 2549 15:30 น. - comment id 556056
ชีวิตมีดับดิ้น สิ้นลง ใครจะอยู่ยืนยง เทียบฟ้า เมื่อยามอยู่รู้ปลง บ้างเถิด ลาลับจากโลกหล้า อย่างได้สบายใจ
27 มกราคม 2549 17:42 น. - comment id 556077
คืนนี้ต้องนอนม่ายหลับแหง เขียนอะไรก้อม่ายรุ ... เศร้าเชียว... แต่เรายัง Never Die หุหุหุ
28 มกราคม 2549 01:29 น. - comment id 556150
ตูน ที่กอบโกยกินกันหมั่นสะสม เมื่อสิ้นลมสุดท้ายต้องตายหนา มาเพียงตัวเปลือยเปล่าตอนเจ้ามา รวยล้นฟ้ายังแค่เถ้าตอนเจ้าไป คุณดาร์คฯ ๏ กลบดินบนร่างเจ้า........................หลับนอน ปาดเหงื่อพลางทอดถอน..................ชีพนี้ อนิจจังสั่งสั่นคลอน..........................บ่อาจ หนีนา บุญบาปเหลืออยู่ชี้...........................บอกไว้เบื้องหลัง ฯ ได้วันละหลาย ๆ หนก็ดี คุณอัลฯ หมอนข้างยัดด้วยหมอนขนนก ดีมะ แต่เดี๋ยวขอไปยิงนกก่อน ทั่นเดี่ยว ทำอะไรอยู่ล่ะทั่น เปลี่ยนงานหรอแบบว่าท่ต้องเหน็บกระบองอ่ะ อิอิ คุณ Pink ถ้าตายแล้ว อย่างนี้คงเรียกว่า มาหลอกมาหลอน ฮี่ ๆ กานต์พลิ้ว สบายดีมั่งไม่ดีมั่ง เจ้าค่ะ ตามประสามนุษย์ตัวเล็ก ๆ คนนึง อากาศกลับมาหนาวอีกแล้วน้อ....ที่นั่นเป็นไงมั่ง คุณไรไก่ อาจจะมีคนรู้วันเกิดของคุณ แต่ไม่มีใครรู้วันตาย วันที่คุณจะตาย The Olarn Project คุณมะกรู๊ดจี่ งั้น ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว ตายมันซะวันนี้เลยระกาน อิอิ ล้อเล่นนาครับ ขอบคุณครับ ป้าคนนั้น บางคนก็ อยู่ให้เขาไล่ ตายให้เขาสมน้ำหน้า นิป้า น้าคนนั้น เมื่อสุดท้ายสถานีที่หมอชิต แต่ชีวิตต้องคืบต่อรอแท้กซี่ นั่งไปต่อวัดโพธ์ (!!!) โอ้คงดี ที่แห่งนี้คือสวรรค์ที่ฉันรอ คุณปลาทอง บางพวกปลงไม่ได้ ยังจะสะสมอีก ซะงั้น รวยเป็นหมื่น ๆ ล้าน แจกคนไทยคนละล้าน ยังเหลืออีกบานเลย เอ๊า นอกเรื่องเฉยเลย ฮี่ ๆ คุณ Pink Again ไม่เศร้าหรอกครับ ปลงกันดีกว่า โชคดีที่ยังไม่ตายนะครับ แปลว่า ผีไมได้มาหลอกผม ฮี่ ๆ
28 มกราคม 2549 08:47 น. - comment id 556176
The end ..... .....
28 มกราคม 2549 18:51 น. - comment id 556315
ชอบมากคับทั่นพี่เดาอังคัน แล้วสุดท้ายเราจะเป็นไงน้า ยังไม่เคยตายซะด้วยสิ
2 กุมภาพันธ์ 2549 06:52 น. - comment id 557504
อื่มเนอะ .... จริงของพี่แหะ ..
21 กันยายน 2551 02:32 น. - comment id 897683
บทกลอนไพเราะ และมีความหมายมาก อ่านแล้วทำให้เห็นภาพสุดท้ายของชีวิต และปลงกับสิ่งต่าง ๆ ที่เป็นปัญหาอยู่ในขณะมีชีวิต ขออนุญาตเก็บไว้เป็นบทกลอนที่ชอบนะครับ ชื่นชม