เธอเอ๋ยเคยบ้างไหมห่วงใยฉัน คิดเอ๋ยหวั่นรักเดิมเริ่มเสื่อมถอย มาเอ๋ยไม่สม่ำเสมอหลงเก้อคอย เหลือเอ๋ยรอยเหยียบย่ำช้ำก่อนตาย วันเอ๋ยผ่านเช้าค่ำกล้ำกลืนกลบ รักเอ๋ยลบลืมเลือนเสมือนหาย ทำเอ๋ยตามหน้าที่ฤดีวาย บ้านเอ๋ยคล้ายที่พบปะตามทะเบียน ใจเอ๋ยนั่นเปลี่ยนแปรแชเชือนชัด สมรสเอ๋ยแค่บัตรผูกมัดเขียน บังคับเอ๋ยไร้ผลหากคนเอียน ต้องเอ๋ยเพียรประคองด้วยสองมือ อาศัยเอ๋ยเวลาจะพารอด แม่ร้างเอ๋ยค่อนขอดปลอดยึดถือ อยู่เอ๋ยรับหมองหม่นคำคนลือ ลูกเอ๋ยคือสิ่งเดียวหน่วงเหนี่ยวทน.. ..
26 มกราคม 2549 11:23 น. - comment id 555662
เธอเอ๋ยเธอแต่งกลอนได้เพราะพริ้ง เธอเอ๋ยเธอแต่ก็เศร้าจริง ๆ จะบอกให้ เธอเอ๋ยเธอดูเคว้งคว้าง ล่องลอยไกล เธอเอ๋ยเธอแต่ประทับใจฉัน จริง ๆ อิอิ เอ๋ย ๆๆๆๆ มาแจมนะจ๊ะ มั่วไปหน่อย แต่ตั้งใจสุด ๆ นะ กลอนไพเราะมากจ้า หุหุ
26 มกราคม 2549 11:39 น. - comment id 555671
สวัสดีค่ะ คุณกุ้งฯ รักเอ๋ยใยจึงร้างราห่างหาย ใจเอ๋ยสลาย...ความฝันมันพังเพ คนเอ๋ยคนหลอกลวงซ้ำทำรวนเร ฉันเอ๋ยเกเร...จนรักต้องหักลา... เอ๋ย ๆๆๆ ได้ได้แต่แนว อกหัก อกเด๊าะ เอ๋ย ๆๆๆๆ ระยะนี่หัวใจผิดปกติค่ะ คงไม่นานคงหาย.. คุณกุ้งฯ รักษาสุขภาพนะค่ะ ด้วยคิดถึงและเป็นห่วง...
26 มกราคม 2549 11:44 น. - comment id 555674
ลูกเอ๋ยเจ้าวันนี้ไม่มีแม่ อย่าเอ๋ยทำงอแงแม้ร้องไห้ หักเอ๋ยหักลูกรักจงหักใจ น้ำตาเอ๋ยอย่าไหลอาลัยลาน วันเอ๋ยในวันนี้ยังมีพ่อ ลูกเอ๋ยขออย่าวิโยคโศกสะท้าน ทุกข์เอ๋ยทนคงล่วงไปอีกไม่นาน เดี๋ยวเอ๋ยผ่านโศกศัลย์อย่าหวั่นเกรง ดวงใจเอ๋ยหลับตานิทราฝัน อย่าเอ๋ยหวั่นพ่อมิให้ใครข่มเหง เสียงเอ๋ยกู่ร่ำร้องทำนองเพลง ลูกเอ๋ยฟังบรรเลงเพลงกล่อมนอน ฝันเอ๋ยเจ้าจงฝันถึงวันหน้า หวังเอ๋ยพาข้ามคืนนี้ไปเสียก่อน พรุ่งเอ๋ยรุ่งสายัญตะวันรอน พ่อเอ๋ยสอนลูกให้เข้าใจเอง
26 มกราคม 2549 12:19 น. - comment id 555687
ลูกเอ๋ยลูกทนไว้อย่าไห้ร้อง แม่เอ๋ยแม่ประคองคอยรับขวัญ พ่อเอ๋ยพ่อทิ้งไปไกลจากกัน หวั่นเอ๋ยหวั่นหัวใจใครเขาลือ ลือเอ๋ยลือเสียหายม่ายแม่ร้าง คว้างเอ๋ยคว้างหนักหัวของใครหรือ อยู่เอ๋ยอยู่คนเดียวเพื่อไว้ชื่อ คำเอ๋ยคำคนลือช่างหัวมัน... แม่ม่ายแม่ฮ้าง ก็เป็นขั้ปากชาวบ้านอยู่แล้วละ อิอิ
26 มกราคม 2549 15:20 น. - comment id 555764
คุณแอ๊ปเปิ้ล แหะ แหะ หัดเดินดงกะเค๊าบ้าง เรื่องมีอยู่ว่าได้คุยกะตาเรไร แล้วแกชวนบอกลองเขียนบ้างไหม ก็เอาดิ ท้าทายๆ สุดท้ายก็ยักแย่ยักยัน..อิอิ คุณแอ๊ปเปิ้ลค่ะ เขียนอย่างไงก็ฝีมือเราเอง อ่านแล้วไม่งงก็ใช้ได้แล้วค่ะ (กุ้งว่าน่ะ) .................................................................. คุณมะกรูด..กุ๊ดจี่ บางอารมณ์กุ้งก็เขียนเหมือนกันน่ะค่ะ อกหักเนี่ย แบ่งปันความเศร้า เป็นทางระบายอย่างหนึ่งค่ะ...ขอให้หายเร็วๆ น่ะค่ะ .................................................................. ลุงเร ไม่ติดค้างแล้วน่ะลุง เขียนเป็นเพื่อนแล้ว ชวนเข้าแนวป่า..และแล้วกวางสองตัวก็เดินหลงวนเวียน...ด้วยประการละฉะนี้.. .................................................................. คุณฤกษ์ เอที่จริงต้องขนาบหรือเปล่า ..ลูกเอ๋ยลูก.. เดี่ยวมันจะกลายเป็นลูกชิ้นเสียบไม้..เอยังไง.. นินทาเอ๋ยนินทาขี้ข้าปาก ยากเอ๋ยยากระงับปรับจิตไหว เรื่องเอ๋ยเรื่องชาวบ้านยุ่งเหลือใจ ไม่เอ๋ยไม่เข้าใจ..ซะจริงจริง แหะ แหะ ขนาบบ้าง..
27 มกราคม 2549 00:09 น. - comment id 555900
แม่เอ๋ย พ่อเจ้าร้าง ช่างสะอื้น ขมเอ๋ย ขมจนขื่น ไม่ยืนยัน รักเอ๋ย ทำไมเศร้า เจ้าผูกมัด เจ็บเอ๋ย เจ็บจึงชัด ยิ่งรัดใจ คิดถึงจัง ชื่นชมในผลงานจังเลยค่ะ
27 มกราคม 2549 07:36 น. - comment id 555924
27 มกราคม 2549 09:10 น. - comment id 555949
พี่กุ้งเก่งจังนะคะ วันหลังกานต์จะไปหัดเขียนดูบ้างค่ะ คิดถึงค่ะพี่กุ้ง
27 มกราคม 2549 09:57 น. - comment id 555958
คุณตูน..ผู้ไรเงา คิดเอ๋ยคิดว่าเราผิดตรงไหน จึงเอ๋ยจึงทิ้งไปไม่คืนหวน ปล่อยเอ๋ยปล่อยให้เราเฝ้าคร่ำครวญ หลงเอ๋ยหลงลืมนวลเคยชวนชม ต่อเอ๋ยต่อแต่นี้มีแต่เศร้า ชีวิตเอ๋ยจับเจ่าเหงาขื่นขม อยู่เอ๋ยอยู่นับวันจะซานซม ลมเอ๋ยลมรักกลายสลายแล้ว.. .................................................................. คุณแสงไร้เงา ิคิดถึงค่ะ.. .................................................................. เจ้ากานต์..เพียงพลิ้ว พี่ก็คิดถึงน้องกานต์เสมอ มิเคยลืมรอยยิ้มของน้องเลย..แววตาขี้เล่นและซุกซน แม้ว่าเราจะไม่ได้พบกันก็เขียนถึงกันได้จ๊ะ ด้วยความรำลึกถึง ...................................................................